Naar het idee van mijn favo Belgische blogster die behalve goed van eten weet, ook leuke blog ideeën aandraagt. Dat gezegd hebbende geniet vooral van mijn gênante momenten, vindt iemand ze tenminste leuk.
Sneaky naar huis fietsen tijdens werk omdat kapotte beha en dat je baas dan naast je komt rijden. Ik heb de doorgelekt kaart getrokken, echt heel fout misbruik van mijn vrouw-zijn gemaakt totaal niet feministisch et cetera wel effectief.
Uit broek gescheurd en absoluut niet naar huis kunnen omdat het open dag was op mijn werk…ja precies.
We lezen achterlijk vroeg, echt vroeg want winter en zonnetje was er nog niet. Ik wel en ondanks niks gedronken en twee keer wc voor vertrek moest ik pissen. Niet gek het was tringkoud en er lag sneeuw, op zich een goede reden om achterlijk vroeg foto’s te willen maken alleen m’n blaas vond van niet. Ik vond een achteraf paadje, geen sporen in de sneeuw, niemand tegen gekomen ook nog heel stil staan luisteren nog geen konijntje en dan van achter een boom komen dat er een vrouw staat te wachten of het opluchtte. Of ik ff de wacht kon houden zij moest ook, daar plek is nog warm. Ik doe dat niet meer de volgende keer komt de fcking fanfare nog langs.
Ook charmant, ik in mijn nette kleding heel rustig gefietst geen (zweet)plekje te zien ik hoefde nog maar een half straatje en terwijl ik om me heen keek zag ik net te laat dat er een achterlijke knik in de straat zat en lazerstraalde zo van mijn fiets. Met vuile handen en een gekrenkte ego stond ik pijlsnel weer rechtop en om te zien dat ik meteen op het goede adres gearriveerd was en mijn gesprekspartners mij galante entree aanschouwd hadden. Jammer dat hun contract bepaald geen klapper was.
Ik op de fiets ziet ik daar een bekende waar ik daags ervoor een heel leuke avond mee gehad heb. Ik keigroot zwaaien en roepen diegene draait zich om, niet diegene. Sorry en pijlsnel naar huis. Waarom zo overdreven iedereen keek en die onbekende keek ook zo stom pfff… Thuis gekomen bleek ik een paar gemiste oproepen en een berichtje te hebben. Waarom fiets je nou weg we zouden wat gaan eten toch?
Wel mij overkomen maar gênant voor de ander:
Ik stond te wachten nabij een speeltuin en voor me stond een knulletje van een jaar of vijf. Zo’n jochie met zo’n lief bekkie, mooi tintje en van die oogjes die alles zien. Een paar keer keek hij naar me tot hij zich omdraaide in mijn buik prikte en vroeg of daar een baby zat. Zijn moeder draaide zich om en zag ik dieprood kleuren. Die wilde zo graag van de aardbodem verdwijnen. Ik keek het jochie aan en zei nee daar zitten heel veel koekjes en snoepjes en zag vanuit mijn ooghoeken moeders weer haar eigen kleur krijgen.
Aukje says
Ik kon er om lachhen :)
Hier eentje van mij.
In een ander huis waar ik ooit woonde.
Douche grenst aan keuken, je moest door de keuken naar, de slaapkamer, of woonkamer, noem maar op.
Uit de douche komen, staan bouwvakkers op de steiger, want flat werd gerenoveerd.
Zelfs paar woorden gewisseld en toen wist ik niet hoe snel ik weg moest komen.
Drong niet gelijk door! :)
Liesbethblogt says
Hahaha!
Nicky says
Hartelijk gelachen hierom. Voor jou eentje van mij dan…. Lang geleden was mijn zwager verlichting in de schuur aan het maken. Hij had een geul gegraven van zijn huis naar de schuur en stond achter de openstaande schuurdeur in die geul. Ik kon alleen een stukje van zijn kuiten zien. Zachtjes sloop ik dichterbij en kneep mijn zwager in een van zijn kuiten. De scheurdeur zwaaide opzij en daar stond een wildvreemde kerel. Het was de buurman van mijn zwager.
Meninggever says
Zoiets overkwam mij in decennia nog niet…. Maar wel leuk om op terug te kijken….
Lesley says
Hahaha (h)eerlijk, gedeelde smart is halve smart hé. Een vriendin van me zat ook ooit in een héél belangrijke meeting met allemaal deftige, chique mensen toen haar broek scheurde. Toen moest ze als allerlaatste blijven zitten zodat niemand het zou zien haha.
Marylou says
Die kunnen iedereen overkomen
maar denk dat ik er zelf niet altijd om lachen zou kunnen.
rietepietz says
Nee hoor ik lacht niet, heb een beetje last van trillingen in m’n mondhoeken , kan ik niets aan doen. ;-) Ach niets heerlijkers dan om jezelf kunnen lachen al is het als een boer met kiespijn.
Dimario says
Whahahahha, ik lig hier helemaal in een deuk. Geweldig dit.
Love As Always
Dimario
Mrs. T. says
Wat een (h)eerlijk logje!
Ik ga nu even naar dat Belgische blog kijken.
Matroos Beek says
Niet leuk voor jou, maar wel voor ons.
Altijd goed als je kan lachen om eigen misère.
Marthy says
Wat kan een mens toch een stomme dingen uithalen. Ik ben er ook een kei in.
Ferrara says
Op je plaat voor je sollicitatieadres, wat een binnenkomer.
Bertie says
Je kunt soms zo’n stomme pech hebben, dat zie je hier maar weer. 😮
Suske says
Een goed antwoord voor dat jongetje. Zijn mama kon ook gerust zijn.
Edward McDunn says
Hahahaha, sorry dat ik moet lachen om jou hoor Liesbeth, ik zie het voor mij.
picpholio says
’t Ja, het zou ons allemaal ook wel eens kunnen overkomen hé
Naomi says
O, heerlijk om te lezen dit soort dingen. Die laatste moest ik hardop om lachen en dan bedoel ik om jouw reactie. Ik vind ‘m briljant!
Sjoerd says
Tsja, dat was ook een knik in je ego, als je zo op je gezicht gaat.
Karel says
ja dat jochie wint de show van alle ongemakjes je op je pad trof
er is 1 die me opvalt , een achterlijke knik in de straat , die jou van je fiets deed vallen
probeer me voor testellen al fietsend wat voor knik ik mij daarbij moet voorstellen ?
Nicole Orriëns says
Ik vind je antwoord aan dat kleine jongetje zeer humoristisch en leuk: ))