Als zolang ik me herinner stond erin de achtertuin van mijn ouderlijk huis een caravan. Ze stond er ook wel eens niet maar dan waren we ermee op vakantie. Dat deden we drie keer per jaar en hoewel de laatste keer me niet bevallen is heb ik enkel goede herinneringen aan dat wat oubollige ding.
Als kind sliep ik erin, boven mij het bed van mijn broer en naast ons de zitjes met het besjesmotiefje. Het tafeltje werd vroeger nog opgeklapt omdat er ’s nachts een chemisch toilet stond. Aan de andere kant was een zithoek groot genoeg voor 6 mensen en een klein keukentje. Zes mensen want na het vertrek van m’n moeder gingen opa en oma met ons mee. Die reden de hele dag achter de kont van die prachtige caravan aan. Ontbijt bij oma, diner bij ons. Er zijn heel wat plastic borden gevuld met degelijk voedsel, macaroni en yoghurt met granaatappel. De caravan, 12 meter met de bus ervoor zei een bord achterop, kwam met een enorme voortent. Van oorsprong zaten daar nog 2 kamers bij, maar ik kan me niet herinneren dat die er ooit nog aangezet zijn. De eethoek en de fietsen konden er met gemak in.
Bol sokken
Nog herinner ik me het geluid van de door mijn vader ingebouwde comtoise klok die door middel van een ijzeren pin het zwijgen opgelegd kon worden, maar dat niet altijd deed. Het doffe pok..pok..pok, ik hoor het nog net als de kastjes die met krakend geluid open bleven staan. Een welgepropte bol sokken deed de klok echt zwijgen, werd niet door mijn vader gewaardeerd.
Campingkat
Ik verhuisde van het stapelbed naar een knaloranje tent. Stond de voortent voor de caravan dan had ik daar een binnententje in. Zat niet geweldig vast, wilden ze me wakker hebben dan klikten ze het los. Gebeurde op één camping ook ’s nachts, Campingkat kroop op de zachte reeds versleten stof en spinde nog harder toen ik hem op mijn luchtbed bij me liet slapen. Nog hoor ik het geluid van de regendruppels op het caravandak en herinner ik me de kleine tv, de antenne en de videobanden met Samson & Gert. Ik herinner me alles, de kleine lampjes in de hoek, de folders op het prikbord, het klein vriesvakje waar nooit iets inpaste, de afgewerkte gordijntjes, het bed met wollen dekens, de gehaakte sprei en de geur. Ik herinner me de geur en de vele vakanties die, van Friesland tot Languedoc en van rustig geleden aan de snelweg tot aan een pisopwekkend beekje, gingen. Ik herinner me campings van de vele keren dat we er kwamen en herinner me een camping die steeds groter werd, een schapenweide, meer en later zwembad had maar nu niet meer bestaat.
Ik herinner het me allemaal en hoewel ik na verloop van tijd niet meer mee op vakantie wilde heb ik nog voor jaren in de caravan geslapen, was het niet onderweg op de zithoek, danwel jaren later toen ik een relatie kreeg en geen zin had in mijn kleine slaapkamer met eenpersoonsbed. Het stapelbed had toen al jaren terug plaatsgemaakt voor een vast tweepersoonsbed. Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik prima in die caravan sliep, het enige nadeel was de afwezigheid van een toilet. Dat heeft de nieuwe caravan wel. Want na 32 jaar en vele reparaties werd het pasgeleden duidelijk dat de caravan niet meer te redden is. Ze is op en hoewel ze nu nog even in de achtertuin staat weet ik dat het goed is dat ik afscheid ben gaan nemen. Afscheid van een caravan, die er als zoveel uit die tijd alleen nog in herinnering is. Fotoserie: Afscheid van een caravan.
Nicky says
Mooie ode aan de caravan en alle mooie herinneringen.
Aukje says
Je ziet wel eens van die gepimpte caravans in achtertuintjes staan.
Niets voor jou, naast Willy :)
schrijfsels says
Ah, ze is op … :-(
VillaSappho says
De caravan was 3 jaar oud toen mn vader haar kocht.
Mrs. T. says
Ach, sweet sweet memories.
willy says
een caravan met een geschiedenis
leuk dat je die foto’s nog hebt Liesbeth
groeten
Rietepietz says
Wat een lief plaatje met jou als baby spelend met je vader,Geweldig!
Het was voor zijn tijd toch wel een vrij luxe caravan zo te zien. In ieder geval van ons piepkleine tweedehandsje héél wat minder. Maar de mooie herinneringen hebben onze kinderen gelukkig ook, net als jij!
francky says
Gelukkig heb je de herinneringen nog. Die pakken niemand je af.
majaer says
Die leuke herinneringen nemen ze je niet meer af.
Groetjes
mizzD says
Die caravan had niet misstaan op de retro-camping in de Gard waar wij afgelopen zomervakantie waren.. prachtig dat interieur.. je wordt terug in de tijd geslingerd! :-)
Maar ja.. er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan en de tijd van gaan was voor die caravan al een tijdje gekomen volgens mij hehe!
Regenboogvlinder says
Wat een mooie herinneringen, die pakt niemand je meer af!
Wieneke says
Die klok !!!! Nou, het afscheid zal zwaar zijn, maar wát een goeie herinneringen heb je.
Jeanne van Sjannesblog says
Mooi, hoe je je herinneringen aan die caravan koestert!
Saskia says
Altijd fijn zulke foto’s en herinneringen.
Edward McDunn says
Eigenlijk best wel een beetje triest Liesbeth, maar de herinneringen blijven.
That's me says
Hoezo op…ziet er nog hartstikke leuk uit…?
Sjoerd says
En dan heb je alleen de foto’s en de herinneringen nog…
Karel says
mogge Liesbeth
ja zo’n afscheid komt met vele herinneringen , de meest zo niet alle hele fijne
ja het plekje op m’n neus zit wel erg vooraan hé hihi
ik speek vandaag de mevrouw die het weg gaat halen
geniet de dag
VillaSappho says
Dethleffs
Harme van Kamp says
Mooi eerbetoon aan “De Caravan”
Is het een Kip?
Renesmurf says
ja, aan alles komt een einde, maar de meeste eindes kennen ook een nieuw begin.
Ik ben ook zeer verknocht aan mijn caravan.
VillaSappho says
Das er wel af inmiddels.
AnneMarie says
Wat een scheetje in het campingbedje.
Het gezin was dan misschien niet helemaal standaard maar de herinneringen wat betreft de vakanties waren zeker fantastisch.
natuurfreak says
Afscheid nemen maar zoveel herinneringen die nooit verloren gaan.
Matroos Beek says
En wat een dotje van een baby!
Rob Alberts says
Een mooi afscheid.
Mooie klok ook.
Nu op naar nieuwe andere herinneringen.
Vriendelijke groet,