Toen ik begin vorig jaar een stuk van onze tuin omploegde en me realiseerde dat ik geen flauw benul van groentetuinieren had, zette ik de verwachtingen ernstig laag in. Eén avond mijn eigen groente eten, om het even wat, dan was het geslaagd.
Groentetuinieren de naakte waarheid
Courgettes zouden zo makkelijk zijn, makkelijk om te kopen ja, ik had vooral plagen. Witte stip, draaigerigheid en chronische dorst echt we bleven bezig.
Ik leerde hoe broccoli groeit, dat is dus de bloem van een plant zegt het stadsmens hier. Vanaf nu zeg ik trouwens dat ‘ie uit de supermarkt komt want onze broccoliplanten deden het prima, zagen er werkelijk waar schitterend uit maar roken muffig tijdens het koken. Geen broccoli dus.
Ook de worteltjes hebben er geen zin in, we hebben alleen kleine kontjes zo sneu dat een hongerig konijn ze nog niet op wil graven. Ze zitten nog in de grond maar dat is vooral luiigheid moet ik toegeven. Denk ook niet dat er nog wat van gaat komen.
De radijsjes die ik geplant had en waar ik me op verheugd had, die zijn verdwenen en heb ik zelfs met rondspitten niet meer gevonden. De aardbeienplant die ik kocht deed wat ‘ie moest doen, niet heel fanatiek trouwens, maar de aardbeien die ik geproefd heb waren zalig. Het zal er vast aan gelegen hebben dat de plant nogal droog gestaan heeft, maar met 11 veelal kleine aardbeien is het bepaald niet geslaagd te noemen. Maakt zoveel niet uit trouwens, ik ben allergisch en dat wordt elk jaar erger.
De buik vol van mijn groentetuin
Eigenlijk is het enige wat echt een beetje wilde smaken de sla. En ik hou niet zo van sla. Moet je trouwens niet teveel planten je kan er niet tegenop eten. Ik leerde dat uitgeschoten sla niet te kanen is, maar die verse jonge groene blaadjes mwah best te hachelen. Dat Vriendjelief aardappels plantte en die her en der vrolijk boven kwamen heeft ervoor gezorgd dat we daadwerkelijk uit onze tuin konden eten, één bordje vol. Helaas woog het niet op tegen al het werk en dat maakt dat ons groentetuintje niet meer terug komt. We zijn nog in beraad over de invulling van het omgeploegde perkje maar voorlopig denk ik aan iets makkelijks, gras of zo.
Nicky says
Het is helemaal niet grappig. Maar ik moet toch lachen om de manier waarop je het beschrijft. Gras moet je maaien, hè. Ook niet fijn. Kun je geen schapen nemen?
minoesjka2 says
Nou, als ik het resultaat lees, snap ik dat je je buik er vol van hebt……… zou ik waarschijnlijk ook hebben.
willy says
en ik dacht dat het net zo goed ging
zelf heb ik helemaal geen groene vingers
even bezinnen dus
prettige avond
Liesbethblogt says
Vies en allergisch, maar misschien Rietepietz boontjes in een pot. De grond is niet geschikt hier helaas.
Aukje says
Munt, die doet het bij mij altijd goed.
En komkommers, en dan houdt het wel zo’n beetje op.
Ferrara says
Ik begrijp je helemaal, door ervaring van thuis vroeger. Ik vond het knap dat je eraan begon.
Maak een grasveldje waar je lekker kunt zitten lezen deze zomer.
nicole orriens says
Balen zeg! Ik dacht eerst dat je juist letterlijk je buik vol had van je groentetuin en dat het dus een succes was. Ik heb ook totaal geen groene vingers. Gras lijkt me zeker lekker makkelijk.
Marylou says
Zonder werk heb je niets en tuinieren is in het begin wat zoeken en je leert van je fouten. Heel belangrijk is dat je het met liefde en geduld doet.
Dat je weet welke plek voor een bepaalde soort geschikt is. Een tuin heeft ook eten en water nodig zoals een mens. Ik begrijp dat je ontgoocheld bent. Maar je geeft wel vlug op
.Als men het echt niet graag doet is stoppen het beste. Probeer eens witloof wortels in een pot dat lukt altijd.
Liesbethblogt says
Misschien dat ik me daartoe nog laat verleiden maar dan idd in een pot. De grond begin ik niet meer aan.
Hans says
Een groentetuintje is een leuke bezigheid, maar je moet er wel plezier aan beleven.
Niet alles wat je plant lukt en soms heb je veel te veel.
En eigenlijk is het zo als je oogst klaar is, ligt het ook goedkoop in de winkel.
Maar zelf vond ik het altijd erg leuk, maar heb nu geen tuin meer. Hans
Dimario says
Kruiden, zijn veel makkelijker en als je teveel heb dan droog je het en kun je er de hele winter gebruik van maken. Of tomaten, ook heel makkelijk. Ik zou er geen gras in doen, is ook bewerkelijk.
Love As always
Dimario
rietepietz says
Het klonk goed die titel, “je buik er vol van hebben”had natuurlijk kunnen betekenen dat net een bord eigen oogst achter de kiezen had. ;-) Het enige dat ik wel eens in een grote pot zet zijn sperziebonen, omdat ze zulke heerlijk ruikende bloemetjes hebben en de boontjes boven de grond groeien , krijg je niet zulke vieze handen. ;-)
Marthy Berends says
Niet makkelijk, een moestuin. Die heeft veel zorg nodig, iedere dag weer.
Happy Hulk says
Ja, je bent niet zomaar boerin.
Hier is heel veel kennis voor nodig.
Daarom, één hoeraatje voor de boeren!
Bertie says
Precies mijn ervaring van lang geleden.
Nu stop ik een paar dingen in grote bloempotten, en dat lukt wel.
Meer tomatenplanten zijn makkelijk, ze groeien zo goed als altijd.
Karel says
je hebt het geprobeerd , er komt meer bij kijken dan je vermoed had
John says
Zo begon ik 30 jaar geleden ook. Alle begin is moeilijk. Veel lezen en advies vragen hielp mij enorm. Inmiddels doe ik het ook niet meer op fruit na.
Naomi says
Muf ruikende broccoli is vreselijk! Jammer dat het niet gelukt is, maar je hebt in elk geval een poging gedaan en dat is al meer dan ik ooit zal doen;).
Matroos Beek says
Herkenbaar. Zo verging het mij ook met mijn moestuin…
picpholio says
Misschien ligt het gewoon aan de bodem….. het is niet overal even geschikt om groenten te kweken.
Sjoerd says
Jammer, je begon zo enthousiast. Maar om met een tuin te beginnen moet veel werk verricht worden, twee steek diep spitten, verse mest en compost er doorheen werken en daarna een jaar laten liggen en onkruid vrij houden voor je het proces herhaald en kunt gaan planten…