Voor een uur of 10 hoef je me niks te vragen als ik vrij ben. Ik adem en als je goed bezig bent heb je met gevaar voor eigen leven een kop koffie mijn kant op geschoven. Helaas heeft dit stuk ochtendhumeur een hobby en als ik mist zie ’s morgens dan wil ik daar mijn bed wel eens voor uit komen. Toevallig zag ik ook dat de zon mee kwam doen en dus schoot ik zowaar eens op. In warme kleding met een stuk ontbijtkoek achter de kiezen schoot ik de schuur uit op mijn opgevoerde fiets.
Ik was op zoek naar paddenstoelen, liefst vliegenzwammen. Helaas is het enige wat er de laatste tijd maar enigzins in de buurt komt de anwb paddenstoel en daar doe ik het niet voor. Ik sjeesde dan ook langs alle plekken waar het ooit bijzonder druk was qua paddenstoelen maar vond niets. Jammer maar ja als ik dan toch buiten ben dan is die mist met zonnestralen ook best leuk.
Ik vermaakte me prima op de fiets, de mist bleef hangen en dus besloot ik door het bos te fietsen. Langs de geasfalteerde paden des levens vind ik zelden iets en dus dook ik een onverharde zijweg in die al snel over ging op een modderig mountainbike pad.
Dat laatste realiseerde ik me helaas iets te laat en kreeg ik ook te horen. Ik hield het bij een zeer vriendelijk ‘zeikzak’ en vervolgde op een veiliger pad. Veiliger tegen te dikke 50 plussers op een te hippe mountainbike maar nog net zo modderig. Ik liep voorzichtig en rustig verder en terwijl ik wat foto’s maakte hoorde ik een raar geluid. Verderop kruiste mijn pad en dat van ‘zeikzak’ weer alleen had hij kennis gemaakt met de modder, met zijn gezicht. Ik had moeite mijn lach in te houden toen hij zelf ook begon te grijnzen, zeg heb je in die grote tas van je misschien een doekje? Hoezo? Smaakt het niet?
Goed op mijn eigen voeten en de modder lettend wandelde ik met de fiets aan de hand verder toen ik een vliegenzwam zag staan. De schoonheid straalde er al een tijdje niet meer af maar hé ik klaag niet. Ik maakte mijn foto’s en maakte dat ik uit de modder kwam. Na ruim 25 kilometer fietsen was ik er ook wel weer klaar mee zo vroeg op de dag.
marylou says
Leuk om te lezen Knappe foto’s en wat een topper die zonneharpen, maar de anderen bekoren me ook
Matroos Beek says
Ik sta meestal vroeg op om naar buiten te staren naar de prachtige winterochtenden, maar jij gaat er echt doorheen op de fiets. Wat een prachtige foto’s. Beslist de moeite om daarvoor eens diep in de modder te zakken.
Sjoerd says
of die eenzame vliegenzwam het waard was om met een bemodderde fiets en vuil goed thuis te komen weet in niet. Wij kunnen het gelukkig doen met je mooie foto’s…
rietepietz says
En toch denk ik heel stiekem dat je méér genoten hebt van de beblubberde zeikzak dan van de zwam. ;-)
MyriamC says
Wat een prachtige reeks. Zeker de moeite om daarvoor vroeg op pad te gaan.
willy says
Vroeg op…
Maar dat leverde een knappe reeks op Liesbeth
Ook zo’n geasfalteerd paadje, kan hobbelig zijn
prettige avond
Judy says
Prachtige plaatjes! De moeite van vroeg op waard! Leuke ontmoeting 😄
Mirjam Kakelbont says
Je foto’s zijn adembenemend. Stuk voor stuk. Je hebt 4% die het verpest voor de rest. Voetbalsupporters, wielrenners, e-bikers, scooters, hardrijders… Gisteren fietste ik 90 km en ik ben alleen maar vriendelijke automobilisten tegengekomen. Dat was nog eens bijzonder. Mijn dag laat ik door anderen niet verpesten. Ik gun ze het plezier niet (-:
Blijf vroeg opstaan voor je hobby!
peter grey says
‘Langs de geasfalteerde paden des levens..’ :-) Nee, in de modder moet je wezen, met, hoe zeggen dat ook weer? Met je poten! De vliegenzwam heeft zijn beste tijd gehad, maar wat heb je schitteren bos- en veldfoto’s gemaakt! Zon en mist in schuine stralen, alsof je een emmer goud leegt giet. Prachtig, ook je geestige verslag.
Dimario says
Ik ben blij dat je je hobby, ondanks de vroege uurtjes, toch bent gaan uitoefenen. De foto’s zijn namelijk prachtig.
Love As Always
Dimario