Veel Amsterdam in een halve dag

Het is inmiddels traditie maar sinds een aantal jaar geef ik mijn stiefvader voor zijn verjaardag een dag weg in Nederland naar keuze. Al ver voor zijn verjaardag vroeg ik stiefpa Jaap waar hij heen wilde. ‘Ik vind het Rijksmuseum wel leuk’, shit das Amsterdam dacht ik, oke doen we dat. Ik ben geen cultuurbarbaar maar dat museum stond zeg maar niet bovenaan mijn bucketlist ook niet onderaan of in het midden trouwens. Maar het mocht de pret niet drukken ik had mijn stiefvader van m’n vader losgeweekt en ik kreeg hem zelfs de trein en tram in.

De drukte in het museum viel mee we liepen van de periode tussen 1100 naar 1700 drie verdiepingen vol met schilderijen, voorwerpen en meubels dat is zeg maar wat je te zien krijgt. O en Rembrandts Nachtwacht. Bijzonder om die eens te zien, net zoals Het Straatje van Vermeer. Ik vind de Nachtwacht een vreemd schilderij, je staat naar mensen te kijken die naar je kijken. Alleen zijn zij geschilderd. Na de zoveelste hal vol oude meuk kreeg ik er aardig genoeg van. Het gebouw zelf is mooier, vooral aan de buitenkant.

“Hebben jullie deze ook als e-book?”
Na een ruime pauze met koffie broodje en voor mij geen taart, bleken we stiekem al zo goed als het hele museum gezien te hebben. We sloften de laatste zalen door en ik vergaapte mij vooral aan de bibliotheek. Die moet je dus wel gaan zien hè, die is fantastisch. En toen stonden we buiten en besloten we richting het centrum te wandelen. Dat slenteren over die bruggetjes wordt wel een stuk leuker als je homostiefvader van dik in de 50 opeens ‘oe daar worstel ik liever mee dan met de dood’ in je oor fluistert als er een hunk voorbij loopt. Niet alles stopt boven de 50, daar weet ik inmiddels alles van.

“Madame Tussaud doen? Heb zin om een pubermeid te vragen wie die blonde knul is die ze onderkwijlt.”
Eenmaal in het centrum sloten we aan in de rij bij Madame Tussaud, spontaan ideetje van veelste duur voor hoelang je er rondloopt zeg! Een lange liftrit en soort van voorshow waar ik te kort om te fotograferen een beeld van Freddie Mercury zag liep ik van de ene queen naar de andere. Iconische momenten met Wilhelmina aan de radio en Wim & Max in trouwkleed, ze weten het daar wel mooi bij elkaar te kleien zeg. Jaap die normaal niet op de foto gaat vond nu opeens die ene DJ wel heel leuk en Obama, Merkel en nog een aantal. Ik daarentegen pruttelde tevreden over het nagemaakte kamertje met aan een bureautje Anne Frank. Zeer mooi hebben ze niet in het Anne Frankhuis. Toen voor ik het wist banjerde ik al bekant buiten. Wilde eerst eigenlijk op de foto met de Hulk, maar het licht was zo slecht wilde het jullie maar niet aan doen.

“Body Worlds of sexmuseum, Jaap?”
Inmiddels was het buiten vies smerig benauwd, we scoorde een sappie wandelde nog eens langs wat grachten en pandjes gevuld met toeristenmeuk en besloten toen naar Body Worlds te gaan. Jaren terug, als in een vorig leven zo lang geleden bekeek ik de reizende tentoonstelling. Een beetje freaky zijn die beelden wel maar het museum heeft het anders, kleiner maar wel leuker opgezet. Veel minder lichamen maar wel veel meer details en onderdelen. Wist je bijvoorbeeld dat de totale lengte van onze bloedvaten 100.000 kilometer lang is? Interessant museum kan zeggen dat we er in verhouding langer hebben rondgelopen dan in het Rijks en dat ik mijn topografische kennis van het mannelijk lichaam uitgebreid heb opgekrikt. Dat krijg je met een expert aan je zijde.

“Kom we gaan naar het Krasnapolski heb trek in een broodje kroket”
Hadden ze er niet, flauw hoor. We zegen neer in zo’n twijfelachtig slecht onderhouden restaurant, met nog redelijk prijzen in vergelijking met de rest van Amsterdam. Nog niet eens heel ongezond en zeker niet slecht te noemen voedsel. Gevoed- en laaft liepen we naar het station. Nog even hield ik in, een rondvaart op zo’n platte schuit vol moffen dat had ook nog wel gekund. Maar het is Jaap zijn dag en die liep met een rotvaart vooruit het was dan ook wel heel veel Amsterdam in een halve dag.