Klok en Peelmuseum

Al enige tijd was ik op de hoogte dat er in het Klok en Peelmuseum een tentoonstelling zou zijn, gericht op de Tweede Wereldoorlog in de Peel en over de klokkenroof. Hoewel ik niet zo heel veel met klokken heb (sorry pa) besloten we toch naar Asten te rijden. Lees hier over klokken en pompoenen in het Klok en Peelmuseum.

Death Valley de Peel
Eenmaal aan de entree werd ons verteld wat we overal konden verwachten, ik zag de tentoonstelling waar ik voor kwam al en liep daar dan ook meteen naartoe.
Met een Engelse naam klinkt het als heel wat, maar eigenlijk was het een heel normale handeling. De Peel was tijdens de Tweede Wereldoorlog een niet heel dicht bevolkt gebied en zeer donker. Er werd dan ook over dit gebied gevlogen van en naar Duitsland. Helaas wisten de Duitsers veel van deze vliegtuigen in een zoeklicht te vangen en neer te halen. De geallieerden noemden het zelf Death Valley hoewel ze door de zachte ondergrond waarschijnlijk een grotere kans van overleven hadden. De Peel was een moerasgebied tussen Brabant en Limburg. Uitermate geschikt als verdedigingslinie, er was niet door te komen toch was de linie zeer snel doorbroken zoals ik al eerder beschreef.

Gestolen klokken
De losse tentoonstelling is zeer netjes opgezet, veel beeldmateriaal, duidelijk informatie en vergeet vooral de deur niet door te lopen (als je geen zin hebt om te kruipen) een nagebouwde schuilkelder geeft je zelfs nu de kriebels nog. Na de aparte tentoonstelling wandelde ik door naar de klokken, grote broden vertellen over de klokken die werden gestolen. Hoewel het museum specifiek op de Peel gericht is, is het ook echt heel leuk voor wie niet uit de buurt komt.
Wat me duidelijk werd in deze tentoonstelling is dat met het verdwijnen van de klokken ook een belangrijke vorm van communicatie verdween. Er bleef dan wel een alarmklok over en misschien nog een historische, toch was het geluid voor een trouwerij of begrafenis opeens verdwenen.

Mioceen?
Terwijl de klokken nog klinken in mijn gedachte wandel ik de volgende deur door. Opeens sta ik tegenover een wel heel grote stier en een mammoet. Oké dat had ik niet verwacht. Hoewel ik vooral van levende natuur ben, vond ik het zeer interessant om te lezen dat vroegah en dan heul heul lang geleden de zee tot Eindhoven liep. Aan de hand van fossielen en vele opgezette dieren heb ik heel wat meer over de omgeving waar ik niet ver vandaan woon, geleerd.

Pompoenen
Vanaf de parkeerplaats had ik de vele pompoenen (zo’n 20.000) in de tuin van het museum al gezien. Wat een leuke aankleding leek, is een evenement wat morgen start en de Pompoendagen heet. De entree van het museum geeft dan ook entree aan het evenement waar voor de kleintjes een erg leuk sprookje aan de hand van een wandeling wordt verteld en voor de ouderen diverse diverse workshops te volgen zijn.

Conclusie:
Ik blijk lang geleden ook al eens in dit museum geweest te zijn, van die tijd herinnerde ik me alleen de klokkenstoel in de tuin. Toch zal het Klok en Peelmuseum me vanaf nu wel bijblijven, want want een leuk museum! Niet alleen de netjes opgezette tentoonstellingen, ook de pompoenen in de tuin en de tweetaligheid van de losse tentoonstellingen viel me op. Hoewel ik bepaald niet veel om klokken geef, vond ik het wel interessant. Ik heb me vooral over het natuurgedeelte en de pompoenen verbaasd en raad iedereen aan dit leuke museum te bezoeken!

Betaalbaar: 10 euro (met de pompoendagen samen wel)
Kindvriendelijk: Voor oudere kinderen zeker.
Bereikbaarheid: Bus vanaf Eindhoven of Helmond.
Combineren met: Pompoendagen of natuurgebied de Peel (20 minuten met de auto)
Voorzieningen: Restaurant (niet uitgeprobeerd)
Website: https://www.museumklokenpeel.nl/nl/