Fietsen: Naar de berg

Prachtig guur weer, ideaal voor een rondje fietsen. Tegen de wind in vertrekken bracht me richting Eerde. Een gehucht onder Veghel. En bij dat gehucht ligt de Vlagheide en op de Vlagheide ligt een berg. Het grootste deel van deze berg is trouwens van Schijndel, Eerde dorp ligt alsnog dichterbij en als je de verkeerde kant naar beneden flikkert ben je in Sint-Oedenrode. 

In de oorlog was dit een landingsveld (van de 101e Airborne) en ook tijdelijk een vliegveld. Er is hier afschuwelijk gevochten, dit was één van de redenen dat Arnhem een brug te ver was. Ter verbreding van de corridor, het bevrijdde deel van de grens via Eindhoven richting Arnhem, begon hier een offensief richting Den Bosch en de rest van Brabant. Druk stukje dus, de reden dat het tegenwoordig een berg is, is omdat het een vuilnisbelt was ook een manier om historische grond op te vullen.

Ik ben gewoon een eindje aan het fietsen als ik de koeien vanaf beneden zie en besluit de berg op te gaan. Ik wil mijn fiets meenemen maar de route is afgezet met een balk. Prikkelbosjes zorgen dat ik niet gemakkelijk erom heen kom. Mijn fiets meenemen is sowieso niet mogelijk te zwaar om te tillen en het gangetje is te smal. Tot zover naar boven lopen en naar beneden rijden. Ik wurm me langs de bramenstruiken als met een gang twee mountainbikers naar beneden denderen. Ik schrik, ze minderen hun snelheid niet. Hé remmen, wat? Remmen remmen!!! De zon staat nog niet eens echt laag, maar die bruine balk valt volledig weg. De twee kerels remmen en staan op tijd stil, ik grap joh wilde je je helm uitproberen? Beide verklaren dat ze die balk totaal niet zagen. Heel anders loop ik de berg op. Waarschuw meer fietsers maar geniet ook van het mooie weer. Ik had via een andere route wel met de fiets gekund denk ik, maar mijn ebike is niet heel erg mountain. Ik ook niet trouwens.

Elke keer als ik die berg op sjok vergis ik me over de afstand, zit een vals plat stukje bij en echt vlot gaat het dus niet. Hoewel ik het uitzicht waardeer is Veghel wat verderop ligt, toch niet echt een mooie skyline te noemen. Ik let goed op mijn voeten, de paden zijn zompig door alle regen maar gelukkig verdwijnen de koeien niet ondertussen. Ze kunnen naar de voet van de berg qua ruimte maar liggen gezapig te soezen als ik aankom en nog bijna onderuit ga. Daar deden ze dan wel hun ogen voor open, ja hoor het gaat bedankt voor de interesse. Gelukkig vind ik wandelen ook zo leuk.

Met de nodige kilometers èn hoogtemeters in de benen vind ik het wel weer prima. Ik pik mijn fiets op en ga via de supermarkt naar huis. Met bijna 30 kilometer fietsen en ook dat wandelen nog vind ik het wel weer genoeg.