Regelmatig hoor ik dat veel mensen het bezoeken van een voormalig concentratiekamp te zwaar vinden en ondanks mijn ervaring met dit onderwerp kan ik me dat heel goed voorstellen. Daarom bezocht ik zelf na lange tijd Barak 1B weer eens. Deze enige nog bestaande en gerenoveerd barak is ingericht als museum en belicht specifiek alle bewoners van Kamp Vught en hun overeenkomsten. Hoewel deze barak wel zijn geschiedenis kent, is het geen barak met een nare voorgeschiedenis. Het bezoeken van deze barak is minder intensief als rondlopen in voormalig Kamp Vught, maar geeft wel een speciale kijk op de bewoners van de barak.
Barak 1B is de enige nog in tact zijnde barak van voormalig Kamp Vught en werd net zoals de andere barakken in 1943 van Joods geld gebouwd. Deze Joden vluchtte uit Duitsland en werden onder gebracht in wat nu bekend staat als Kamp Vught. Nederland nam hen op als vluchteling en zij betaalde zelf aan hun onderkomen. Dat Barak 1B er nog staat komt vooral doordat de barak verschillende (speciale) doeleinden kende. Begin 2000 is Barak 1B verbouwd en in gebruik genomen als onderdeel van Herinneringscentrum Kamp Vught.
Barak 1B gaat over de verschillende bewoners van Kamp Vught en hun overeenkomsten:
Concentratiekamp 1943/1944: Joodse bewoning en concentratiekamp
Opvangkamp 1944/1945: Duitse burgers uit het gebied bij Selfkant (bij Sittard)
Interneringskamp 1944/1949: Vermeende NSB’ ers, Rijksduitsers, moffenmeiden etcetera.
Molukkers 1951/heden: Molukse ex- KNIL-militairen en hun gezinnen.
In de expositie, die ‘Als muren konden spreken’ heet, komen deze 4 groepen aan het woord. Aan de hand van foto’s, spullen, verhalen en beeldmateriaal wordt het verhaal van deze tienduizenden lotgevallenen verteld. Je leest over de vertwijfeling van NSB’ers die bang zijn voorgoed buitengesloten te worden, over de Molukkers die altijd zijn blijven hopen op terugkeer, over de geëvacueerde bewoners van Selfkant die bang waren hun waardevolle bezittingen en hun huis voorgoed kwijt te zijn en over de Joden die hoopten op werk en overleving in Kamp Vught. Barak 1B belicht de 70 jaar dat hier noodgedwongen mensen moesten verblijven op een toegankelijke manier en verteld daarnaast over de geschiedenis van de omgeving en de barak zelf die op wonderbaarlijke wijze in oude staat is blijven staan.
Betaalbaar: 7,50 euro (samen met herinneringscentrum Kamp Vught)
Kindvriendelijk: Ja voor kinderen vanaf groep 6/7 met begeleiding.
Bereikbaarheid: Bushalte in de straat, ov-fiets vanaf het station
Combineren met: Kamp Vught, het Geniemuseum of het bos.
Voorzieningen: Toilet. (Gelegenheid tot koffie in Kamp Vught)
Website: Barak 1B
Zo’n plaatsen moet men gewoon bewaren.
In onze grote stad zijn heel wat plekken te vinden waar het leed de joods bevolking aangedaan in ere wordt gehouden. Indrukwekkend. Ooit, op doorreis in Oost-Duitsland stopten we bij Buchenwald. Dat maakte zoveel indruk dat ik er dagenlang ziek van was….
Dit moet men zeker bewaren en promoten !! Grts
Woensdag zaterdag of zondag. Dan is de barak ook open.
Ben nu Alles ging aan flarden aan het lezen, geeft een afschuwelijk beeld hoe het in dat kamp er aan toe ging ……. binnenkort maar eens plannen om kamp Vught te bezoeken.
Het is goed dat dit soort plaatsen bewaard zijn gebleven en te bezoeken zijn.
Alles wat tegen de mensheid wordt gedaan is hel.
Zo moeilijk is het niet om goed te doen.
De opeenvolgende bewoners blijven voor mij een smet op de Nederlandse geschiedenis geven.
Respectvolle groet,
Als je net als Inge, in de buurt van of in de Selfkant woont, spreekt dit eerder aan. Een stukje Duitsland in Nederland of andersom. Hier wonen gewoon families in beide landen. Een stukje euregio.
weer een geschiedenis les , denk dat er onder ons nog velen zijn die dit alles niet wisten
Ik woon in de Selfkant, ik hoor hier de verhalen van hen die na de oorlog naar Vught werden gebracht.
Interessant om weten.