Vestingstad Bredevoort

Niet ver van Winterswijk ligt een klein vestingstadje die bij het grotere publiek bekend is geworden als Boekenstad Bredevoort. Zo kende ik het stadje in dorpsformaat ook maar het kwam vooral op een lijstje omdat het er mooi is.

Vestingstad Bredevoort is oud en hoewel klein heeft het een rijke geschiedenis de benaming komt van ‘furdo’ of ‘forth’ wat brede doorwaadbare plaats betekent. Bredevoort is gebouwd op een zandrug, een (voor)burcht werd later een kasteel tot het noodlot toesloeg in de vorm van een bliksem in de kruittoren. Dat er rond het kasteel al bewoning was in de vorm van een vesting maakt dat Bredevoort nog bestaat. Helaas zijn veel herkenningstekens verloren gegaan maar één is zeer herkenbaar. Hoog boven het stadje uit torent de molen op de enige overgebleven bastion. Je moet het net weten, mij viel vooral de enorme hoogte op.

Bijna niet voor te stellen maar begin jaren ’90 kampte dit stadje met leegstand, de middenstand kwijnde weg en na goed onderzoek werd besloten een boekenstad van Bredevoort te maken. Diverse antiquariaten vestigde zich in de stad maar ondanks dat de benaming nog is blijven plakken is er op een gewone dag weinig van te merken. Uiteraard zijn er nog genoeg boeken te vinden, ze staan buiten te verkleuren en voor die rommel durven ze nog geld te vragen.

Behalve de sneue boekenkasten is Bredevoort vooral een knappe kleine vesting waar iedereen elkaar kent. Een praatje over haar knappe hondje leidde me zo bij iemand binnen die me vertelde dat het internet alle boekenwinkels de das om hebben gedaan. Ik liet onderwijl mijn ogen over de boeken gaan en toen ik een boek uit de kast haalde zag ik mijn huidige woonomgeving staan. Uiteraard kocht ik dat oorlogsboek, fotografeerde haar knappe hondje en nam daarna afscheid van vestingstad Bredevoort.