Liesbethblogt.nl

Fotograferende warhoofd met specifieke interesses, boeken, katten en ook nog een blog dus.

Laatste reis

| | 16 Reacties | Verhaal

Zwart wit foto van trein op een station.

Ze zaten in de trein, samen, naast elkaar op een dubbel zitje. Hij staarde naar buiten terwijl hij zijn vrouw in zijn armen hield. Ze sliep, diep ook en ze was ziek. Ik ving zijn blik en gaf hem een vertederde glimlach, hij beantwoorde die en hij begreep mijn blik naar haar. Soms leek ze even te dromen of was het pijn? Hij suste haar zacht, in zijn woorden, aanrakingen en bewegingen sprak niets dan liefde niets dan houden van en niets dan verdriet. Als iedereen aan haar lelieblanke huid, smalle armen en ingevallen wangen kon zien dat ze ziek is, hoelang vecht hij er dan al niet mee?
Terwijl ze dieper in slaap zakt, begint hij tegen me te praten. ‘Wil ik dit horen’, vraag ik me af? Maar zijn stem is zo zacht, zo warm dat het niet uitmaakt wat hij verteld alles klinkt als sprookjes. Perfecte opa, denk ik, maar ze heeft hem geen kinderen kunnen schenken, hoor ik hem zeggen. Vandaag zijn ze naar de dierentuin geweest en volgende week wil ze nog één keer naar het strand. Dan is het lijstje af, zo heeft ze gezegd. Dan kijkt hij me aan en zegt, ‘wat moet ik dan?’
Zonder haar is er geen leven, maar ik wil ook nog niet dood. Even murmelt ze weer wat in haar slaap, hij trekt haar nog dichter tegen zich aan -weer die liefde- bijna tastbaar. Dan kijkt hij me doordringend aan, ‘o help alsof ik het antwoord weet!?’.
Ik geef de oude man een meewarige glimlach, ‘sorry dit is mijn station’. ‘Wij moeten nog even verder’, zegt hij. Terwijl ik aanstalten maak om uit te stappen loop ik vlug terug en fluister zacht enkel voor hem hoorbaar, ‘als dit niet de uwe is, moet u dan niet gewoon verder reizen?’.

Buiten op het perron keek ik nog even de trein in, naar hun. Zij sliep nog altijd zo lekker tegen hem aan en hij droomde nu ook. Misschien naar waar zijn volgende reis zou gaan?

You may also like

Meneer pastoor
Meneer pastoor
De klappen voelden als thuis
De klappen voelden als thuis
De Boyz en sokken
De Boyz en sokken

Reader Interactions

Comments

  9. Mirjam Kakelbont says

    Mooi en ontroerend. De reis van de man is nog niet ten einde. Zijn levensweg hobbelt nog voort. Hij zal het moeilijk krijgen. Prachtig geschreven!

  12. AnneMarie Winter says

    Verdriet op een mooie manier verteld. Het blijft langer dan gemiddelde verhalen in je hoofd zitten.
    Knap gedaan.

  14. karel says

    ja dat heb je zeker mooi beschreven
    zo kom je wat tegen in de trein
    mensen van alle geledingen in alle omstandigheden
    en de reis gaat door

Dat mag niet!