Het moet hooguit een maand of een paar weken voor mijn verjaardag geweest zijn, ik liep met regelmaat naar mijn opa en oma. De wandeling was kort maar drie minuten bij mijn huis vandaan. Zoals altijd liep ik achterom en tikte op het raam, ze hadden niet altijd in de gaten dat ik er stond en waren verdiept in hun eigen dingen. Maar altijd blij om me te zien. Voorzien van een chocomel en soms een koekje vertrok ik meestal weer na een half uurtje. In die tijd ging ik wel vaker, je hebt zo van de periodes later zou je denken dat het lot ermee speelde.
Inmiddels was ik jarig, opa en oma waren altijd vroeg. M’n oma stond al snel voor me en keek me met een wat ondeugende blik aan, ik ken die blik. Van achter haar rug haalde ze een smal pakje, ‘boekenbon?’ grapte ik. Terwijl ik het aanpakte flapte het om nieuwsgierig pakte ik het uit, in mijn hand hield ik een stapel zakdoeken, ze voelde nog warm -net klaar net gestreken. Allemaal voorzien van een gehaakt randje en de meeste ook met mijn voorletter. De zakdoeken waren groot, veel groter dan dameszakdoekjes. En terwijl ik m’n oma aankeek zei ze; ‘ondanks dat je vandaag volwassen bent geworden blijf je mijn kleine snotneus’.
Dag oma.
Dank je
Moet je eerlijk bekennen dat ik ze nu even niet gebruik, iets te gevoelig nu. Maar ze zijn me al jaren dierbaar en ook al jaren in gebruik.
Wat toen een plagerijtje was is nu een prachtige herinnering, ik neem je knuffel graag aan.
Ik kan gelukkig zeggen dat ik nog steeds een hele leuke opa heb en dat ik heel vele dierbare herinneringen aan hun beide heb. Dit is wel één van de mooiste aan m’n oma.
Dank je
Wat moet jij ontzettend leuke grootouders gehad hebben. Heel leuk en dierbaar verhaal.
Waardevolle herinneringen en ze worden steeds mooier. Als kind wil je geen zakdoeken, maar nu wil je ze niet meer kwijt. Triest bericht, maar met een mooi verhaal!
Ik wens je sterkte Liesbeth en een virtuele knuffel.
Liefs,
Alie
Wat een gewéldige oma had je! Héél bijzonder om met deze zakdoeken je tranen te kunnen drogen nu ze er niet meer is!
nee ik zal deze nooit meer vergeten, te dierbaar.
Ja klopt xx
dank je, klopt dit is één van de mooiste.
dank je.
O wat een prachtige woorden, klopt helemaal dank je.
Well that’s very special they tried to learn me things like math;)
I learned to do these things in school.
I can say that I know do embroidery and cross stitch. :-)
Ach, wat verdrietig. Gecondoleerd.
Afscheid nemen is
met zachte vingers
verpakken wat voorbij is
in de goede gedachten
van de herinnering.
Sterkte.
Wat een mooie herinnering! Heel veel sterkte met het verlies van je lieve oma.
Liefs Petr@
Mooi beschreven, dit zijn mooie en dierbare herinneringen
Mooi geschreven<3
heel jammer, mijn medeleven met het overlijden van je oma…
herinneringen om nooit te vergeten toch..
Heerlijk, gestreken zakdoeken die nog warm zijn. Ik kan me voorstellen dat je deze nooit kwijt wilt.
Lief…
ja dat klopt helemaal. Dit verhaal specifiek is ook alweer 12 jaar geleden. Dankje.
Mijn deelneming aan je verdriet.Het zijn deze herinneringen die haar voor altijd tastbaar zullen maken in je herinneringen die nooit zullen vervagen.
Ja vanmorgen dit is één van mijn mooiste herinneringen aan haar.
Ja dit is één van de mooiste herinneringen aan mn oma.
Die momenten.
Onvergetelijk!
Een dierbaar verhaal inderdaad. En begrijp ik het goed dat je oma nu overleden is?
O. Oeps. Ik voel mezelf opeens een oma. Met leesbril nodig maar steeds kwijt. :-) Mooie kleurtjes, dat wel!
Dat zijn de zakdoeken, opgestapeld.
Prachtig! Het verhaal… Deken op de foto ook, is die ook van oma?