Stapelgedicht

Mevrouw Matroosbeek daagde mij (en alle anderen) uit een stapelgedicht te maken. Een gedicht van boektitels die elkaar mooi opvolgen en daardoor een gedicht vormen. Een uitdaging die ik aangrijp want voor het eerst in vele vele jaren staan er meer boeken in mijn kast dan ooit. Dit is nog niet de helft en maar 1 titel gaat niet over de Tweede Wereldoorlog. Eén ben ik aan het lezen, één heb ik gelezen en één heb ik vele malen verslonden. Zo vaak en zo intens dat ik passages kan dromen en één zin deel in mijn stapelgedicht.

In Rotterdam
Zo begon het!
Zwerfkind in het Achterhuis

Gedachten van het meisje
in een dagboek
Een heldin achter de frontlijn

De langste dag
Als ik Hitler maar kan overleven
een concentratiekamp

Wij hadden het leven lief
“In die nacht wist ik eigenlijk dat ik sterven moest” (A.M. Frank)
Verborgen tranen.

Tips om ook een stapelgedicht te maken. Zorg dat je een ruime collectie boeken tot je beschikking hebt. Haal niet meteen al je boeken uit de kast maar bewaar het overzicht en pak bijvoorbeeld drie of vier favorieten. Rijmen mag maar hoeft niet. Maak je stapel niet te groot. Maak een foto met goed licht zodat de titels goed leesbaar zijn. Schuif met je boeken tot je een gedicht hebt. Veel succes!