Fietsen

Liesbeth ging nog eens fietsen

by Liesbethblogt

Het is eigenlijk een schande zo weinig als ik de laatste jaren maanden gefietst heb. Natuurlijk kan ik dat waardeloze virus als smoes aandragen maar naar waarheid is het gewoon luie lammigheid. Heel veel luie lammigheid en ik vond dat ik daar eens iets aan moest doen. Het vorige rondje hield vlot op maar mijn persoonlijke handyman heeft de versnelling gefixt en dus theoretisch gezien zou niets mij tegen moeten houden niet eens een lekker rondje te gaan fietsen.

Theoretisch ja want op de bank achter het huis lezen vind ik ook erg prettig. Ik vind de was ophangen nog prettiger dan fietsen tegenwoordig en dus gaf ik mijzelf een goed doel. Ik zou een deel van de minibiebs van Nuenen eens gaan bekijken. En dus reed ik met een stapeltje boeken op de bagagedrager weg. Mijn draadloze koptelefoon was al leeg voor ik mijn dorp uit was maar hielp goed tegen de koude wind.

De velden hier in mijn omgeving zijn behalve volgeplempt met varkensshit of volgegoten met gif ook nog wel eens voorzien van wat ze hier wit goud noemen. Asperges, je kan mensen ervoor wakker maken maar ik acht de kans groot dat je ruzie hebt als je dat bij mij doet. Gore dingen. Ik lust ze wel, maar je gaat nog fietsen van die lucht.

Al gauw reed ik door een stukje bos, heel gezellig langs een 80 kilometer weg maar ik zag alsnog wat lieffige bloesem en hoewel ik de eerste bomen voorbij reed besloot ik er uiteindelijk toch maar voor te stoppen. Straks is het weer kankeren als het weg is. Vond het meteen een charmante gelegenheid om mijn gepijnigde te dikke kont wat rust te gunnen. Mijn zadel is niet vergevingsgezind zeg maar.

Een klein kwartiertje later reed ik Nuenen in, de eerste minibiebs weet ik moeiteloos te vinden maar 3 anderen liggen in zo’n wijk die ontworpen is door iemand die er zelf nooit hoeft te komen. Dat moet gemaakt zijn door een vent die totaal niet heeft nagedacht of toch minimaal dronken was. Ik kan de supermarkt er net vinden, maar als ik er de verkeerde afslag neem dan denk ik zeker te weten de goede kant op te gaan en sta ik opeens zeer dicht bij Eindhoven te kijken naar mijn oude wijk. Kilometers de verkeerde kant op.

Ik vond de minibiebs uiteindelijk ook nog, vond zowaar iets van mijn gading maar twijfelde zwaar over een goede route naar huis. En dus gebruikte ik helemaal niet lelijk vloekend mijn navigatie, niet dat die het snapt. Ik keek uiteindelijk maar naar de zon en vond zowaar een weggetje achterom een soort van naar huis. Mag ik overigens niet over mopperen, het was een prachtig weggetje ware het niet dat de boer die er gegierd had dat blijkbaar niet vond. Met een rotgang taaide ik af naar huis waar ik na ruim 22 kilometer vond dat ik wel weer genoeg had gefietst.