Met mijn mandje vol boodschappen sjeesde ik naar huis, dat ik zelden weg ga zonder cameratas heeft me al meer opgeleverd dan ik jullie wijs ga maken en ook vandaag was ik blij dat ik mijn speelgoed bij me had. Net na een bocht achter een boerderij, ontwaarde ik bloemetjes, een zee van bloemetjes, aardappels. Of piepers zoals mensen die voorbij fietsen stuk voor stuk tegen elkaar zeiden. Ik parkeerden mijn fiets en liep het veld in onderwijl mijn camera grijpend. Het pad door zulke velden is niet heel kundig door de boer gedaan, daarvoor gebruikt hij GPS en een boordcomputer. En ik gebruik die sporen weer om er foto’s van te maken. O en om niet mijn nek te breken over die klote voren die je niet meer kan zien omdat de planten al zo groot zijn. De tijd gaat hard ergens tussen de lege velden en nu heb ik wat gemist.
Mijmerend fotografeer ik verder, de zon doet af en toe een beetje wat ik wil en geduldig wacht ik op een hommeltje maar het is dun bezaaid met de insecten. Ik sta waarschijnlijk een jaarvoorraad gif in te ademen maar ik heb het er wel voorover. Aardappels eet ik nog zo weinig dat ik me de laatste keer nog kan herinneren. In mijn huidige eetwijze komen ze niet voor, patat soms met voorbereidingen. Maar laatst was ik bij m’n vader, geen van mijn nieuwe methodes heb ik toegepast. De ovenschotel zat vol aardappelplakjes, de groente was goed verstopt, er zat meer zout en vet in dan ik in maanden had gegeten èn spekjes. Ik wist dat ik hiervoor afgestraft ging worden en nam een beetje en absoluut geen wijn of toetje.
Kort na het eten vertrokken we, 10 minuten later had ik opeen superzin in ijs. Ik herkende de snaaitrek, schrok er zelfs van maakte nog een foto vanuit de auto en daarna ging het licht uit. Meer dan een half uur later maakte Vriendlief me wakker, maar goed dat ik niet reed. Dit was geen powernap, dit had ik voor jaren en schreef ik toe aan wisselde diensten maar is gewoon een suikerdip door het zetmeel. Een kater had ik ervan en dat heb ik er niet meer voor over.
Maar ondertussen geniet prima van mijn aardappelloze leven en de schoonheid die dit veld me brengt. Nog even heb ik geduld maar dan ga ik mijn boodschappen thuis brengen, maak mijn nachtlunch klaar en ga aan het werk. Misschien dat ik morgen droom over aardappelvelden maar toch zeker niet van piepers.
Nicky zegt
Bijzonder, he? Zo’n suikerdip. Ik ben geen fan van piepers. Heel af en toe eet ik ze wel eens. Maar die velden vol bloemetjes zijn prachtig!
John zegt
Dus jij gaat boodschappen doen met je camera mee? Zou ik echt niet kunnen.
Mevrouw Niekje zegt
Ik eet graag een lekkere aardappel, met mate, dat wel. Gebakken vind ik ze ook heerlijk. Meestal staat hier een keer per week iets met aardappelen op tafel. De gekookte aardappel eet ik het liefst in de schil gekookt. Gepoft vind ik ze trouwens ook goed te doen, en nu ik er aan denk lust ik ook graag aardappelpuree, oh ja, ook patat! 🤣
rietepietz zegt
Misschien moet ik eens een uitgelopen aardappel in de tuin in de grond stoppen. Best een leuk bloemetje dat ze geven en dan nog aardappels op de koop toe.
Gelukkig wist je waar de dip vandaan komt, dan weet je ook dat het over gaat.
Peter Grey zegt
Een aardappelveld in bloei is prachtig. Mooie foto’s!
Jan K. alias Afanja zegt
Mooie foto’s van de aardappelbloesem.
Zelf houd ik erg van gebakken aardappeltjes.
Lot zegt
Ja dat kan hard aankomen zo’n zetmeel-suikerpiek. Gelukkig weet je waardoor het komt en dat het het uitzitten is.
Als je op gewicht bent en de balansfase ingaat kan je proberen 1-2x per maand een kleien zetmeel-suikermoment in te passen dan wen je daar weer aan en kan je sporadisch wel weer genieten van iets.
Ik doe door de week heel basis koolhydraatarm en in het weekend iets extra.
די מריו zegt
Als je weet waarom je het moet laten is het minder erg. En er zijn alternatieven zat.
Love As alwyas
Dimario
Matroos Beek zegt
Mooie foto’s heb je gemaakt. Een aardappeltje gaat er op z’n tijd wel in, maar ook liever niet te veel, en friet eet ik 1 tot 2 keer per maand – voor mij is dat nog altijd het lekkerste wat er is.
Rob Alberts zegt
Patatje pinda, daar krijg ik ineens ontzettende zin in.
Stille groet,
Sjoerd zegt
Een lekker frietje mayo laat ik echt niet staan. Maar ook hier met mate, ene keer in de maand, vaker niet, eerder minder. Mooie foto’s zijn het zeker.
Iniminie zegt
Oei, dat had ik laatste beide keren met vriendin. Zij kan alles eten, bij mij gaat mijn buik dan op het oorlogspad. Zal je details besparen maar beide keren nadien hevige maag-darmproblemen gehad, dagenlang. Ondanks voorzichtig zijn met haar op pad.
Naomi zegt
Prachtige foto’s, maar ik ben heel blij dat ik het niet hoef te eten. Zó smerig. Oké, in patatvorm niet, maar verder wel.