Tweede Wereldoorlog

Een telefoontje over George Dry

Een maand of 4 geleden kreeg ik de officiële papieren binnen en had ik eindelijk een oorlogsgraf geadopteerd. Uiteraard heb ik ondertussen niet stilgezeten en vreselijk veel gelezen, uitgezocht en bekeken. Niet erg dat hoort erbij en laat ik dat nou toevallig ook leuk en heel belangrijk vinden.

Een belangrijk telefoontje
In mijn zoektocht heb ik diverse contacten opgedaan en ook een heel mooi mens leren kennen. En het was toen ik zag dat ik twee gemiste oproepen had, dat ik al meteen vermoedde dat dat wel eens iets kon betekenen. Ik belde hem terug en hij zei iemand belde voor een vrouw in Engeland die een foto van het graf van George Dry heeft gevonden in een bureaulade, mag ik je telefoonnummer doorgeven? Natuurlijk mocht hij dat, ik was heel heel benieuwd en een paar dagen later ging dan ook daadwerkelijk mijn telefoon.

Contacten uit he Verenigd Koninkrijk
Aan de telefoon een Nederlandse vrouw uit Breda die vertelde dat ze een vriendin in de UK heeft die weer een vriendin in de UK heeft die een foto heeft gevonden maar niet begrijpt wat die foto daar doet. Na jaren kwam ze ertoe om de bureaulade van haar overleden man na te kijken en daar vond ze een foto van het graf wat ik geadopteerd heb. Ondanks hun speurwerk werd de link niet gevonden en werd via via de Nederlandse vriendin ingeschakeld omdat dat makkelijker zoekt.

Het uittypen hiervan is langer dan de uitleg in het gesprek want ik legde de link wel, vrijwel meteen. Tenminste, zodra ik de achternaam hoorde. De achternaam ‘Timms’ was meteen een trigger, ware het niet dat ik zo’n 40 mappen aan papierwerk doorgelezen heb en even nodig had om te bedenken waar ik die naam toch van kende. Less Timms was de chauffeur van de tank van George Dry en de overleden man was de zoon van die chauffeur.