Roadtrippie: Ezeltjes, selfies en kerststallen

Gedurende het jaar rijden we met regelmaat ritten, meestal combineren we het nodige met het aangename maar dit jaar kneep ik ‘em of we nog een ritje kerstallen konden doen. Kijk ik schrijf hier wel kerststallen maar laten we eerlijk zijn, ik wil gewoon ezeltjes knuffelen en voeren. Ontvoeren ook maar ik heb helaas te weinig ruimte thuis. In Brabant en in Belgisch Limburg en Antwerpen worden jaarlijks kerstallen opgebouwd en in een aantal daarvan staan werkelijk de allerleukste ezels.

We vertrokken zoals altijd later dan ik wilde, maar na dagen van grijs grauw en al dan niet nat weer zag ik blauwe lucht en zelfs zon dus niks ging mijn humeur kapot krijgen. We reden richting Geldrop maar sloegen zowel daar als in Heeze de kerststal over. Ik heb zo mijn plannetje en wat ik hoopte was waar, in de kerststal van Leende staan lammetjes! Dat is nog eens een ander kindeke dan in die vreselijke kinderliedjes! Geen ezel trouwens, geen idee hoe Maria hier is beland misschien met de nieuwe Audi die er stond.

We reden het dorp uit naar Valkenswaard, mijn oude woonplaats heeft ook een kerststal maar behalve dat de ijsbaan ervoor staat vind ik de kringloop veel interessanter. Sowieso is de kerststal van Dommelen mooier en de Drie Koningen staan ook al met hun cadeautjes te wapperen, was volgens mij ook meteen de laatste keer dat een stel mannen wisten wat ze moesten kopen. De schapen luisteren trouwens en ergens in het dorp wil een kindje een broertje of zusje, las ik in de wensboom. Hoop dat zijn vader dat ook weet want wie gelooft dat sprookje van Maria nog?

We reden naar Westerhoven (onder Eindhoven) eigenzinnig dorpje elk jaar merk ik weer dat de uitdrukking Brabantse gezelligheid niet op dit dorp gebaseerd is. Maar naast hun kerststal in de vorm van een wigwam staat een schattige ezel die voor een wortel met je op de foto gaat. Kan de uitdrukking zo dom als een ezel ook meteen de vergetelheid in, ezeltjes zijn bijzonder intelligent en daarom waarschijnlijk zo eigenwijs. Na een heleboel foto’s die allemaal geweldig waren en een paar selfies waar de ezel stuk voor stuk fantastisch op staat, voerde ik haar nog één wortel en na een snelle blik in de minibieb aan de overkant vertrokken we weer.

We volgde de weg richting Bergeijk, in deze omgeving is het makkelijk. Elk dorp heeft een kerststal maar Buurtvereniging de Bosrand maakt er jaarlijks echt werk van. Ze hebben minischaapjes, geitjes en de ezel is een koppige. Als je niet gauw opschiet met die wortel balkt hij je doof. En ik vergat eens niet om de rest van de kerststal te fotograferen, sorry hoor dat ik alleen met de dieren bezig ben. Het komt misschien ook omdat de poppen in de meeste stallen bepaald niet knap zijn en hier in Bergeijk nog ergens op lijken, op de bewoners om precies te zijn hebben ze als voorbeeld genomen.

Met een klein ommetje kwamen we aan in Duizel. Een gehucht in de Brabantse Kempen maar ze hebben een kerststal en daarin staat een ezel zoals een ezel hoort te zijn. Eigenwijs en luidruchtig. Net toen we parkeerde troffen we een bewoner met een hond die dol is op wortelen, dat had ik nog nooit gehoord maar dan voeren we die toch ook. Vriendlief was sowieso van de bedeling, kan ik me bezighouden met fotograferen. Genoeg te zien hier want ook de schapen en geiten zijn leuk.

Geheel gepland en op tijd viel een flinke bui, waarin wij naar België reden om als echte Nederlanders te gaan tanken. Maar eerst boodschappen en om het af te leren nog een laatste kerststal voor we naar huis gaan.
In Millegem bij Mol staat een prachtige kerststal. De tijd die ze steken in het bouwen van deze stallen vind ik bewonderenswaardig. Sowieso is de bouwstijl al interessant, dit soort stallen zijn gebaseerd op de stallen in de omgeving en lijken vast niet op Bethlehem. Maar dat geeft niet, als de ezeltjes maar lief zijn en we met zijn allen even stil staan waar kerst voor staat. Fijne kerstdagen allemaal!