Steeds vaker hoor ik het, mensen die fotograferen ontzettend leuk vinden maar toch hun camera nooit aanraken. Lees hier de 6 redenen waarom je je camera niet meer gebruikt en de tips om de meest voorkomende problemen op te lossen.
Stiekem weet je niet hoe die werkt
Wennen aan een nieuwe camera kan je geduld aardig op de proef stellen. Maak daarom ook nooit de fout vlak voor iets belangrijks (vakantie, trouwfotoshoot) een nieuwe camera te nemen. Hoe mooi zo’n camera ook is, zonder de juiste instructies maakt hij geen mooie foto’s. Neem daarom ruim de tijd om je camera te leren kennen. Doe gedegen onderzoek voor je een nieuwe camera koopt.
Je hebt niet het objectief wat je nodig hebt
Veel instap Canon spiegelreflexcamera’s komen met een standaard lens, ook wel kitlens genoemd. De 18-55 mm is zeker geen slecht objectief, maar hij is niet lichtsterk, heeft geen stabilisatie en amper zoom. Het is wel een prima groothoek, maar als je dieren in een dierentuin wilt fotograferen of je kinderen, dan beperk je je met dit objectief. Hij is er simpelweg niet voor gemaakt. Doe je huiswerk, kijk na wat je wil gaan doen binnen de fotografie want een concert of insecten daar zit een wereld van verschil tussen. Laat je camera je hobby niet beperken.
Je telefoon is toch makkelijker
Gemak dient de mens en dat is geen schande want die telefoon zit in je zak, je hoeft niet meer na te denken over instellingen en het werkt ook nog eens supersnel. Allemaal voordelen, maar je camera ligt stof te vangen omdat je daar de voordelen niet van ziet. Een kiekje maak ik zelf ook met mijn telefoon, maar wil ik de foto serieus gebruiken, dan maak ik hem met mijn camera. De kwaliteit is beter, het formaat is geschikt voor afdrukken en verkoop. Voor mij hebben telefoonfoto’s minder waarde omdat ik er niks voor heb hoeven doen.
Je ziet de momenten om te fotograferen niet
De meeste kinderfoto’s van mij zijn gemaakt tijdens vakanties en dan moest m’n vader er nog aan denken dat ding mee te nemen. Een groter contrast met mij kan er niet bestaan, ik heb mijn camera zo goed als altijd bij me. Een foto is ook regelmatig de aanleiding om een blog te schrijven. Wen jezelf aan je camera vaker mee te nemen, maak er tijd voor en oefen. Niks met je camera doen is zonde van je geld.
Je hebt de verkeerde camera
Hoorde het van de week nog op het strand. Iemand die mij met mijn camera zag begon meteen over haar camera die thuis stof lag te vangen. Als reden kwam pijn in haar rug en schouders naar boven. Naar waarheid ben ik vergeten te vragen welke camera ze had. Maakt eigenlijk niet uit. Ik droomde van één van de nieuwste Canon camera’s maar toen ik het ding vast had was ik er meteen klaar mee. Veel en veel te zwaar. Koop de camera die je kan hanteren en bedenk dat zo’n objectief ook nog wat weegt.
Je hebt de verkeerde tas
Een goede tas is een must. Ik heb diverse tassen gehad, een grote waar ik alles in kwijt kon. Ook al gebruikte ik het amper. En een kleine waar ik mijn portemonnee en tablet niet in kwijt kon. Tegenwoordig heb ik een tas die niet lijkt op een cameratas maar wel veel in kan. Neem je spullen mee als je een tas uit gaat zoeken. Ben je vaak de hele dag weg? Neem dan een rugzak, een schoudertas met flinke camera en objectieven gaat na een paar uur doorwegen. Een goede cameratas is een must, geen optie.
Oplossingen:
Investeer niet alleen in een camera, ook in jezelf.
Als je verlangt dat je camera alles voor je regelt, koop dat de camera die daarbij past. Of hou het bij je telefoon. En hoewel het internet vol staat, kan een cursus je echt een stap vooruit helpen. Overigens is het zien van foto’s een talent die je niet kan leren. Omgaan met je camera wel.
Foto’s maken kan iedereen, fotograferen niet.
Ik vergelijk fotograferen vaak met auto’s en autorijden. Autorijden kunnen we leren, maar we heten niet allemaal Verstappen. Oftewel, je zal er tijd in moeten steken. Om mensen te klieren die daar geen zin in hebben zeg ik meestal 10.000 uur. Na 10.000 uur kan je zeggen dat je het kan. En lees het boekje over je camera, daar staan best handige tips in.
Doe onderzoek!
Modellen fotograferen vereist ander spul dan lieveheersbeestjes. Vaak heb je voor wat jij met je camera wil doen, helemaal geen spiegelreflex nodig. Doe onderzoek en begin er top tijd aan. Met een fonkelnieuwe camera op vakantie is niet heel slim.
Koop de camera die bij je past
Ik zie het en lees het wekelijks, mensen met een spiegelreflex waar ik voor van mijn stoel glij, maar niet de foto’s die erbij passen. Vergis je niet, toen ik mijn eerste spiegelreflex kocht (tweedehands en spotgoedkoop) raakt ik ook enigszins de weg kwijt. Wilde dat ding tegen de muur gooien. Ervaringsdeskundige hier. Alleen was ik wel toe aan een stap vooruit en hoewel bij geliefde Rebel na 6 maanden zijn ogen sloot, is het nog steeds de beste aankoop die ik deed. Ik wil niet meer anders dan een spiegelreflex, maar het heeft me gefrustreerd. Bedenk dus goed welke camera je koopt, want je kan met een Porsche naar de Lidl, maar daar is ‘ie niet voor gemaakt. Dus koop geen dure spiegelreflex als je niet eens zeker weet of de hobby blijft hangen. Er is een camera voor alles wat je ermee wil doen, maar onderzoek voor je je iets aan laat smeren door iemand die er wèl verstand van heeft.
Hoewel dit 6 redenen waarom je je camera niet meer gebruikt zijn, kan het altijd dat een hobby een tijdje op de achtergrond raakt. Als je daar valt baalt, neem dan je camera wat vaker mee. Zoek eens een leuke foto-uitdaging, leg de drempel lager, maak foto’s van dingen in je favo kleur, fotografeer je favoriete onderwerp, maar pak het op. Fotograferen is een heerlijk tijdverdrijf, ik kan het weten ik leef ervoor.
meninggever says
Het is voor mij heel simpel. Ik fotografeer alles voor mijn blogs en sociale media met de iPhone. Prachtige kwaliteit en direct door te plaatsen. Voor het echte fotowerk heb ik een compacte Olympus in de rugzak. En voor mijn vliegtuigfoto’s en spotwerk een SLR van Minolta waarmee je door de lenzen heel dicht bij het onderwerp kunt komen zonder meteen blokgrote pixels te veroorzaken. Ach, ik begon ooit lang geleden dia’s te schieten met een cassettecamera, loste die af door een Practika uit de DDR met wissellenzen, die ik echt totaal heb versleten na duizenden dia’s. Na wat experimenteren uiteindelijk een Minolte SLR gekocht die het vele jaren uithield. Tot de digitale revolutie uitbrak. En ik met de ene na de andere camera leerde hoe je met dat spul om kon gaan. De Minolta heb ik nog, volgens mij zit er zelfs nog een rolletje in…..tja…het gaat hard allemaal…
VillaSappho says
Ja je moet dat als een uitdaging zien al zou je maar elke week een uurtje wandelen met je camera bij je. na een aantal weken zie je de vooruitgang.
Nicky says
Bij mij is het vooral tijd maken. Om te oefenen, bedoel ik. Want het is niet zo dat je een goede camera koopt en dus goede foto’s maakt. Veel oefenen dus.
VillaSappho says
Haha is goed hoor.
Rianne says
Dank voor dit logje. Zodra ik er aan toe ben een echte camera te kopen, ga ik daten met allerlei goed fotograferende bekenden, zodat ik goed beslagen ten ijs kom.
Jij staat ook op het datelijstje. Of je nu wilt of niet.
Rianne says
Mocht ik in de (nabije) toekomst overgaan tot de aanschaf van een camera, wil ik vooraf even met jou daten. ;-)
minoesjka2 says
Mooi blogje om eens over na te denken ………
Heb eigenlijk ook altijd gedroomd van een mooie spiegelreflexcamera ……. maar, met lenzen erbij voor mij gewoon niet betaalbaar.
Dus doe ik het eigenlijk al jaren met een goede compactcamera, die ik ook handmatig in kan stellen en diverse mogelijkheden heeft.
Maar eigenlijk, staat ie altijd op automatisch kiezen…….. en heb ik me nooit de tijd gegund om me eens goed in die instellingen te verdiepen ……….. besef opeens, dat zolang ik dat niet doe, ik niet aan mijn droom moet denken, maar gewoon tevreden moet zijn met deze camera, waar ik ook best mooie foto;s mee kan maken.
willyfotoblog says
een tekst waar ik me wel kan in vinden Liesbeth…
zelf werk ik met een spiegelreflexcamera, maar door de gebruikte lens heeft dat wel zijn beperkingen..
en daar hou ik rekening mee
met mijn mobieltje maak ik bijna nooit foto’s, zijn camera’s ervan zijn niet goed genoeg…
en om daar in te investeren heb ik weinig zin
groeten
VillaSappho says
De technische kant van de camera en de kwaliteit, ja dat waren ook nog goede punten geweest. Bedankt voor de tip.
VillaSappho says
Oja zo’n vuilnisbak achter het model en zo. Mij valt vaak op dat lijnen niet recht zijn. Scheve gebouwen vallen toch wel erg op. En wat te denken van 10 foto’s plaatsen waarvan er maar drie echt verschillend zijn.
Henk Jonkvorst says
Heel inspirerend blogje voor beginnende fotografen. Bij een nieuw toestel lees je de gehele gebruiksaanwijzing door, en wel met het toestel bij de hand om alles ook even uit te proberen. Wat ik ook belangrijk vindt is dat je geen studie moet gaan maken van instellingen waarvan je zeker gaat weten dat je die niet gebruikt. Ik observeer ook vaak andere fotografen en wat me daarbij opvalt is dat er volop gefocust wordt op het te fotograferen onderwerp zonder ook maar oog te hebben wat erachter, naast, boven en onder dat onderwerp gebeurd. Zodra je kritisch gaat kijken naar het totaalplaatje heb je vaak maar een fractie van de capaciteit van je geheugenkaart nodig tijdens een fotosafari.
Stefaan De Clerck says
Je logje is hier en daar wel herkenbaar maar als het gaat over de redenen waarom ik op dit moment minder fotografeer, dan staat er geen enkele hier vermeld. Een collega van me bezit een fantastische Nikon reflex met verschillende objectieven. Ik ben er jaloers op. Ze gebruikt ze nooit meer wegens te zwaar.
Ik bezit al meer dan tien jaar (een) camera(s), las al heel wat over het onderwerp dus weet ik intussen wel het één en andere over fotografie. Ik heb ook de lens die ik eigenlijk wel wil: de 24-600 mm van mijn bridge is een voor mij de max. De rest van de camera is fout: te kleine sensor waardoor er heel wat ruis is bij licht hogere iso, trage en vervelende autofocus die vaak op het verkeerde scherp stelt. De autofocus is één van mijn grootste ergernissen. Een smartphone zou ik maar heel zelden gebruiken om foto’s te nemen. Niet vanwege de sensor of het formaat want tegenwoordig zijn er smartphones waar je gemakkelijk afdrukken kan maken van de foto’s die je er mee maakt. Echter: zo’n smartphone heeft zelden een goeie lens. De beperkingen worden meer en meer softwarematig opgevangen. Een beetje goeie camera heeft daarin toch nog altijd een voordeel. Geef mij maar een camera met een deftige zoeker dus zeker geen camera waar je enkel een schermpje hebt om te fotograferen. Ik bezit één zo’n klein toestel en het enige voordeel is het aanraakscherm waardoor dat ding (min of meer) scherp stelt zoals ik wil. Ik gebruik het al bij niet zo graag. Zo’n scherm verbruikt nogal veel dus kan ik geen volledige dag ermee fotograferen en het toont nooit trouwens nooit volledig je foto. In vergelijking met een goed computerscherm is de resolutie armtierig laag. Wat me brengt tot de reden waarom ik tegenwoordig zo weinig fotografeer: ik bezit momenteel enkel een laptop om foto’s te bekijken, bewerken (al is dat meestal redelijk beperkt) en te delen. Mijn blog heb ik intussen gestopt. Het begon me te irriteren dat mensen de foto’s die ik op mijn blog plaatste beoordeelden op het schermpje van hun smartphone. Dat is voor mij onbegrijpelijk. Wanneer ik mijn foto’s die ik op Flickr zet, echt wil bekijken en beoordelen dan gebruik ik de iMac van mijn ma. Een groot scherm waar ze tot hun recht komen. Niet zo’n klein prutsscherm waar veel verloren gaat. Fotograferen begint naar mijn gevoel met een goed toestel dat goed in de hand ligt, met accurate autofocus en aangename zoeker. Elke camera is altijd een compromis. De ideale camera bestaat niet. Of je moet meerdere objectieven gebruiken of je moet de limieten van een vast objectief voor lief nemen. En dan heb ik het nog niet over het gebruik van filters, flitsers, statief en andere attributen. En ja: koop vooral een camera die bij je past. Neemt die in de hand en test die. Beter advies bestaat er niet.
mvg,
En eveneens excuses voor deze lange reactie. ;-)
Karel says
als ik van de week het bed afhaal , zal ik eens de matras keren
al vermoed ik dat de pijn in de rug iets van overbelasting was
het is gelukkig al weer over
henk50 says
Herkenbaar weer! Goed om te overdenken. Ik kies voor compact omdat ik hem dan altijd bij me heb… En fietsen en fotograferen vallen voor mij samen. Daarom past de camera bij mij…
Toen mijn vorige camera stuk ging heb ik wel een camera van hetzelfde merk gekocht, omdat ik vrees dat ik op mijn leeftijd (bijna 70) moeilijk een ander systeem nog in de vingers krijg. Gekozen voor minder zoom en een dubbel zo lichtsterk objectief. Ik ben zeer tevreden en heb in een maand tijds alweer 500 foto’s genomen (…).
Ilona Wielinga says
Wat een leuk artikel. Ik heb mijn camera inmiddels zo’n 5 jaar en we zijn nog steeds onafscheidelijk. Overal waar ik ga, gaat mijn camera met me mee. De ene keer met mijn 18-200 lens, de andere keer juist met mijn 50mm. Ik merk dat het hebben van verschillende objectieven het wel steeds makkelijker maakt, en ik kies eigenlijk amper voor mijn telefoon. Tenzij mijn hamstertje schattig keek en ik niet naar boven wilde rennen voor mijn camera, maar voor foto’s voor op Instagram en mijn blog pak ik eigenlijk altijd mijn camera erbij. Ik vind het ook gewoon fijn om alles handmatig in te kunnen stellen. En nou kan dat ook wel op mijn telefoon, maar mijn voorkeur gaat dus echt wel uit naar mijn camera. En dit was een lang verhaal, wat ik zeker in 1 zin samen had kunnen vatten, maar ik dacht, ik ga eens voor een uitgebreide reactie ;)
Edward McDunn says
Van het te doen, leer je het meest, dat ben ik met je eens.
VillaSappho says
Al lees je de eerste pagina’s maar zodat je de camera goed hebt ingesteld. En dan steeds als je ergens iets tegenkomt wat niet werkt of wat je niet kent. Vaak is het toch ook een kwestie van doen.
Edward McDunn says
Veel mensen vinden na de aanschaf van een camera, het lezen van de gebruiksaanwijzing te veel moeite, ik geef toe, dat het vaak een lijvig boekwerkje is, maar het loont echt de moeite hoor.
Naomi says
Herkenbaar blogje. Ik maak alleen nog foto’s met mijn telefoon. Ik heb me daar nu bij neergelegd. Foto’s zijn voor mij om ‘kleine gelukjes’ vast te leggen. Ik heb het wel eens geprobeerd, om écht te leren fotograferen, maar het bleek toch niet mijn ding. Ik houd graag mooie momenten vast en doe dat met foto’s. Die foto’s zijn niet perfect, maar voor mij zijn ze prima.
Neemt niet weg dat ik héél erg geniet van foto’s van mensen die van fotograferen hun hobby (vak?) hebben gemaakt. Mijn broer bijvoorbeeld fotografeert veel en goed. Ik geniet van alles wat hij stuurt. Datzelfde geldt voor jouw foto’s. Zó mooi altijd!
Spontanity says
Ja, Ik weet het.
Ik doe met die van mij ook te weinig.
Zit nu in Reeuwijk voor een weekje en baal er van dat ik hem vergeten ben. Toch maar even terug naar DH denk ik.
natuurfreak2 says
Goede tips die iedereen wel eens zou moeten lezen.. evaak is geduld een mooie gave als je iets wil uit proberen
Karel says
Doezel mag wel oppassen , Matroos wil hem opvreten hihi
maar ze heeft gelijk , het zijn pracht foto’s van de prins :)
ja de krinloop zal ook zoiets wel hebben , nu ik kan er langs fietsen als ik om een slang ga
maar wie weet houd de lijm :)
VillaSappho says
Ja en hier is hij een voorbeeld van een mijn favo kleur en onderwerp. En best een makkelijk te bereiken foto uitdaging.
logbankje says
Heb altijd een camera bij me, of op de telefoon, of mijn handige kleine camera, voor wat ik tegen kom.
Als ik echt iets moois ga fotograferen neem ik mijn spiegelreflexcamera mee, alles voor de log. Hans
Matroos Beek says
Een leerzaam logje, ook in de reacties. Mooie foto’s, vooral die van Doezel in dat dekentje. Hij is om op te vreten.
rietepietz says
Grotendeels niet aan mij besteed dit logje maar ik weet dat je gelijk hebt. Ik héb dus de camera die bij me past, een simpel automaatje dat ik wél altijd bij me heb. Ik heb geen oog voor “de perfecte foto”maar herken wél logfoto’s, die hoeven gelukkig niet perfect te zijn qua opname maar moeten laten zien wat ik zag.
Oke, we hebben niet allemaal dezelfde hobby natuurlijk maar jouw tips zijn altijd heel nuttig voor hen die er echt een hobby in gevonden hebben. Zo’n serie van prins Doezelin zijn rode dekentje is toch onweerstaanbaar!
Sjoerd says
Ik werk al jaren met mijn spiegelreflex, ik heb er twee en de eenvoudige ligt altijd achter in de auto. De andere gaat mee als ik een fotosessie ga doen. Alleen als ik de stad in ga neem ik die niet meer mee maar maak ik foto’s met mijn mobiel. Mijn vrouw vond mij net een Japanner die constant van alles fotografeert. Het is een hobby, en als je die hobby niet hebt koop dan geen dure camera. Dat is mijn advies… Alleen voor de heb liggen veel heel dure camera’s gewoon ergens in een kast. En als je af en toe een leuke foto wil maken, pak dan gewoon je mobieltje.
Karel says
goed blog
zullen er zijn als ze willen , die er veel aan hebben
fotografiemijnlangleven says
Heel wijze tips geef je hier !
Heel duidelijke uitleg die spreekt van een rijke ervaring.
Mooi !
Bertie says
Voor het missen van camerafeeling is geen oplossing.
Maar ik bewonder dat van jullie. Echt.
VillaSappho says
Sorry? Supermooie reactie, ik hou d’r van!
petergreyphotography says
Dit vind ik een mooi logje. Ik ben het grotendeels met je eens. ikzelf heb een spiegelloze camera, en die bevalt me beter dan de spiegelreflex die ik had. Maar dat is persoonlijk. (Overigens, voor de beginnende fotograaf is een spiegelloze wél een uitkomst. Je kunt iedere aanpassing op je schermpje zien!) Hoewel je het ‘zien’ van foto’s niet kunt leren, (ik ben dat met je eens) kun je wél ontdekken, door veel naar foto’s te kijken en zelf te uit te proberen, wat voor soort foto’s je aantrekkelijk vindt, wat je graag ziet, wat je zelf zou willen proberen, wat, met andere woorden, je smaak is. En daar kun je dan mee aan de slag. 10.000 uur, zo maar! Elke kunst vraag oefening. En of je het daarna kunt is misschien zelfs nog de vraag. Ik dacht vroegah dat fotograferen geen kunst was, maar daar ben ik van teruggekomen. Het is moeilijk! Maar er komt een moment dat je kunt zeggen: kijk, ik geloof dat ik er iets van begin te snappen. Heel soms komt dat idee over mezelf. Dat is de ontdekking van een stap vooruit, van: kan ik maken wat ik graag wíl maken. Dat is uiterst bevredigend! (Sorry Liesbeth voor deze veel te lange reactie. :-) )