Het is toch alweer een week of 3 dat ik het tijd vond eens iets over mijn leven te bloggen. Ik mauwde naar Liesjbed maar die hield het maar af. Nu ben ik, Prins Doezel, hoe maakt u het allen, eigenwijs en standvastig en het was tot vanmiddag nog niet duidelijk of ik deze blog zou typen. Maar u ziet het, mijn onderdaan zwichtte uiteraard voor mijn charmes maar ik moet u bekennen, ik sta onder censuur. Ik heb een verboden onderwerp gekregen en juist daar wilde ik zo graag eens een blogje over open doen.
Hoe ik ook onderhandelde, over nagels scherpen aan luchtige bedden en nieuwe buitenbanken, ze was onvermauwbaar. Ze dreigde me met huisarrest en Aldi brokken en toen mauwde ik mijn belofte, want ze ontnam me ook mijn visjes en zonder visjes is er geen leven. 
Zat ik daar toch prinselijk boos te zijn, ik vond dat mijn etensbak niet goed ingeschud was. Zij vond prima zo. Ben blijven mokken tot ze er met haar vinger in prikte, toen lagen de brokjes weer goed.
Hij waar niet over gesproken mag worden bracht een bank mee, ik prefereer mijn stukje natuur uiteraard, maar er is genoeg ruimte voor die onderknuppel en haar censuur.
Ik heb serieus gedacht dat mijn personeel haar hoofd verloren was, maar in al mijn wijsheid begreep ik dat dit van tijdelijke aard is. Ik had een lege voerbak en dat heeft ze geweten toen ze eindelijk weer thuis was!
Er is hier van alles gaande in huize Villasappho dames en heren, ik zou u graag op de hoogte brengen van dit heugl feit maar ik ben aan voor en achterpootjes gebonden dus ik kruip maar weer in mijn holletje in Liesjbeds bed, zelf ligt ze er toch liever op het luchtige bed met…
Ik blijf hier lezen.
Nieuwsgierige groet,
Succes ……
Vrolijke groet,
Fijn dat het u opvalt.
Nee ik moet gewoon mijn personeel in het gareel krijgen
Ik ken gewoon de pressurepunten van die kwispelende flapuit.
Heb er een goede preek over gevoerd, net na mijn dolle ochtendbui om 5 uur.
Ik knipoog minzaam naar u en strek mijn pootje voor een passend groet, u begrijpt mij.
Ik zal haar eens polsen.
Censuur… uw idee alhoewel goed van gedachte gaat helaas niet.
Ochja ik eet sinds kort regelmatig vis, smaakt wel.
Ik ben een jumjum Kater.
whahaaa.. heerlijke poes! :-)
Leuk blog, ook de foto’s zijn leuk/grappig. Ze moeten mij mijn visje ook niet onthouden, ook al ben ik geen Prins Doezel
begrijp ik hetgoed, moet je het vrouwtje voortaan delen? Er is nog hoop, ga je maar eens lekkerzitten poetsen, misschien is hij allergisch voor rondzwevende kattenharen.
Wat een leuke post.
Dat zal binnenkort wel bekend geraken …
vrolijke groet,
Ik ben erg benieuwd naar alles waarover niet gesproken mocht worden.
Nou prins Doezel, je kunt goed boos kijken hoor :-)
Trouwens, lastig hé als die mensen vinden dat je over bepaalde dingen niet gewoon mag praten ……. tja ………. mensen zijn rare wezens, maar gelukkig ben jij een prachtige kater.
Tja Doezel, het is jammer dat dat mens dat in jouw huis woont niet door heeft dat er maar een de baas kan zijn.
Een heel leuk blog Liesbeth, het is ronduit misdadig om de visjes van Doezel af te pakken….hahaha!
Wordt het niet tijd dat je een eigen computer krijgt?
Misschien zou er ook meer personeel voor jou in je huis kunnen wonen …..
Vrolijke groet,
Wat heb je toch een schattig koppie…
inderdaad mooi prinsje , zonder vissie is het maar slecht leven :)
is getekend een groot vis liefhebber