Voedseldroppings voor wie die winter meemaakte.
Zes woorden verhaal – Honger
Zes woorden verhaal – Honger
->Meer info over het Welfare blik en zijn geschiedenis volg de link naar een andere blogpost van mij.
24 thoughts on “Zes woorden verhaal – Honger”
Comments are closed.
Mooi gedaan in maar 6 woorden. Het vertelt echt een verhaal.
Mijn ouders spraken er vaak over. In Amsterdam was de honger voor sommigen heel heftig. Bloembollenpulp eten of iets regelen op de zwarte markt. En wij kregen als kinderen van na de oorlog natuurlijk ingeprent dat eten kostbaar was en dast we alles wat werd voorgezet moesten opeten. Nou, dat was best een strijd soms…..
Gelukkig heb ik het niet meegemaakt
groeten
Indrukwekkend. Ik weet – gelukkig – niet eens wat honger is.
Hier werd daar niet over gerept. Geen idee dus of er ook hier voedsel werd gedropt.
Dat zijn ook de dingen die ik meegekregen heb van mijn ouders. Ben zelf nog opgegroeid dat beleg op brood niet vanzelfsprekend was, de wat luxere beleg soorten als ham leerde ik pas kennen toen ik al werkte . Vlees alleen op zondag op en natuurlijk zéker geen eten weggooien. Herinner me nog dat we bij de kruidenier wel eens wat afsnijsels van de vleeswaren en de kaas mee kregen, bedoeld voor de hond maar wij als kinderen aten dat altijd éérst de wat grotere stukjes op die er in zaten .Er was eind jaren 40 best nog veel gebrek aan alles, dát heb ik nog wel zelf meegekregen.
Ik denk dat te weinig mensen zich realiseren wat honger met een mens doet. Te ver van hun bed. Ik weet van mijn oma dat ze niet tegen voedselverspilling kon. Vorig jaar was ik nijdig op mn vader die toastjes weggooide die gebroken waren. Ik zei hem ze te geven en hij gooide ze toch weg. De keer erna gaf hij de kapotte aan mij en had brood en groen afval bewaard voor de varkens.
Voedseldroppings.
Levensreddend.
Mooi!
Een verhaal dat voor ons gelukkig alleen geschiedenis is.
Ben bij de bevrijding geboren maar mijn grootvader heeft me toen ik kleuter was en nadien nog vele keren verteld
Er is een verhaal van te maken.
Dat kan nu niemand zich meer voorstellen…
Indrukwekkend. het verhaal, de foto en de tekst.
Love As always
Di mario
Ik herinner me de verhalen van mijn oma…Er was een pakket op het dak gevallen en dat moest ze afgeven zodat het eten erin over heel de straat verdeeld kon worden.
Wat een geweldige invulling!
Mooi. Goed gevonden en goed om in herinnering te brengen.
Heb ik indrukwekkende verhalen over gehoord..!
Prachtig!
Zelf ben ik van na die tijd, en mijn ouders die in de provincie woonden hebben gelukkig geen honger gehad. Maar het is een krachtig symbool, ook in mijn denkraam.
goed gevonden
ik ken alleen de verhalen :(
Mooi, past helemaal bij jouw interesses.
Mooi verhaal. Past perfect bij je oorlogsverhalen.
Ik heb het niet meegemaakt zoals je weet maar de verhalen en filmbeelden etc daaromtrent staan wel op mijn netvlies.. .
Dank je wel voor een indrukwekkende bijdrage.
Mooie foto!
Meegemaakt heb ik het wel, maar ik was nog een peuter en heb er dus (gelukkig) geen herinnering aan. In zoverre, door bepaalde tekorten in die tijd hadden er wel wat “onderdelen” te weinig van het een en ander waardoor niet alles in de loop der jaren voor perfectie in aanmerking kwam. o.a. een heel kwetsbaar gebit.