Na de koudste nacht van heel Nederland, hier in Eindhoven was het toch wel redelijk lastig op te staan. Zeker als er een warm vriendje tegen je koude kont aan ligt en zijn armen er dan ook nog zijn om lekker op te warmen. Ik had al 2 ochtenden spinnend m’n ogen weer dichtgedaan maar besloot vandaag toch maar vroeg op te staan. Ik hees me in de kleren en terwijl ik even een afscheidskus ging brengen kroop ik alweer bijna terug in mijn mandje. Pffff net op tijd vluchtte ik weg, sprong op de fiets naar het natuurgebied hierachter.
Het is maar een klein stukje fietsen maar ik was maar wat blij met mijn dubbele handschoenen en muts. Redelijk verkleumd peddelde ik over een bevroren landweg, plantte mijn fiets langs de berm en stapte met grote stappen naar de weide. De stieren hebben geen last van de koude, die laten hun het gras met ijs smaken en sjokken verder alsof er niks aan de hand is. Ik daarentegen moest wel een beetje inkomen, met een stel stramme pootjes hobbelde ik een greppel in en er weer uit, kloste over een bevroren modderpad en zat op kont en knieën allemaal om foto’s met ijs en het prachtige gouden licht te maken.
Na een kleine drie kwartier stond de zon een stuk hoger wat niks deed voor mijn koude handen en ook niet voor mijn foto’s en dus besloot ik te gaan. Ik stapte iets minder stram maar nu stijf van de kou op mijn fiets en realiseerde me dat m’n versnellingen bevroren waren, geen beweging in de krijgen very nice. Met een tergend traag tempo vertrok ik naar huis waar ik me realiseerde dat het dan wel moeilijk is om uit de warme armen van m’n vriendje te kruipen, maar er als een ijspegel weer in kruipen, tja das dan weer keimakkelijk.
Nou, aan de foto’s te zien is het het wel waard geweest hoor, om uit je warme “omhelsing” van bed en vriendje te vluchten.
Wat zal jij genoten hebben, toen je weer aan kon schuiven, en hij misschien iets minder, hahaha
Vorst foto’s.
Pure beauty!
Ohhhhh dankjewel dat je er tóch uitgegaan bent, wát een juweeltjes, meid hoe krijg je het erop!
Niets héérlijkers dan ijskoud tegen een lekkere warme vent aan te kruipen. herinner ik me nog van vroeger (winter 62/63) als ik eruit moest om een kleintje te voeden in huis met slechts één kachel in de huiskamer.
het heeft jeùooie foto’s opgeleverd Liesbeth maar oh oh wat zal je vriendje dit leuk hebben gevonden
De moeite van het opstaan waard ;-0
Hey Lenjef de koeien kwamen net uit de stal. Ze worden s’middags weer binnen gehaald en hebben geen last van de kou. Maar idd goedkoop vlees van zielige dieren ik word er misselijk van.
Prachtige foto’s! De moeite waard… enne… arme vriend, die moest een ijspegeltje opwarmen!! *respect*
Vers diepvriesvlees in promotie
het zijn wrede boeren die hun dieren niet op stal zetten
wanneer de temperatuur onder nul zakt
ijs als een dik deksel op de vijvers plakt
ach, het is maar vlees dat heerlijk smaakt bij kroketten
De foto’s zijn adembenemend mooi, Liesbeth!
Lenjef
Fraaie opnamen Liesbeth, foto 2 ….super!
mooie opnamen , op die mooie frisse morgen
knap van je om toch te gaan , wat zei vriendje toen je hem verblijde met je koude armen om hem heen ;)
dank voor je lieve reactie , ja een gewoonte doorbroken , nu verder
Prachtige sfeerbeelden!
Maar je werd wel beloond met prachtige sfeerfoto’s
Het lijkt wel een sprookjeslandschap… zo mooi om te zien… ik geniet ervan!
Weer terug in zijn armen is de fijnste beloning die je kunt krijgen voor alle ontberingen. Lekker verder spinnen.
….maar de foto’s maken het allemaal weer goed :-)