Mijn reserve kat in het gras
Katten

Mijn reserve kat

18 juli 2017

O laat Doezel het maar niet horen, maar tis toch echt zo. Ik heb een reserve kat. Een liefje. En ik ga dus eigenlijk een beetje vreemd. Want als ik bij Frans ben dan plakt Marion aan me. Op zich best vreemd want Marion (2009) is een beetje een dametje. Ze heeft ook een loopje. Als je Marion nodig hebt hoef je maar in de keuken te beginnen rommelen en ze springt op de vriezer, waarvandaan ze vervolgens dwingend begint te mauwen dat het zo lekker ruikt. Als enige van het stelletje krijgt zij ook een bordje. En ze vreet zo ongeveer alles. Spaghetti? No preblemos. Cake? Gaat er ook in. Van de tafel snaaien doet ze niet meer sinds ik het haar afleerde.

Marion heeft mij een beetje ingepakt. Toen ik Frans nog maar kort kende zat ik eens op de bank. Zij plofte naast me neer en toen ik haar over d’r koppie wilde aaien ging ze op haar zij liggen en wees ze haar buik aan. Nou kan ik bij Doezel ook over zijn buik aaien, één keer. Marion bijt ook, maar heel zacht en uit liefde. Ze is er dik groos mee dat ik haar zo graag knuffel. Omdat Marionnetje zo veel om me heen loopt en ook flink tegen me spint en praat gebeurd het wel eens dat als Doezel me aanspreekt, dat ik ‘wat is er meisje’, tegen hem zeg. Moet ik mee oppassen is ‘ie niet zo blij mee. Overigens snuffelt hij me van voor toch achter af en gaat vervolgens op mijn weekendtas liggen pitten. Precies zoals Marion doet.

Zowel Marion als haar zusje Maria zijn door Frans met de fles grootgebracht toen ze door de vorige eigenaar aan hun lot overgelaten werden. Het grote verschil tussen de 2 dames is dat Marion een luiwammes is, ligt ze niet binnen op haar dekentje dan ligt ze buiten wel in een doos. Groot was dan ook mijn verbazing dat ze laatst een muis ving en die voor mijn neus soldaat zat te maken. Alhoewel het bed de plek van haar zusje is, komt ze steeds vaker ’s nachts even knuffelen. En daarmee is ze niet alleen mijn reserve kat maar ook mijn reserveliefje.

25 reacties