Meneer pastoor

Hij schrok wakker, in de verte hoorde hij de kerkklokken en hij wist dat hij zich verslapen had. Hij had de dienst gemist een doodzonde bij hem thuis. Twijfelend wat hij moest doen schoot hij in zijn kleren en deed alvast een aantal van de klussen die tot zijn taken behoorde.

Hij verwachte zijn vader en zijn harde handen maar alsnog kwamen ze onverwacht. Hij liet zijn vaders woorden aan hem voorbij gaan maar schrok toen hij de naam van de hoofdmeester hoorde. Wist hij dat ook al, zijn handen bleven onverminderd op hem neerdalen tot hij moeders stem hoorde. Met een schop na stuurde hij hem naar binnen. Pasgeleden had hij te horen gekregen dat doorleren er voor hem niet in zat. Zijn oudere broer Kees kon niets verkeerd doen maar hij herinnerde de nachten dat zijn broer bij hem in bed kroop. Sindsdien sliep hij op de hooizolder. Hij wist dat hij beter kon leren dan zijn broer maar als hij toch van school af moest en op de boerderij moest helpen, waarom zou hij zijn best dan nog doen?

In gedachte liep hij naar zijn moeder die hem haar zakdoek gaf om zijn bloedneus te stelpen. We hebben met de pastoor gesproken Johan, je gaat elke dag na school naar hem toe. Hij gaat je helpen met je huiswerk je mag pas van school na de zesde klas en ook alleen als je goede cijfers hebt. Nu opschieten roep je broertjes en zusjes en zet de tafel aan, netjes voorbidden en goed meehelpen misschien dat je vader dan wat inbindt.

Hij had nooit met zijn vader door één deur gekund, hij was te zacht volgens hem en zijn vader dwong hem toe te kijken als hij dieren slachtten. Hij wilde niet op de boerderij blijven en hij wilde zijn longen ook niet kapot werken in één van de fabrieken in de omgeving. Zelfs jongens van 12 waren er al welkom, dat mocht allang niet meer maar zolang meneer pastoor om meer kindjes kwam vragen, zouden de mensen arm blijven.

Bij hen thuis niet meer, na zijn kleine broertje Jantje zou nog een zusje komen maar zijn moeder had de geboorte bijna niet overleefd. Vader en moeder sliepen sindsdien apart. Daar werd niet over gesproken maar hij hoorde de ruzies en hij wist dat zijn moeder met de vleesvork in bed sliep.
Ze waren met zes thuis zijn oudste zus was net uit huis getrouwd en zwanger, ze kwam nooit thuis als vader er was, waarom wist hij niet. Zijn oudste broer Kees studeerde, daarna kwam de tweeling. Ze waren beide achterlijk en konden niks. Toen kwam hij, acht maar klein voor zijn leeftijd. Na hem kwam zijn kleine broertje van bijna 6, een lief menneke. Slim ook, hij had weleens aan weglopen gedacht maar Jantje moest echt doorleren. Hij kon al een beetje lezen en was nog niet eens naar de school geweest.

Het voorbidden ging hem makkelijk af, vergiffenis vragen en beterschap beloven zijn ouders bedanken. Ze hoorde niet hoe onecht het klonk.
De volgende dag ging hij meteen na school, zijn moeder had hem nog gewaarschuwd, naar de kerk. De pastoor wachtte hem al op, zodra de grote deur achter hem sloot kreeg hij meteen een klap. Hij foeterde in het Latijn of was dat Grieks? Hij moest diverse stukken uit het oude testament overschrijven en voor morgen uit zijn hoofd leren. Diep in de nacht maakte hij zijn huiswerk maar het leren uit de Bijbel lukte hem niet.

Steeds meer leerwerk kreeg hij op, hij had gehoopt een fijne band met de pastoor te krijgen maar na een paar weken was de pastoor opeens nog strenger, het kwaad zit in jou gromde hij. Die middag was het gebeurd, de pastoor had zijn kleren van hem afgetrokken en hem gedwongen. Dat kwaad in jou, gromde hij. Je verteld niks thuis, ze geloven je nooit en anders vertel ik iedereen van wie je zuster zwanger is. Onderweg naar huis waren zijn vuile kleren hem opgevallen, zijn moeder zou vast vragen waar die vlek vandaan kwam maar dat mocht hij niet zeggen. Toen niemand keek was hij in de sloot gesprongen, voor straf moest hij zonder eten naar bed.

Elke schooldag moest hij naar meneer pastoor, wat hij van hem wilde en met hem deed werd steeds erger. Hij wachtte de kerkklokken af, om vijf uur kwam het koor of de werkster en liet hij hem gaan. Eerst had pastoor hem nog verteld dat het kwaad zo uit hem ging maar steeds vaker bedreigde hij hem. Als hij op zondag voor hem knielde en de mensen naar hun pastoor luisterde verlangde hij ernaar om op te staan en iedereen toe te roepen wat hij met hem deed. Maar wie zou hem geloven? Alleen God wist dat en die hielp hem niet.

En toen op een dag, hij was moe. Zijn huiswerk wat hij zogenaamd hier maakte, maar eigenlijk thuis na middernacht zorgde dat hij te weinig sliep. Hij wilde niet, hij wilde nooit maar steeds vaker begon hij zich te verzetten. Nut had het niet maar het voelde goed en iets minder smerig. Maar alsof hij zijn gedachtes geraden had greep hij hem harder veel harder dan normaal en vroeg hem fluisterend sissend in zijn oor; je begint me wat te groot te worden, hoe oud is je kleine broertje nou?
Even was hij totaal verbijsterd en toen begon hij als vanzelf te doen wat er van hem verlang werd.