Actueel Fotoserie Limburg

Fotoserie: Terug naar het zuiden

by Liesbethblogt

Flink onder de indruk heb ik de laatste dagen naar de beelden uit het zuiden gekeken. Van de getroffen gebieden in Duitsland en België tot aan de nieuwe gebieden die door hevige regenval overvallen zijn. Inmiddels zakt het water en ging ik gister terug naar het zuiden of toch het noorden ervan.

Zulke buien kunnen overal ontstaan, het is maar de vraag hoe de straten er elders uitzien na zoveel regen


De Maas is van Moeder natuur
Als ik kijk naar wat er in plaatsen als Altenahr gebeurd is dan denk ik dat heel veel mensen in Limburg er nog genadig vanaf gekomen zijn. Vele dijken hebben het gehouden en hebben gezorgd dat mensen enkel wat last hadden. Op Valkenburg en omgeving na. Meer dan eens wordt weer duidelijk dat de Maas van moeder natuur is, niet van de mens. En uiteraard gaat het niet alleen om de Maas, het gaat om een zieke hoeveelheid regen die ervoor zorgt dat beken niet meer kunnen lozen op de grotere rivieren en dus overlopen. Want water zoekt zijn weg. Waardoor idyllische riviertjes als de Kleine Geul door Valkenburg opeens een enorme ‘geul’ worden. Honderden huizen hebben nog dermate schade dat hele gezinnen nergens heen kunnen, zelfs een goede verzekering betaald niet genoeg uit. En nu was het voor veel mensen ‘daar ver weg’ in Limburg, maar zulke buien kunnen overal ontstaan en het is maar de vraag hoe de straten er elders uitzien na zoveel regen.


Hoogwater bij Afferden, Bergen en Aijen
Het liet me allemaal niet los, dat moge duidelijk zijn en dus zochten we rustige wegen langs de Maas die toen al aan het zakken was. Als eerste wilde ik graag naar de pont waarvan ik wist dat deze veilig aan de oever lag. De eigenaar voorspelde vrijdag dat er een ruime meter water op het land zou komen, het werd iets hoger tot halverwege de dijk, Afferden kwam er goed mee weg. Bergen werd over het weekend bekend als een tijdelijk nieuw eiland, ook het naastgelegen Aijen waar niets over te horen was, lag er zo bij. Bij de laatste zag ik de landerijen vol met aardappelplanten die kapot aan het gaan waren.

We keerden deden wat we in de omgeving doen moesten en in de avond vervolgden we onze weg. Nog steeds vond ik de Maas wild maar het was duidelijk aan het zakken. Bij Linden liep ik onder het viaduct van de A73 het dijkje over en keek over de Maas. De hoeveelheid plastic en bouwmateriaal die hier mee spoelde maakte me stil. Dat was ooit van iemand dacht ik toen ik een keukenkastje herkende.

We vervolgden onze weg naar Cuijk waar ik zo graag kom en starend naar de overkant zag ik dat de Maas nog tot diep in het overloopgebied stond. Mook en Middelaar zijn veilig, maar ook daar landerijen vol waardeloos geworden voedsel. Voor de eigenaren enorme ellende maar inmiddels weten we dat deze uiterwaarden en overloopgebieden nodig zijn maar niet overal zijn werk hebben gedaan.