Het was al minstens een half jaar geleden dat Frans en ik een avondritje reden. Deden we zodra het maar een beetje Willys weer was vaker, maar ergens heeft de tijd om wat dan ook daar verandering in gebracht tot ik er van de week over begon en Frans en ik in de Vitara stapte.
Willys stond namelijk achter hout wat niet even verplaatst kon worden. Een beetje standaard aan dit soort ritten is dat we praten, genieten en ik kan fotograferen. Zeker in de zomer vind ik het licht overdag niet mooi genoeg en in het geval van deze zomer mis ik vooral de mooie avonden. En hoewel wolken vond ik deze avond prachtig en genoot ik dan ook volop. We dwaalden dan ook heerlijk via niet al te grote dorpen via Vorstenbosch waar ik de minibieb bekeek verder omhoog om uit te komen in Keent niet ver van Grave. Daar waar ik vaker kom meer water is en vooral waar het ook ’s avonds prachtig is. Want zodra we dit natuurgebied met bijzondere geschiedenis naderden stonden we eigenlijk al stil.
Grote gele bloemen, in de verte een luchtballon en opeens valt een boom op een dijkje op. Het laaggelegen gebied wordt door allerlei vogels, dieren en insecten bewoond maar vooral de intense stilte liet me even mijn adem inhouden. Verderop begon een krekel en algauw was die beklemmende stilte veranderd in een orkest van krekels, vogels en een enkele auto met glimlachende mensen. Ook zij waren een ritje aan het rijden en begrepen precies waarom we stilstonden.
We dwaalden verder, het gebieden loopt rond deels over dijken en middendoor loopt een fietspad. Maar nu in de avond was het er doodstil, we passeerden wat goddelijk afgelegen boerderijen en toen zag ik een kudde schapen. Alleen slapen schapen rond deze tijd en bleef het gros liggen herkauwen. Geef ze eens ongelijk. Een enkeling vond het gras aan mijn kant groener en toen ik het schattige schaap een pluk gras gaf beet ze als dank in mijn pinkje. Een herbivoor met carnivoor ambities? Bepaalde groepen hebben hier vast een mening over. Met mijn lekkende pinkje omhoog maakte ik alsnog foto’s volgde samen met Frans de luchtballonnen, staken een dijk over toen ik een veld met graan zag.
Bij een mooi puntstuk gras stapte ik uit de auto en hobbelde ik het gras in en zag ik al snel de enorme hoeveelheid sprinkhanen. Met grote stappen stak ik mijn voeten door het hoge gras zodat ik de kleine herrieschoppers weg zou jagen in plaats van pletten. Helaas lette ik iets te goed op hun in dat kniehoge gras en zag de voor waar ik instapte te laat. Want die voor zorgde ervoor dat ik voor gaas ging of voor de bijl maar uiteindelijk gewoon voorover. En dat nog voor ik er iets tegen kon doen zo snel. En voor jullie je zorgen maakte alles is nog heel, mijn broek, mijn camera, mijn schoenen en ja zelfs mijn sokken maar ik heb enige twijfels over de sprinkhaantjes waar ik het allemaal voor deed.
Frans kwam aanlopen vroeg of alles ging en ik, die nog niet doorhad waar ik het mee voorhad, zei dat ik in een konijnenhol getrapt was. Frans die zag het wel en uiteindelijk krabbelde ik op mijn geweldige on-charmante manier overeind en maakte foto’s. Daar was ik namelijk voor richting die voren gekomen. Met een pijnlijke enkel en beurse knie balancerend op de voor fotografeerde ik het geel wordende veld en beek het schouwspel van de zwaluwen. Verderop zette de luchtballonnen hun daling in en terwijl de laatste kleuren verdwenen gingen wij ook op huis aan.
Wat een prachtige foto’s! Heerlijk zo’n avondrit!
Oh die tweede reeks is echt heel mooi!
Heerlijke avondfoto’s! Ik hou van de kleuren van het gouden uur.
mooi verhaal en prachtige foto’s van deze avond rit, zou ik ook eens vaker moeten doen
zo mooi met dat gouden licht, veel mooier dan overdag in de zomer met dat harde licht
die laatst foto heb je heel mooi e n sfeervol gemaakt !
Niet alleen de foto’s zijn prachtig, ook de manier waarop je de avondrit beschrijft is erg mooi. Genieten!
Volgende keer maar wel wat voorzichtiger zijn. ;)
Je hebt er duidelijk van genoten. Schitterende foto’s.
zo beleef je nog wat..
knappe foto’s Liesbeth
Heeft Frans nog foto’s van jou gemaakt :)?
Het is een mooi gebied maar niet om te struikelen. 😯
Niettemin heb je weer goede foto’s gemaakt.
Prachtig opnamen Liesbeth, je hebt je helemaal kunnen uitleven hè?
Wat een prachtige foto’s. En dat gewoon in Nederland!
Ik denk misschien door corona jullie minder gingen rijden? Hier was dat zeker wel het geval.
Wat een wandeling zeg.
De foto’s die je genomen hebt zijn echt wel prachtig.
De lucht op de laatste foto is echt mooi!
Prachtfoto’s. Heerlijk ’s avonds buiten te kunnen zijn om te fotograferen.
Hopelijk valt de pijn mee en heb je geen schade aan je fototoestel.
Foto´s om verliefd op te worden…
Love As Always
Dimario
Een avondritje met hindernissen, geen foto van de val.
De foto’s zijn het bewijs dat het toch de moeite waard was. Hans
Mooie foto’s en het is nog redelijk goed afgelopen zo te lezen.
Mooi fotoritje weer met fraaie resultaten, vooral het schaap dat zijn kop door het gaas steekt vind ik erg mooi.
Toevallig maakte ik vorige week vrijdag tijdens een tripje met mijn fotomaatje een vergelijkbare buiteling. Gelukkig viel ik zacht en heb ik er nog geen pijntje of schrammetje aan overgehouden.
Oef! Gelukkig is je camera nog heel! En meteen daarna; hopelijk valt de pijn aan je enkel en knie mee. En in je pinkje. Maar wel weer hele mooie foto’s!
Gelukkig een schade. Het zijn, als altijd, prachtige foto’s.
Eén van de beste momenten van de dag om mooie foto’s te maken vanwege het heel andere licht.
Fijn trippie! Een fotograaf(grafe) heeft alles over voor de ultieme plaat. :-) En je doet je naam weer eer aan: de koningin van the Golden Hour. Prachtig.
nog een geluk dat je de enkel niet verzwikt hebt pppfffttt
maar aan de prachtige foto’s kan ik wel zien dat het een mooi ritje was
’t Was alle moeite en pijn duidelijk waard! :-)
Je had die pijnlijke knie er gewoon voor over, ik weet het zeker. Vooral die laatste foto is weer een juweeltje. Lijkt me heerlijk zo’n avondritje.
Zo’n rit is heerlijk en je zorgt er zelf wel voor dat je ook nog wat beleeft 😊
Wat een prachtige foto’s in het avondlijk licht!