Na mijn werk fiets ik naar huis, het is mistig en vreselijk guur. Echt ver is het niet naar huis maar om de hoek uit het zicht van iedereen doe ik toch mijn sjaal maar om. Ik ben niet kouwelijk maar je zou het worden, alles is bevroren. Onderweg bedenk ik me of ik nog een rondje ga fietsen of meteen naar bed ga. Onderwijl maakt mist de wereld klein en vriest het laagje voor laagje aan me vast. Anderen zouden over deze vraag niet nadenken maar ik wel. Ik moet genoeg slapen om de dip tijdens de nacht te voorkomen, maar ja de wereld is ook wel heel mooi nu. Dus verzin in een ommetje, een niet al te verre route voor foto’s en wat extra beweging dan douchen en naar bed.
Thuis wissel ik van tas en vertrek meteen weer. De zon, verblind door mist, vecht om haar bestaansrecht en ook vandaag gaat ze winnen maar nu nog niet. Nu plakt ijzel en mist aan mij, bevriest mijn haar en zijn eenzame oude wandelaars verbaast een levende ziel te aanschouwen op hun dagelijks nooit veranderende wandeling. Ik fiets langzaam op een bevroren modderige boerenweg en verjaag vogels uit bomen en onzichtbare eenden van waterkanten. Zien ze mij wel of ben ik niet meer dan een groot silhouet van gevaar? Hun luide gesnater verraad hun vluchtroute maar ik sla op hen geen acht. Met mijn camera los op de schouder heb ik al mijn aandacht op een veilige fietsroute tot ik een foto zie en afstap.
In de dichte mist weet ik even niet de route maar stilstaand hoor ik de weg die ik moet passeren en fiets de goede kant op. Ik steek schuin over, de stilte en schoonheid is overweldigend maar de tranen in mijn ogen komen gewoon van de ijzige kou. Ik maak vaart en even later fiets ik langs het kanaal wat zo breed als een sloot de naam niet mag dragen. Tussen de bomen het gedempte gouden licht in een verdere doodse stilte. Ik geniet en als ik vaag mijn silhouet onderscheid weet ik dat het tijd is om naar huis te gaan. De zon heeft gewonnen.
John zegt
Zelf vind ik slaap belangrijker dan foto’s maken, maar fijn dat jij wel ging.
Mirjam Kakelbont zegt
‘De zon vecht om haar bestaansrecht.’ Er schuilt een poëet in jou. En een ras fotograaf. Dapper dat je na je nachtdienst nog op de fiets stapte.
rietepietz zegt
En ze kan niet alleen prachtige foto’s maken, ze schrijft ook nog bijna poëtisch!
Sjoerd zegt
Mooie mistfoto’s, maar ik was toch in mijn bed gedoken na een nachtdienst.
Happy Hulk zegt
“Tot ik een foto zie”!
Wat een mooie zin is dat.
peter grey zegt
De foto’s zijn prachtig, je verhaal is tenminste net zo mooi. ‘…en zijn eenzame oude wandelaars verbaast een levende ziel te aanschouwen op hun dagelijks nooit veranderende wandeling’. Dat is schrijven!
Edward McDunn zegt
Mist kan mooie foto’s opleveren zoals deze!!
Matroos Beek zegt
Wat kan je toch goed de sfeer vastleggen. Ik geniet van je foto’s!
Jan K. alias Afanja zegt
Mooie sfeervolle mistfoto’s, ik houd daar wel van.
rob alberts zegt
Prachtfoto’s
Zonnige groet,
Rianne zegt
Die een na laatste foto…
Naomi zegt
Ik ben blij dat je dat ommetje hebt gemaakt, want nu mogen wij genieten van deze prachtige foto’s!
Dimario zegt
Sorry, ik moet je teleurstellen, de zon heeft niet gewonnen. Maar wij hebben gewonnen, want wij mogen deze schitterende foto’s bekijken en bewonderen.
Love as Always
Dimario