De wekker was allang niet afgegaan, het bed was warm en hoewel liefdevol en voorzichtig voelde ze haar deken omhoog komen. Zacht streelde er iets over haar rug, duwde tegen haar billen en terwijl ze mopperend opschoof en haar ogen stijf dicht hield, ging het rustig via haar knieën verder omhoog. Inmiddels trok een kier onder de deken de kou het bed in en zuchtend trok ze het recht. Ondeugende oogjes keken even onder dekens vandaan. Het maakte dat ze suf terug grijnsde en de deken dicht stopte. Dan blijf je daar ook nog maar een poosje ondeugd.
Voor even was het rustig onder de deken en zowaar dommelde ze nog in, in de verte hoorde ze de wind en regen tegen de ruiten slaan en kroop nog dieper weg. Tot er wel heel stout op een hele andere plek gekriebeld werd. Zowaar ontsnapte haar een giecheltje en keek ze lachend onder de dekens. ‘Is er?’, vroeg Frans, die met een kop koffie aan kwam lopen. “Doezel kwispelt”. Even keek hij verbaasd, ‘o je hebt je pyjama niet meer aan’.
Een beetje kriebelend wakker worden gemaakt….en dan wakker worden en ontdekken dat het de kat was. Moet toch fijn zijn….:) Hier slapen de katten in wisselende samenstelling veelal op het voeteneind. Naast me was altijd het plekje voor mijn zo gemiste zwarte vriend. 4,5 jaar lang was dat zijn plek, geen andere kat mocht er bij in de buurt komen. Op zijn laatste dag kroop hij ineens onder de dekens en lakens. Of hij zich verstopte. Ik brak…toen al….
Grinnik. Zo leuk! Die van ons wil nooit onder de dekens. Wel er op. In het midden. En als we heel lief zijn, mogen wij ook in bed.
Me dunkt, er valt weinig te doezelen met Doezel onder je dekbed.
Prachtige foto van een ondeugende poes. Ik las dat het verhaal fictie is maar daar geloof ik mooi niks van;-)
Ik ken dat gevoel door onze kat
Leuk verhaal!
Een echte kleine klier. Met een grote grijns gelezen.
Dit is waar ik aan dacht bij het woord klieren. Het is een fictief verhaal maar is het niet goed? Jammer dan.
Grappig verhaal. Zo’n kat toch.
Was dit een WE-300? Maar dan toch een zonder 300 woorden, lijkt me. Enfin, het verhaal is zo leuk dat ik de link toch zet.
Een prachtige kat zo op dat die rode deken. Mooi stukje heb je erover geschreven : )
En wat stáát dat rood je toch goed :-)
Ik heb er hier ook ene die dat voor elkaar krijgt…
Leve Doezel. :-D
wat een deugeniet
Doezeltje toch.
Die Doezel toch… een kat knijpt in het donker…
Die Doezel toch hihihi
Hahaha. Heerlijk verhaal.
Wat een boef. :)