Actueel Persoonlijk

Wereld fotografiedag: Hoe ik begon met fotograferen

Morgen is het Wereld fotografiedag en die datum is niet zomaar gekozen. Want op 19 augustus 1839 kocht de Franse regering het patent van de daguerreotypie op als cadeau aan de wereld. De uitvinding was namelijk het eerste praktische proces om een foto te maken. En ter ere van dit proces deel ik hoe ik begon met fotograferen.

Hoewel ik een voorvader heb met fotografietalent heb ik dit niet direct overgenomen vanuit mijn familie. Mijn opa filmde wel eens wat en mijn vader is creatief maar qua fotografie heb ik het toch zelf uit moeten vinden. Maar wel met de digitale camera van mijn vader. Hij kocht er één om voor zijn stamboomonderzoek oude boeken te kunnen fotograferen. De camera werd me over een flink bureau met tas en al toegeworpen met de woorden ‘kijk even hoe die werkt’ oftewel zoek het uit en zorg dat ik er wat mee kan. Daar heeft mijn vader spijt van gekregen want de camera draaide overuren maar niet in een stoffig archief. Dat duurde niet lang want na verloop van tijd mocht ik zijn speelgoed niet meer lenen en moest ik wat voor mezelf aanschaffen.

Mijn eerste camera
Dat ik een digitale camera wilde stond vast. Rolletjes zijn leuk maar de afdrukken duur. Hoewel ik nog even bij een goed betaalbare Minolta ben blijven hangen, zo lekker betaalbaar net voor het faillissement, kocht ik uiteindelijk de Fujifinepix S5600. Dat was de beste digitale camera van 2006 die in in 2007 heb gekocht. Ik heb die camera uitgeknepen, het uiterste ervan gevraagd en er geen seconde spijt van gehad.

Zonder camera ben ik niet echt de leukste versie van mezelf.

In 2010 kocht in mijn eerste spiegelreflex in een volkomen onverwachte opwelling. De tweedehands en zeer goedkope Canon 300D Rebel lag nog geen minuut in de etalage bleek. Het kostte me aardig wat maanden maar uiteindelijk kon ik ook met die camera weer fatsoenlijke foto’s maken ik was dan ook kapot van toen de Rebel er binnen een jaar mee stopte. Fotografie was mijn grote hobby dus ik zonder camera is niet echt de leukste versie van mij.

Ik kocht tien jaar geleden wat nu nog steeds mijn kleine camera is, de Canon 1000D. Een te kleine maar voor toen prima betaalbare nieuwe spiegelreflex die ik nu vooral in en om het huis gebruik. Want hoewel ik nog steeds geloof dat je voor fotografie talent nodig hebt geen grote camera, vind ik het toch wel lekker om dat met flink formaat speelgoed te doen en dat het liefst elke dag. Want wat ooit begon met een jodiumdampen en een aangekochte patent is al ruim 15 jaar mijn grootste hobby.