Wereld fotografiedag: Hoe ik begon met fotograferen
Morgen is het Wereld fotografiedag en die datum is niet zomaar gekozen. Want op 19 augustus 1839 kocht de Franse regering het patent van de daguerreotypie op als cadeau aan de wereld. De uitvinding was namelijk het eerste praktische proces om een foto te maken. En ter ere van dit proces deel ik hoe ik begon met fotograferen.
Hoewel ik een voorvader heb met fotografietalent heb ik dit niet direct overgenomen vanuit mijn familie. Mijn opa filmde wel eens wat en mijn vader is creatief maar qua fotografie heb ik het toch zelf uit moeten vinden. Maar wel met de digitale camera van mijn vader. Hij kocht er één om voor zijn stamboomonderzoek oude boeken te kunnen fotograferen. De camera werd me over een flink bureau met tas en al toegeworpen met de woorden ‘kijk even hoe die werkt’ oftewel zoek het uit en zorg dat ik er wat mee kan. Daar heeft mijn vader spijt van gekregen want de camera draaide overuren maar niet in een stoffig archief. Dat duurde niet lang want na verloop van tijd mocht ik zijn speelgoed niet meer lenen en moest ik wat voor mezelf aanschaffen.
Mijn eerste camera
Dat ik een digitale camera wilde stond vast. Rolletjes zijn leuk maar de afdrukken duur. Hoewel ik nog even bij een goed betaalbare Minolta ben blijven hangen, zo lekker betaalbaar net voor het faillissement, kocht ik uiteindelijk de Fujifinepix S5600. Dat was de beste digitale camera van 2006 die in in 2007 heb gekocht. Ik heb die camera uitgeknepen, het uiterste ervan gevraagd en er geen seconde spijt van gehad.
Zonder camera ben ik niet echt de leukste versie van mezelf.
In 2010 kocht in mijn eerste spiegelreflex in een volkomen onverwachte opwelling. De tweedehands en zeer goedkope Canon 300D Rebel lag nog geen minuut in de etalage bleek. Het kostte me aardig wat maanden maar uiteindelijk kon ik ook met die camera weer fatsoenlijke foto’s maken ik was dan ook kapot van toen de Rebel er binnen een jaar mee stopte. Fotografie was mijn grote hobby dus ik zonder camera is niet echt de leukste versie van mij.
Ik kocht tien jaar geleden wat nu nog steeds mijn kleine camera is, de Canon 1000D. Een te kleine maar voor toen prima betaalbare nieuwe spiegelreflex die ik nu vooral in en om het huis gebruik. Want hoewel ik nog steeds geloof dat je voor fotografie talent nodig hebt geen grote camera, vind ik het toch wel lekker om dat met flink formaat speelgoed te doen en dat het liefst elke dag. Want wat ooit begon met een jodiumdampen en een aangekochte patent is al ruim 15 jaar mijn grootste hobby.
Leuk om te lezen hoe het allemaal bij je begon en het is wel een verslavende hobby he?
Een dikke 50 jaar geleden kocht ik mijn eerste pocket camera van Canon, de “Canonet 28″…
De fotografie microbe heeft me tot nu toe nooit losgelaten , hopelijk blijft het zo want het is en blijft een heerlijke hobby.
Wat leuk om te lezen hoe jij begonnen bent. Ik wist van de week wel dat het de 19e wereld fotografiedag zou zijn, en toch vergat ik het gisteren…
Oh, die feestdag heb ik even gemist. Wat leuk om te lezen hoe het zo gekomen is. Ik vind het vooral heel knap dat je alles zelf geleerd hebt. En met succes!
Ik heb toen ik een jaar of 18 was een cameraatje gekocht (met rolletjes nog) en maakte altijd al veel foto’s. Ik heb albums vol. In 2005 kreeg ik mijn eerste digitale (compact)camera. Mijn spiegelreflexcamera heb ik mezelf in 2014 cadeau gedaan. En toen heeft-ie eerst nog járen in de kast gelegen. Zonde, hoor.
Mensen die zeggen dat ze fotograferen en dan hun telefoon pskken lach ik ook uit. Je zegt ook niet dat je schilder bent als je een tuinhekje hebt geschilderd. Maar zeker in de blogwereld waardeer ik mensen die hun telefoon gebruiken, nkg altijd beter dan van websited geplukt spul.
Ik ben altijd weer onder de indruk van mensen die weten wat ze doen als ze foto’s maken. Het is echt een hele kunst en wetenschap. Zelf doe ik maar wat…. Hoewel ik er nu wel meer op let dat de horizon recht is bijvoorbeeld.
Tegenwoordig is bijna iedereen amateurfotograaf en velen verafschuwen de telefooncamera foto’s. Hele dagen rondzeulen met een camera is niets voor mij.
Ziet er deskundig uit, jij haalt er veel uit en maakt mooie foto’s, dat zie ik op je weblog.
Zelf heb ik een kleine Sony Cybershot, telefoon en tablet, daar doe ik het mee en het wordt nog niet veel maar ja, geen talent.
Ik ben blij dat dit jouw hobby is want wij genieten ervan!
Denk je niet dat ik af en toe jaloersmakend kijk naar hoe makkelijk jij je blog vult? Zo heeft iedereen wat. Je zou een simpel programma kunnen opzoeken om wat aan je helderheid en contrast te prutsen. Even goed als je er niet aan begint eigen foto’s zijn nog altijd beter dan van internet geplukte of gekochte beelden.
Ja, fotograferen kan je perfect!
Ik heb ook een Canon, 450D meen ik.
Het is een leuke hobby!
Welke camera dan ook is aan jou prima besteed want dat talent is in grote mate aanwezig. Heel soms een beetje jaloersmakend maar dat zou ik eigenlijk niet mogen zeggen. Je moet er natuurlijk heel veel tijd en energie in stoppen en dáár heb ik het geduld én de aandrang niet voor.
Eigen schuld dikke bult, maar wat ben ik blij met m’n kleine automaatje om mijn logjes te illustreren én bij jou de klein kunstwerkjes te mogen kijken. ;-)
Dat het vandaag Wereld fotografiedag is, wist ik niet Liesbeth.
Ik beoefen deze geweldige hobby, al 45 jaar.
Van een iets oudere generatie startte ik ook met een simpele zwart/wit camera waarmee je 12 opnamen kon maken. Van bedenkelijke kwaliteit vaak. Maar je wist niet beter. Pas in 1976 kocht ik mijn eerste SLR, een Praktica uit de DDR waarmee ik een paar duizend dia’s en nog wat foto’s schoot. Daarna weer een Praktica en toen een MInolta. Duizenden dia’s in mijn collectie het bewijs dat ik daarmee lekker uit de voeten kon. Het digitale tijdperk brak aan in deze eeuw. Kleine compacte Olympus-camera’s met wel 2, 6 of 10 Mpx’s. Later werden dat er 14, en kocht ik ook een SLR van het merk voor de vliegtuigen. Met verwisselbare lenzen. Maar als ik eerlijk ben, ik fotografeer nu vooral met de iPhone. Snel, handig, altijd bij de hand, geweldig fotobewerkingsprogramma en opslag in de Cloud. Met mijn vorige iPhone schoot ik 12.000 plaatjes, met de dit jaar aangeschafte opvolger ben ik de 3000 al kwijt…..kijk, fotograferen als leuke aanvullende hobby…
Ik ben al in de jaren tachtig met een kleine doka begonnen. Daar heb ik heel wat uurtjes in doorgebracht. Tegenwoordig mis ik die doka nog wel eens, vanwege dampende baden en de spanning wat er op het papier tevoorschijn zou komen. Toch ben ik nu al jarenlang blij me de digitale fotografie.
Ik ben welhaast twintig jaar digitaal. Straks schakel ik van de EOS700D over naar de EOS850D. Het blijft een prachtige, fascinerende hobby.
Ik heb het gedaan met afdankertjes van mijn moeke, maar tegenwoordig gebruik ik gewoon mijn mobiel en als het echt mooi moet een canon.
Love as always
dimario
Dat wist ik niet, dat het morgen wereld foto dag is.
De digitalisering van de fotografie is een hele vooruitgang geweest, nu kun je dingen met een foto die vroeger niet waren te bereiken.
Het is een dankbare hobby, zeker in combinatie van een weblog. Hans
Dan is het morgen een mooie dag om er eens even tussenuit te gaan en wat foto’s te maken. Na gedane arbeid een voorrecht…
15 jaar is al een behoorlijk lange tijd. Je geniet er nog steeds van, super toch.
alles evolueert Liesbeth..
zeker de fototoestellen
voorlopig ben wel tevreden met ik heb ik
en fraaie foto van je camera
prettige avond
Een autodidact, een creatieve ontdekker. En dan ontstaat vuurwerk.
mooi zo het gaan kan in het leven
en je maakt ook schitterende foto’s
ik had niet altijd een camera in m’n jeugd en jonge jaren
nu heb ik er ook 1 die een goed maatje van me is
Die FujiFinepix had ik ook! Maar ergens is het toch mis gegaan bij mij. Hoewel ik het nog steeds leuk vind om foto’s te maken en er dan ook zoiets moois mogelijks van te maken. Leuk om te lezen hoe het fotograferen zich bij jou ontwikkeld heeft!
Je hebt alles zelf uitgedokterd en zo je ben altijd verder gegroeid en kon je hem niet meer missen. Je maakt schitterende foto’s waar ik altijd van geniet. Zo gebeurde het ook bij mij
Vroeger thuis als oudste van 5 was er geen geld voor een camera. Toen ik alleen kwam te staan ,kocht ik een occasie sony spiegelreflex en een 5 tal jaren geleden een nieuwe. Alles zelf uitgeprobeerd en nu ga ik niet meer van huis zonder camera. Het is mijn beste maatje geworden.
Een pracht van een hobby. En je maakt ook schitterende foto’s!