Boeken en films Vroegah

Waarom ik niet mee doe aan een lees challenge

Ergens in een ver verleden moest ik, zoals iedereen, boeken lezen voor de lijst. Ik las er meer dan genoeg en toen mijn leraar er naar vroeg zei ik hem dat ik op zoek was geweest naar een goed boek. Of ik even buiten kon wachten. Ik kreeg een 9 voor mijn mondeling en kon ophoepelen.

Dat mijn leraar Nederlands humor had heeft uiteraard meegespeeld voor dat cijfer maar ik kan niet zeggen dat ik erg blij was met die leeslijst. Op die lijst staan namelijk meer dan genoeg boeken om mensen voor de rest van hun leven een hekel aan lezen te geven. En dat vind ik zonde.

In mijn tijd, en mijn god wat klinkt dat oud, moest je een aantal boeken lezen. Er werd niet gekeken naar makkelijk, moeilijk of aantal punten. Ik weet niet meer hoeveel boeken je moest lezen wel herinner ik me dat de leraar het aantal zei en de hele klas een collectieve diepe zucht sloeg en ik dacht oo dat valt mee. Tot ik die lijst zag.

Stiekem had ik gehoopt dat er boeken op stonden die ik al kende of toch minimaal een aantal die me wel wat leken om te lezen. Ik ging in twintig minuten van goede hoop naar dikke drama maar las uiteindelijk meer dan genoeg boeken. Ik hield er een apathie voor de leeslijst aan over en zal dan ook nooit mee doen aan een lees challenge. Ik vind het namelijk geen uitdaging om boeken te lezen, zolang het maar degene zijn die ik wil lezen in plaats van wat me wordt opgedrongen.