Liesbethblogt.nl

Chronische zeikerd met maar een beetje sarcasme en hier en daar wat humor.

Vroege morgen

| | 24 Comments

Blog over een vroege morgen

De eerste blik naar buiten verraad november in al zijn grilligheid en glorie, hoewel nu even niet de regen gestaag de bodem raakt, glimmen de pas gevallen druppels in het schijnsel van een straatlantaarn. Het kijken, ademen, zijn alleen al, heeft condens op het raam gemaakt en voelt al net zo koud al de tegels onder mijn toch niet blote voeten.

Hoewel het warme bed met vriend lonkt pak ik zacht om de katten niet te wekken mijn kleren en zie aan de schittering tussen een amper open oogje dat er minimaal één wakker is. Moeizaam rekt ze zich van haar warme plekje, lijkt ook zij zich te bedenken maar springt dan toch van de bank en net wanneer ik aan spinnend gezelschap denk, springt ze bij haar mannelijk personeel in bed precies op de warme indruk van mijn lijf, rolt zich op en slaapt verder of het nooit anders is geweest.

Gapend, koud en een beetje ongemakkelijk slenteren koude voeten naar verlichting, onderwijl een handdoek grijpend en verlangend kijkend naar het nu lege bad. Niet doen, hoewel het bad qua formaat prima is, ligt de kans op verzuipen en te laat komen in dat donkere kleine hoekje daar te wachten.

Gestaag maken bewegingen van overbekende rituelen de slaap tot een einde, glimmend, fris en met de laatste handeling paraat hoort ze vaag het geluid van koffie. Ah, kat ligt alleen. Met nog een waterige kop reikt een hand een beker een zacht murmelend geluid is het antwoord. Meer niet nodig, de waardering is bekend.

Met koffie en ontbijt achter de rug volgt de tocht met de reden voor opstaan. Een wel heel fris briesje slaat in het gezicht, nat niet guur met enkel een vest en zonder jas en een kus als groet, volgt een tocht van repeterende beweging in warm wordende benen en met in het achterhoofd de twijfel of handschoenen niet een goed idee was geweest.

Een wel heel vroege weekendmorgen, de nacht nog volop aanwezig met enkel kleur van herfstbomen in lantaarnlicht en een streepje ochtendgloren in het zicht. Een flardje mist, een koude druppel op het hoofd en verder een bijna doodse stilte en dan heel in de verte een haan maar ach daar kraait tòch niemand naar deze vroege morgen.

Lees Interacties

Reacties

  2. willyduvel zegt

    Moedig foto’s maken na het werk ! zelf kon ik dat niet véél te moe Héél mooi die fototekst Grts

  4. meninggever zegt

    Bij dat echt herfstige weer krijg ik wat minder literaire gedachten. Jij verwoordt het wel heeeeeel erg fraai…

  6. Henk Jonkvorst zegt

    Prachtige foto. Lees al dat je deze maakte toen je terugkwam van je werk. Zit je in de nachtploeg ? :)

  7. Paul zegt

    Ik vind de vroege morgen, wanneer je alleen op de wereld lijkt te zijn (zowel in huis als buiten) heerlijk!

  9. rietepietz zegt

    Alsof je foto’s gemaakt hebt van het hele ochtendritueel, ik zie het voor me! Nog een beetje slaperig zodat de Liesbeth die meestal voor buitenstaanders verstopt zit er nog makkelijk doorheen kan piepen ;-)

  11. VillaSappho zegt

    Geen zorgen maar als ik uit mn werk kom zo laat of zo vroeg dan lig ik gewoon te snurken!

  13. Rob Alberts zegt

    Prachtige foto met een mooi verhaal.

    Mijn opstaan is toch veel minder boeiend.

    Mijn manier van naar bed gaan zal ik je besparen.

    Vrolijke weekend groet,

  15. That's me zegt

    Als je terug kwam van je werk op de foto…..zou je het verhaal andersom moeten schrijven…?

  22. Sjoerd zegt

    Wat heet vroeg, ik zie al licht… Ik sta normaliter iedere dag om half zes op. De katten zitten dan al in de houding te wachten… Ook in het weekend.

  24. Renesmurf zegt

    Als je er rustig de tijd voor neemt valt er veel te genieten. Toch gaat er niets boven de zomer.