Actueel Trippie

Twijfels over het Openluchtmuseum in corona tijd

In normale tijden bezoek ik graag een museum helaas zijn die normale tijden ver te zoeken en dus stelde ik elk museumbezoek een tijd uit. Niet vreemd de meeste musea zijn ook niet zo groots opgezet dat je er veilig een rondje kan wandelen. Ook had ik twijfels over het Openluchtmuseum in corona tijd in Arnhem maar die werden me (groten)deels ontnomen na een goed telefoongesprek.

 Tijdslot en rijen
Inmiddels is voor mij alweer redelijk normaal dat je eerst de website van een museum bezoekt. Allereerst om de coronaregels te lezen, om te kijken of het museum open is en ook om een tijdslot te reserveren. Dat tijdslot zorgt dat je niet in rijen voor de deur hoeft te staan en dat er niet teveel mensen tegelijk binnen zijn. Ook moet je bevestigen dat je geen klachten hebt. Maar eenmaal in het Openluchtmuseum stond ik alsnog in de rij. Niet aan de kassa maar aan de poortjes waar de kaarten gescand moet worden. Bizar om te zien zeker omdat er niet gekeken werd of ik binnen het tijdslot gearriveerd was laat staan dat ik een tijdslot gereserveerd had! Een e-mail van en naar het park vertelde dat die tijdsloten niet meer hoeven van het RIVM. Dat er een rij bij de ingang stond van 20 man is niet heel vreemd, de helft van de poortjes is nu alleen uitgaand. Ik heb nog gekeken voor we vertrokken en gedurende dag, er was geen enkel tijdslot niet meer beschikbaar. Het is dan ook een groot park, maar veel is natuur en bos en hoewel ik daar van geniet kom ik daar toch niet voor.

Voorzorgsmaatregelen
Eenmaal in het museum waaieren een hoop mensen uit, hield ik in gedachte. Maar zoals overal, hielden hier de mensen ook geen afstand. De drukte in de huizen zorgden dat we op veel plaatsen niet naar binnen gingen. En dat ik op veel plaatsen geen foto’s kon maken omdat er absoluut geen afstand werd gehouden. Uiteraard had het museum er alles aan gedaan mensen uit elkaar te houden. Ontsmettingsmiddel, stickers, eenrichtingsverkeer in huisjes en diverse borden die je hieraan moesten herinneren. Zelfs de modernistische toiletgebouwen waren deels gesloten omdat je op de trap geen afstand kan houden. Helaas is afstand houden iets wat we allemaal moeten doen en dat werkt niet als niet iedereen meewerkt.

Het nieuwe jaarthema is ontmoeten…tja liever niet

Ik had mondkapjes bij me voor als het even te druk zou zijn ergens binnen maar naar waarheid had ik die eigenlijk de hele dag kunnen dragen. En dat viel me tegen en versterkte mijn twijfels over het Openluchtmuseum en andere musea nog meer. Want ondanks het personeelslid wat op de echt drukke plaatsen, zoals het Zaanse plein, stond werd er vrij weinig constructieve aandacht gegeven aan de coronacrisis. Dat het nieuwe jaarthema ‘ontmoeten’ is, is ook gewoon een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Toen al die borden en reclame werd gedrukt was er van corona nog geen sprake. Maar toen we daadwerkelijk een paar mooie vriendelijke mensen ontmoette hielden we zo goed als mogelijk afstand.

Ik heb 5 gebouwen van binnen gezien de rest was te druk

Twijfels over het Openluchtmuseum in corona tijd
Waar ik in de dierentuinen al bang voor was, merkte ik dus daadwerkelijk in het Openluchtmuseum. Ik ben meer aan het opletten geweest dan dat ik van het park heb kunnen genieten. Ik ben meer weg moeten lopen dan dat ik een foto heb kunnen maken. Heb huizen overgeslagen omdat het te druk was of het eenrichtingsverkeer me hinderde. Dat er 20 man binnen stond bij de smid viel me ook op. Gezond hoor in die warmte, maar ook dat is toegestaan volgens het RIVM maar ik bedank ervoor. En als die drukte me niet hinderde dan waren er altijd nog mensen die overal schijt aan hadden en rustig over afzetlinten stapten omdat die natuurlijk niet voor hun golden.
Het was dan ook duidelijk te merken dat er minder personeel rondliep en nu ik dit schrijf denk ik dat vooral het aantal vrijwilligers ernstig is afgenomen. Of dat ze voorlopig niet welkom zijn. Het aantal verklede mensen was ook stukken minder.

Een rit met de tram zette ik ’s morgens al uit mijn hoofd

Avondopenstelling
Dat ik er met mijn familie in het park was vond ik dan nog een voordeel. Meer ogen die op elkaar letten en je bent met elkaar daar ging het om. Opeens vond ik de geur van lysol in het Groene Kruisgebouw zo hinderlijk niet meer. Vast niet gezond maar schoon was toen ook al nodig.
Wat ook niet meehielp was dat het Openluchtmuseum een avondopenstelling had. Dus waar de drukte normaal naar het eind van de middag steeds minder werd, werd die vanaf 16:00 uur steeds erger. Een rit met de tram zette ik ’s morgens al uit mijn hoofd maar halverwege de dag zette ik elk huisje uit mijn gedachte. En mijn familie deed dat ook. Na een kop koffie op het terras waar de ruimte prima was, hielden zij het voor gezien. Frans en ik genoten nog een paar uur maar liepen door de tuinen en hielden het bij paden die anderen oversloegen.

De twijfels over het Openluchtmuseum in corona tijd die ik had zijn volop terug. Hoewel het park echt zijn best doet en heeft gedaan kan ik het in een tijd als deze een bezoek alleen maar afraden en hopen dat ik gewoon een slechte dag heb getroffen.