Sperry Remington Idool

Sperry Remington Idool

Sperry Remington Idool

Eigenlijk wilde we het laatste kringloop filiaal laten zitten maar uiteindelijk keerde Frans en gingen we toch. Prima keuze want daar vond ik deze mooie rode Sperry Remington Idool. De typemachine of schrijfmachine als het officieel moet, die ik al zo lang wilde.

In 1868 werd het eerste patent verleend voor een typemachine, dit patent werd verkocht en door die eigenaren werd een deal gesloten met een voormalige naaimachinefabriek genaamd Remington. Op 1 maart 1873 werd gestart met de eerste schrijfmachine met QWERTY-toetsenbord al snel volgde een tweede serie waar ook hoofdletters op getypt konden worden.

In 1886 verkocht Remington zijn schrijfmachinebedrijf inclusief de recht op de naam Remington te gebruiken. Het bedrijf werd aan drie voormalige werknemers verkocht die in 1927 samengingen met Rand Kardex en later werd overgenomen door Sperry Rand. Het verklaart de naam van mijn typemachine. De Sperry Remington Idool is gemaakt in de jaren 70 en was één van de eenvoudigere modellen. Speciaal gericht op studenten en scholieren. In het geval van mijn knalrode knakker was een metalen papiersteuntje blijkbaar nog te duur.

Leuk feitje Remington maakte wapens ten tijde van de Amerikaanse Burgeroorlog.

Mijn zoektocht naar de herkomst van mijn knalrode Sperry Remington Idool bracht me naar een typemachinemuseum in het noorden des lands, digitaal uiteraard. Een schrijven terug vertelde over de voormalige schrijfmachinefabriek in Cuijk. Deze fabriek maakte ook de Halberg en de Royal typemachines maar bestaat niet meer. In die tijd werden meer goed betaalbare schrijfmachines uitgebracht met telkens kleine verschillen en andere merknamen. Het was duidelijk dat de typemachine zijn plek aan het verliezen was.

Typemachinelint voor de Sperry Remington idool
Al in de winkel had ik bemerkt dat mijn rode Idool wat aandacht nodig had. De koffer was gezien het vuil al jaren zoek. De toetsen bleven hangen en het typemachinelint was uitgedroogd. Eenmaal thuis begon mijn zoektocht naar een inktlint en zoals jullie kunnen zien, is dat volkomen gelukt. Ik kocht op goed geluk de Pelikan Triumph-Adler 520833 zwart van 13 mm en die paste perfect en kostte me maar €2.49 (bij Bruna!).

Ik bevestigde het lint vrij eenvoudig, eindigde uiteraard met vuile vingers maar dat hoort er een beetje bij. Gedurende mijn proefvelletjes viel me pas op hoeveel tekens er miste. Het cijfer 1 moest een hoofdletter “i” worden, een dubbele komma heb ik niet evenals haakjes. Maar het geeft niet, zelfs de missende spaties niet. Voor even ben ik terug in de tijd die ik nooit heb meegemaakt en dat met mijn mooie rode Sperry Remington Idool. En dat met een door Frans gemaakte rood met witte stippen hoes. Mooier kan het niet worden!

38 thoughts on “Sperry Remington Idool

  1. Heerlijke typemachine. Moest ik mezelf toestaan te verzamelen, ik zou het wel weten. Ooit als kind een liefde opgedaan voor zo’n heel oude machine, en de liefde is altijd gebleven.

  2. Wat een geinig machientje, en de rood-witte stippen hoes maakt het helemaal af.

  3. Oh.. die dubbele naam zette me op het verkeerde been.. ik had geen Perry-Remmington, maar een Smith-Corona. Goh.. zou ik nu immuun zijn, als ik tóén al Corona had..! hahahaa!

  4. En natuurlijk helemaal in jou favoriete kleurtje. Misschien zijn de ontbrekende witte stipjes in stickervorm te verkrijgen :) Als kind vond ik zo’n typmachine een magisch apparaat

  5. Mijn aanslag op het QWERTY-toetsenbord van de nieuwe lapper verraadt de leerschool die ik doorliep op typemachines. Van oude Adlers tot heerlijke Hermes-machines en de schitterende bolletjes IBM’s. Soms verlang ik wel eens terug, maar meestal niet. Nu nog even dat harde aanslaan op die toetsen afleren…

  6. Mijn oude typemachine heb ik ergens nog op zolder staan. Ik denk me te herinneren dat het een Adler is. Moet ik eens opzoeken als ik op zolder geraak.

  7. Nou zeg dat is toch een geweldige vondst!!! Op zo’n soort typemachine heb ik leren typen toen ik 13 was… Weer iets van je wish-list afgestreept, echt leuk!

  8. Wat geweldig! Fantastisch! En die hoes maakt het helemaal af. Ik denk meteen aan mijn typlessen van vroeger. Wat een lol hebben we gehad. En ik heb er nog elke dag profijt van.

  9. Leuk is dat, vroeger kreeg je typ les op die machines. Ik ben het tienvinger blind typen nooit meester geworden. Nu nog gebruik ik meestal maar vier vingers en de duim.

  10. Waar is de tijd dat ik via “Schooltyp”, een vrij te volgen cursus op woensdag namiddag, leerde typen op een soortgelijke machine en nog mijn diploma haalde ook :-) Je hebt hier een mooi stukje nostalgie op de kop getikt !

  11. Ik heb ook nog zeer veel op een typemachine gewerkt. Ik tik daarom nog altijd zeer hard op mijn toetsen van mijn pc, ik krijg dat niet afgeleerd.

  12. Ha, wat je zegt terug in de tijd. Ik deed mijn cursus machineschrijven op zo’n typmachine. Later ook eentje aangeschaft, gebroken wit. Geen idee waar hij is gebleven.

  13. Mooi ding! Ik had vroeger een hardblauwe hehe. Dat lijkt al wel een eeuwigheid geleden hehe.. hmm.. het wás ook wel al heel lang geleden..! :-)

  14. Frans kent het wel. Wat een prachtig ding! Ik kreeg op mijn twaalfde een nieuwe Olympia. Een witte. Daar ben ik jaren zoet mee geweest. Op school typten we op een Olivetti.

  15. mooi dat je geslaagd bent en het kan opknappen
    ik had begin jaren ’90 een typemachine , merk onbekend
    Remington in Amerika maakte ook motorfietsen

  16. Ach! Een Remmington! Ik tikte vroeger op mijn werk in een jongerencentrum op een Olivetti. (Het collegacentrum in een ander dorp had een elektrische IBM!) Als we een krantje wilden maken werd de tekst op een stencilvel getikt. De Olivetti had een zodanig krachtige aanslag dat de O’s nette gaatjes werden die als we gingen stencillen prachtig met inkt werden gevuld. Die schrijfmachines hadden allemaal een eigen identiteit.

  17. Wauw, die ken ik ook nog wel. Heb nooit zo’n typmachine gehad maar wel beel op elektrische typemachjjnes gewerkt, later werd dat natuurlijk een computer voor tekstverwerkjng.
    Volgens mij hadden we op school elektrische Remington’s en daar kon je zo lekker snel mee typen.
    De laatste dag van de schoolweek hadden we wedstrijdje wie de meeste aanslagen per minuut kon halen. Had geluk dat ik meestal bovenaan in de top 3 stond.

Geen reacties meer mogelijk.

Back To Top