Al van verre zag ik het aankomen, fatsoenlijk weer. Voor even geen regen en zowaar zelfs temperaturen die op zeer goed Willys weer leken. Ik stuurde een berichtje en kreeg een bevestigend antwoord, Zowel Frans, Marit als Willys hadden zin in een ritje en omdat ik het Marit ooit beloofd had besloten we naar Groesbeek en omgeving te rijden.
En dus pikte we Marit op, op de hoek van klein vaag dorp en waar de bus van haar vader stopt. Zo rijden we beide een deel en wij niet om. We keerden en ik vertelde Marit niet waar we heen gingen. Pas toen we ruim voorbij Boxmeer twijfelde of we een bepaalde plek voorbij waren wist ik dat ik haar even moest wijzen op de eerste tekenen van glooiing. Een glimlach verscheen op het gezicht in de achterbak en spontaan besloot ik een d-tour te maken via Sint-Agatha. Mooi stukje Nederland maar ze waren er aan het werk met een hoop lelijke verkeersborden en dus reden we verder. Een stukje verder wees ik Frans de dijk en vonden zowaar een mooie kant van het klooster en wat schaapjes die geen appels lusten.
Uiteraard wees ik Marit de inslag gaten op de kerk in Cuijk maar reden we de pont voorbij om één van mijn favo minibiebs te bezoeken. Ik vond onder andere Oorlog zonder vrienden, een ouder boek wat nu young adult zou zijn over een NSB’er van 14. Ik zocht het boek al een tijdje, heb het verslonden en binnenkort is het voor Marit. Ik ruimde wederom op terwijl Marit zeer vakkundig de deur voor me open hield. En tja als je bezig bent met boeken blijft er wel eens wat meer plakken. Ik had er op gerekend en liet ook weer hele mooie boeken achter.
We lieten het kleine Katwijk achter ons en pakten de drukke pont over de Maas. Wederom had Willys een hoop bekijks op de pont en of ze er beter van ging lopen sjeesden ze de pont af . Of misschien was de olie wel lekker dun door de warmte, want lekker was het in de Willys! Via de berg van Mook en dus een stukje Limburg reden we Gelderland in en sloegen na het restaurant af. Waar voorheen de mensen nogal lelijk keken als we er reden, het is een gewone weg maar zonder verharding, waren ze wederom zeer gecharmeerd van de jeep. We reden rustig, schudde Marit nog niet eens af in het haakse bochtje en lieten haar genieten van het schitterend weidse uitzicht. Ik vertelde haar over de sneeuw van laatst en genoot zelf ook weer van de schoonheid hier. En zei haar dat dit één van de landingsvelden was. Historische grond, het blijft me iets doen zeker als ik merk dat het Marit ook iets doet. Een stukje verderop reed ze nog een klein stukje, wederom verbetering, en hielden we halt bij een nagebouwd geraamte van een glider. Dat is een zweefvliegtuig wat van hout en doek gemaakt was en wat achter een Dakota meegetrokken werd.
Via de benzinepomp en de Lidl voor de nodige brandstof, reden we het dorp door. Ik vertelde Marit van het spoor en dat de mensen hier moesten vertrekken door de oorlog. Vertelde ook nog over beider operaties Market Garden en Veritable waarbij de laatste vooral veel doden, ellende en schade betrof. De bewoners werden verwacht te vertrekken en veel van hen kwamen onder leiding van de Duitsers in het verre noorden uit. Voor we het wisten reden we alweer een ander weggetje in. Kon ik hier een paar maanden geleden nog niet door met de auto, was het nu een heerlijk verlaten bergweggetje waar we verscholen onder een boom een broodje nuttigde. Tussen twee happen door wees ik Marit erop dat deze heuvels in de ijstijd zijn aangelegd en dat de Amerikanen het Foxhill hebben genoemd.
Een hond van een bekend merk slurpte onze mess tin water leeg en op ons gemak zakte we af richting de Duitse grens die we niet overgingen. We sloegen linksaf richting Berg en Dal en wederom links om Frans zijn favo stukje twee keer te laten rijden.
Met een lekker vaartje sjeesden we de Zevenheuvelen over, groette de drukbezochte Canadezen van een afstand keerden en deden het nog een keer andersom. Ik vertelde Marit dat we een gebouwtje gingen passeren waar vroeger de grens liep. En vertelde ook maar even dat dat één van de weinige gejatte stukje Duitsland waren die niet terug zijn gegeven. Ook vertelde ik kort over het in Beek-Ubbergen ondergedoken meisje Rose Jacobs. Met een heerlijk gangetje reden we op Ooij af maar eenmaal bovenaan de dijk besloot ik de drukte voor te zijn en rechtsaf het rondje te maken. Want het goede weer had de mens naar buiten gelokt maar hier en daar waren Frans zijn stuursmanskunsten ernstig nodig om hun fratsen te ontwijken.
Via de minibieb van Erlecom, die ik in het vervolg oversla, reden we naar Leuth. Al eerder had ik aan de kerk gezien dat deze door bombardement schade had geleden. Zelfs vele jaren van regen maakt de stenen niet één kleur. Dat dit gebied ook geïnundeerd is geweest was me even ontschoten, zwaar bevochten dat wist ik. We maakten het rondje af reden de berg weer over en met een laatste blik op Groesbeek vertrokken we richting huis. Maar met de belofte om terug te komen, want vervelen doet de omgeving me nooit en met goed gezelschap wordt het alleen maar beter.
Paar jaar terug in de contreien ook eens over de heuvels gereden, weliswaar niet in een Willys maar toch…mooie streek, prachtige omgeving.
Fijn dat jij je kennis niet alleen met ons als lezers, maar ook met ‘echte’ mensen deelt.
Prachtige streek en moet leuk zijn om met de Willys te rijden in dit heerlijke weer. Leuk weer dat mini-biebje en wat fijn dat je een tof boek trof!
Mooie foto’s weer! Ik denk niet dat ik eerder in die omgeving geweest ben maar dit ziet er wel uitnodigend uit. :)
wat mooi zo’n jonge griet die zo geïnteresseerd is in de geschiedenis van ons land.
En wat is zij een bofferd dat jullie haar hierin zoveel laten zien en ervaren.
Dat klinkt als een zeer geslaagde rit zeg. Prachtig weer, mooie foto’s en mooie mensen om je heen.
Love as always
Dimario
Een mooi verslag van jullie roadtrip, het was er ook ideaal weer voor hè?
Wat een heerlijke roadtrip en prachtige foto’s!
Op deze manier is het een win win situatie, lekker toeren en je ziet nog eens wat.
Prachttrip, de omgeving is geweldig.
Met het weer van nu kun je er wel elke dag opuit. Heerlijk. Leuke trip en leuke foto’s
Prachtige ronde! En wat betreft ‘Oorlog zonder vrienden’: ik heb dat boek heel vaak voorgelezen in de klas (ik koos altijd voor voorlezen, omdat ik dan tussendoor wat dingen uit kon leggen als dat nodig was) en mijn ervaring is dat het een oud boek is, maar nog steeds heel geliefd, ook bij de jeugd.
Je hebt er met de mooie foto’s en de informatieve tekst een prachtige trip van gemaakt.
Een ritje met een echte oude Willy door zo’n streek, wie droomt daar nou niet van, zeker met dit weer. :-).
Mail me even dan vergeet ik het niet groetjes!
Afgebroken.dus ga ik verder..zal voor U, Frans,Marit en Wllys een topdag geweest zijn.
Wat een mooi verslag met verhaal en leuke foto’s.Z
Wat hou ik van jouw foto’s!!
Altijd, al sinds jaren heb ik een foto met poppies als achtergrond op mijn pc.
Mag ik jouw laatste foto alsjeblieft hebben?
In de grootst mogelijke resolutie?
dat was rondom genieten Liesbeth , jij samen met Frans en Marit
door een schitterende streek , daar liggen vele mooie wandel kilometers van me
en na het lezen , denk ik , moet die kant weer eens op
totaal andere omgeving vanwaar ik was zag je wel , en ja wat is ver weg ?
Groesbeek, een mooi uitstapje op een zonnige dag met Willy.
De minibieb valt zeker op in het straatbeeld.
Een toch om lang van na te genieten. Hans
Wat een mooie streek is het daar toch. Een fijne trip en mooi in beeld gebracht.
Aah.. je bedoelde qua kleur? ja, daar zijn er ook verschillende van, wij hadden eerst ook twee keer zo’n blue belton. Ik dacht dat je qua afkomst bedoelde.. je hebt náást de Engelse ook Ierse en Schotse setters hè. :-)
Wat een mooie roadtrip.. wauw!
Wat een fijn trippie! Goeie tekst en mooie foto’s Liesbeth!
Op deze manier een Willy-trip door de zomerse natuur maken moet zalig zijn !
De foto met de klaproos is een waardige afsluiter van dit leuke droom-uitstap logje :-)
Marit heeft niets te klagen, wat een prachtige rit!
Prachtige trip op een heel bijzondere manier. Natuurlijk ook weer een minibieb onderweg ;-) Trouwens, ik ben er ondertussen achter dat er ook in België heel wat biebjes zijn. Meer nog, zelf in veel Europese landen en zelfs in de USA .