Het is 17 september, boven Veghel hangen parachutisten en het dorp is in rep en roer. Ze ontvangen de Amerikaanse mannen, geven ze eten het lijkt bijna geen oorlog. Inmiddels is Veghel een stad, maar nog steeds herken ik het positieve dorpsgevoel. Want Veghel heeft iets. Op naar 75 jaar bevrijding: Veghel.
Het verkeerde kasteel
Op 17 september landde nabij Veghel parachutisten zij moesten de bruggen over Zuid-Willemsvaart en Aa beschermen. Eén van die groepen kwam bij het verkeerde kasteel terecht en landde bij kasteel Heeswijk. Lees hier het bijzondere verhaal van een aalmoezenier met nat pak. Het grootste deel van de verkeerde gedropte groep rukte zo snel mogelijk op naar Veghel, overrompelde onderweg nog wat Duitsers en troffen Veghel reeds bevrijd aan. Want de twee andere groepen landde wel bij Veghel en veroverde in recordtijd de bruggen over het Zuid-Willemskanaal en Aa waardoor de corridor voor de oprukkende Britse grondtroepen veilig werd gesteld. Voor even zorgde een eenzame Duitse tank nog voor opwinding maar die wist te ontkomen.
Klondike
Het voormalig huis van dokter Kersemakers werd op 17 september 1944 meteen door het 501ste Parachute Infanterie Regiment van de 101ste Airborne Divisie gebruikt als hoofdkwartier. De commandant van de 501st, kolonel Howard Johnson, voerde vanuit dit huis zijn troepen aan. Na de oorlog werd het huis Villa Klondike genoemd en kwam de kenmerkende adelaar als teken van de visie in de gevel.
Voor het huis in het centrum van Veghel stond een verzetsman, er kwam zoveel hulp vanuit het dorp en de omgeving dat hij de betrouwbaarheid van de mensen moest controleren. Nabij het Villa Klondike is het Kangoroe monument. Bovenop een grote zwerfkei herinnert een kangoeroe met jong aan de mannen die Veghel en omgeving bevrijdde. Het dier staat voor de radiocall waar de Amerikanen mee opriepen.
De Britten komen eraan
Op 19 september, een half uur nadat de baileybrug in Son klaar was reden de Britse verkenners door Veghel. Zij stootte meteen door naar Grave om contact te leggen met de 82 airborne divisie, de Amerikaanse parachutisten die daar de geland waren. Om 10 uur reden de eerste tanks over de Veghelse brug. Waarschijnlijk bibberde de bemanning aan boord van deze Firefly Tank nogal want het was maar de vraag of dat smalle bruggetje hun wel kon houden. Tegelijk was de voorhoede van het Britse 30e corps in Nijmegen, maar daar konden ze niet verder, de brug was nog niet veroverd.
Tegenwoordig
Het doktershuis, tegenwoordig Villa Klondike, draagt zijn geschiedenis met trots, om de hoek een prachtig monument en aan de grens van de stad een eerbetoon aan de Corridor in de vorm van een toelopende weg. Jaarlijks aandacht voor Dodenherdenking en de bevrijding en wie weet binnenkort Struikelstenen. Veghel heeft iets en ik hoop dat we dat dit jaar in september weer gaan voelen als we 75 jaar bevrijding vieren en ons kamp er opslaan.
Mooi verteld weer. En goh, een kangaroo. Ik zou de link ook niet gelegd hebben..
Mooi stuk! Dank.
En Veghel heeft zeker iets.
Wat heb je het weer mooi in de picture gezet Liesbeth
Je weet het, als altijd, weer indringend weer te geven.
Een mooi verhaal, is mis echter het laatste stuk uit de tweede alinea, achter maar… staat niets meer. Veghel ben ik wel vaker geweest, maar meestal met trieste bedoelingen (het bezoeken van begrafenissen)
Weggevallen maar weer toegevoegd.
prachtig Liesbeth
in woord en beeld , het is zo mooi dat deze herinneringen blijven , ongeacht hoe lang het al terug is
schreef ik in 2016 dat ik misschien wel eens langs dat mooie kasteel en dat laantje vernoemd naar de aalmoezenier zou wandelen , nu ik deed dat vorig jaar , helaas trof ik dat kasteel toen dicht
er ligt in die omgeving veel herinnering aan die vreselijke tijd
mooi dat je er bij stil staat
Bijzonder monument. In eerste instantie zou je het niet linken aan WOII, maar ik vind het een mooie manier van verbeelden.