Het is 18 september en onze bevrijders rijden Eindhoven binnen. Gisteren hebben hun vliegtuigen Welschap, wat nu Eindhoven Airport is, gebombardeerd zodat de Britten veilig op kunnen rukken. Ze zijn een hele dag te laat maar daar denken die feestende Eindhovenaren niet aan. De hele stad loopt uit en het is één groot feest. Op naar 75 jaar bevrijding: Dansen op de Demer.
Dansen op de Demer
Aan de zuidkant van de stad, tegenover de schouwburg staat een kerk. Daar in de middag op 18 september ontmoette de Britten de Amerikanen van de 101e Airborne Divisie. Zij zijn gister geland nabij Son en meteen opgerukt. Ze hebben tegenslag gehad maar daar hebben we het de volgende keer wel over. Nu is het feest, hoewel die Britten al laat zijn is er geen doorkomen aan. Maar ik snap die Eindhovenaren wel, bevrijd door Britten en Amerikanen, verlost van het juk van de nazi’s. Het is feest en de opmarsroute staat vol wagens. Hoewel langzaam trekken de bevrijders wel op naar Son.
De dag erna
Inmiddels is het de avond van 19 september, Eindhoven heeft nog de hele dag feest gevierd de stad gonst van feestvreugde maar opeens slaat de sfeer om. Er wordt gewaarschuwd dat de Duitsers optrekken vanaf Nuenen, een klein plaatsje verderop. Het feest is opeens over en iedereen gaat naar huis. ’s Avonds blijkt wel dat dit niet overbodig was. Lichtkogels verlichten Eindhoven. Luchtaanval! Zoek dekking! De schuilkelder! Bommen vernielen de stad die het toch al zwaar te verduren heeft gehad. De Philips fabrieken en daarna de doorgangsroute, wagens met munitie ontploffen en huizen vliegen in brand. 227 doden, meer dan 800 gewonden en 228 huizen gaan verloren.
Bijna 75 jaar na dato is 18 september een bijzondere dag voor mij. Elk jaar wordt het defilé door Eindhoven gereden. Voor zover mogelijk rijden we de oorspronkelijke route en ieder jaar geniet ik weer van hoeveel mensen langs de weg staan, zwaaiend, filmend en vooral genietend. Dansen op de Demer, het wordt nu nog gedaan.
Afschuwelijk vind ik dat, al die verliezen zo op het laatst. Op de een of andere manier raakte me dat altijd extra.
Juist gisteren was een documentaire te zien over de opmars van de Geallieerden en de blunders van Montgomery tijdens dit gebeuren. Telkens de Duitse weerstand onderschattend en alleen maar willen winnen van Patton die zuidelijker al in Duitsland stond tot Monty nog bezig was in Zuid-Nederland. De ellende die dat opleverde zorgt voor dit soort verhalen. En in alle steden en dorpen daar vertelt de nieuwbouw van na de oorlog hoe heftig het allemaal is geweest…
Het is ongelooflijk wat er zich allemaal heeft afgespeeld. Dat mogen we nooit vergeten.
Mooi hoe je dit hebt beschreven. Indrukwekkend.
Sommige zaken mogen we nooit vergeten. En zeker in tijden dat er overal spanningen zijn.
Mooi om te lezen. Ik vind het zo belangrijk om de herinnering levend te houden en dit is een mooie manier, ook voor de jeugd. ‘Opdat wij niet vergeten.’
Goed dat dit oude filmpje via youtube kan bekeken worden.
Dit houdt de herinnering ook levendig.
We moeten de boodschap blijven uitdragen dat diegene die hun leven gaven voor onze vrijheid”ons hoogste bezit”,nooit zullen vergeten worden
Het is goed om te blijven gedenken en te vieren. Hans
Het blijft indrukwekkend, we moeten dit levendig houden. Alleen maar om te beseffen dat de oorlog het echt niet is…
ja ik las je verhaal over de schommel
was 3 x in Nijmegen en vast en zeker de schommel gemist , ben dit jaar weer eens naar Lent , zal ik eens beter opletten
en zoals bij Son zijn er velen herbegraven
niet echt een berg daar bij Bergen op Zoom
maar wel degelijk hoogte verschil :)
tussen het Zeeuwse en het achterland :)
Er stroomt een Demer door Hasselt.. maar daar kun je niet op dansen..! ;-)
Hey Karel die begraafplaats was maar tijdelijk zij zijn allemaal herbegraven op Margraten.
Nijmegen is ook een bijzonder verhaal vernield door de bevrijders. Het monument de Schommel in het centrum raakte mij diep. Loop daar ook eens langs.
ja Liesbeth
dat was een feest , mijn ouders moesten nog wel tot een 8 maanden wachten
bij Son heb ik stil gestaan bij een herdenking monumentje van het 1ste Amerikaanse begraafplaatsje , als je daar staat , kan je het niet voorstellen wat zich daar toen afgespeeld heeft
en ook Nijmegen en het vergissing bombardement zag ik weer volop in het nieuws , gelukkig vele en ook jonge generaties
Ach… dat arme bokje voor de bokkenwagen, voor dat beestje was de bevrijding nog heel ver weg.