Dion is een hardloper, een verdienstelijke want hij loopt de zwaarste marathons die er bestaan. Tijdens één ervan loopt hij 250 kilometer door de Chinese Gobiwoestijn. Aan de start ontmoet hij een hondje die geobsedeerd lijkt door hem en zijn schoenen en een groot deel van de race met hem meerent.

Gaandeweg de race bemerkt Dion dat hij meer en meer op het kleine hondje, die hij Gobi noemt, gesteld raakt. Overdag rent ze naast hem of regelt hij vervoer naar de finish, ’s nachts slaapt ze naast hem. Het is het begin van een prachtige vriendschap. Dion beschrijft in zijn boek de zware race maar vertelt in prachtige terugblikken over zijn moeilijke jeugd in Australie, over hoe hij met deze extreme sport begonnen is en hoe hij zijn vriendin heeft leren kennen. Ondertussen verandert een klein hondje zijn leven en het is dan ook wanneer het einde van de race nadert dat Dion besluit het hondje mee naar huis te nemen. Maar om dat voor elkaar te krijgen hebben ze nog een lange weg te gaan.

Mijn reis met Gobi door Dion Leonard, is een waargebeurd verhaal, ontroerend, hartverwarmend en lees het niet voor je gaat slapen want het kost je je nachtrust (ervaringsdeskundige hier). Het boek blijft boeien ook als je niets om sport geeft, het is interessant om te lezen wat de sporters allemaal doen om de finish te halen in een woestijn waar het 50 graden wordt. Mijn reis met Gobi is een echte aanrader en één van de mooiste boeken die ik ooit heb gelezen.