Het is zaterdag 2 december, na haar werk rijdt Nadine naar haar ex-vriendje. Ze heeft het een tijdje geleden uitgemaakt maar omdat hij nogal een duur afscheidscadeau heeft, wil ze hem niet teleurstellen. Ze rijdt naar zijn flat in Amsterdam en terwijl ze het gebouw binnenloopt belt haar moeder. ‘Mam ik ben je zo terug’, zegt ze.
Deze zes woorden vielen me op in het rijtje van de bibliotheek en ergens voor je het boek pakt weet je dat dat niet goed afloopt. Mam ik ben je zo terug, is het boek van Wanda, de moeder van Nadine, die verteld over haar dochter, over hun gezinsleven, hun rouwproces en die van haar man Jaques, maar ook over de dood van hun prachtige dochter en de brief die de dader hun stuurde. Je krijgt op zeer indringende wijze een kijkje in hun leven voor alles misging, maar ook in het spirituele leven van moeder Wanda het hun leven na de moord op hun dochter.
Mam ik bel je zo terug is een heftig boek, het gaat niet alleen over moord maar ook over een onevenwichtige relatie en de gevolgen daarvan. Het boek laat zich zeer goed lezen ondanks het heftige onderwerp en waar veel ouders na een heftige ervaring als deze uit elkaar gaan blijven Jaques en Wanda bij elkaar en zetten samen de Nadine Foundation op. Ter nagedachtenis aan hun dochter zet de stichting zich in tegen zinloos geweld, dierenwelzijn en geven ze cursussen en trainingen op scholen.
De narigheid is dat we die bijzondere gevallen allemaal wel herinneren. Maar elke dag worden mensen vermoord tegenwoordig. Ook in Klazinaveen of Ouddorp. Niet alleen meer in de grote stad. Allemaal slachtoffers met nabestaanden die in verdriet en ellende achterblijven. Maar ook waar idd de eigen relatie er onderdoor gaat door zoveel leed. Daders zijn veelal mensen met erg grote ego’s (meestal zeer onterecht) en veel te korte lontjes. Het claimen van eigendomsrechten over anderen noemen we soms slavernij. En dat is al een jaar of 250 geleden afgeschaft..
Vriendje-lief woonde in dat zelfde appartementencomplex destijds. Het was zo verschrikkelijk wat daar gebeurd is. Zelfs jaren later nog, toen ik er zelf ook woonde, konden we niet langs dat huis lopen zonder aan Nadine te denken, hoewel we haar niet eens persoonlijk kenden (hem ook niet, gelukkig). Ik heb er destijds ook een logje over geschreven. En nu nog, terwijl we daar allang niet meer wonen, moet ik nog vaak aan haar denken. Ik heb het boek en het dvd’tje dat destijds uitgebracht werd (staat ook op You Tube; Nadine Inspired by you) gekocht. De opbrengst ging naar de Nadine Foundation. Ze doen nu nog steeds heel veel goeds met die stichting. Maar het is en blijft hartverscheurend.
Ik heb die beelden gezien. Wat heftig dat je in dat complex woonde. Dat blijf je voelen hè.
een aanklacht tegen zinloos geweld Liesbeth
groeten
Erg interessant, ik heb dit gebeuren destijds in de media gevolgd. Verschrikkelijk!
Als ik het ooit te pakken krijg ga ik het zeker lezen..
Ik heb al vaak overwogen, het boek te kopen.
Maar nu heb je me over de streep getrokken :-)
ja Liesbeth
dat zijn best aardige plekken waar we waren en ook vandaag wel weer :)
geniet de dag
Lijkt me een heftig boek maar het van je afschrijven kan een verwerkingsproces vlugger ingang zetten
Er zijn woorden die een brandplek in je leven achter laten. Hans
Het is heftiger als je zinloos geweld zelf in je omgeving meemaakt. Als de zoon van een goede bekende in Sittard wordt doodgeslagen, zinloos om niets… Dan zie je de ouders, de vader is boksleraar, waar het licht uitgaat…
goed van moeder Wanda om het hele proces op te schrijven in een boek
een goede stichting ook
Heftig boek lijkt me.
Lijkt me een heftig boek om te lezen.
Is dit een waar gebeurd verhaal? Het zou zo maar kunnen. Er zijn wel meer akelige vriendjes die het niet pikken als zo’n meisje het uitmaakt.
Ja dit is een waargebeurd verhaal, als je op de naam van de schrijfster zoekt kom je veel over de stichting tegen.
Interessant onderwerp.