Een kunstbarbaar ben ik niet maar maar veel verder dan Rembrand, Vermeer, Picasso of van Gogh kom ik ook niet. Ik heb gewoon niet zoveel met kunst zoals veel mensen het graag zien. Toch hou ik wel van een bepaalde kunststroming namelijk; Keigrote kunst. Ja das mijn eigen benaming en meestal komt dat neer op alledaagse dingen en dieren die een stuk groter dan normaal ergens kunstig liggen of staan te zijn.

Op één van mijn wat grotere fietstochten kwam ik al een enorme tol tegen. Ja jonge mensenkinderen een tol. Je duwt op de hendel en dat draait ‘ie uit zichzelf op de grond. Heel vroegah moest je die nog aanzwiepen met een touw en hem daarnaast ook een mep verkopen want dan bleef ‘ie draaien, vonden ze vroeger leuk toen hadden niets anders dan zo’n ouderwetse spinner. Die met die hendel is Bromtol gemaakt door Piet Hohmann.

Waar ze gebleven zijn weet ik niet maar een jaar of 10 geleden kwam ik eens tijd een fietsommetje in Rotterdam Schiemond 5 papieren bootjes tegen. De 5 enorme felgekleurde bootjes zijn daar neergezet om te herinneren aan het ooit zo drukke scheepvaartverkeer wat nu allemaal verhuisd is naar Maasvlakte 1 en 2. Ik herinner me de bootjes nog levendig ze zaten vol met graffity alleen de hoge punten niet. Pas veel later kwam ik achter de naam van de kunstenaar Florentijn Hofman, die meer van die keigrote kunst maakt, waaronder Rubber Duck en het feestaardvarken in Arnhem.

Tot mijn grote plezier kwam ik in Amersfoort een enorme Rietveldstoel tegen. Deze stoel die op verschillende plaatsen in Nederland staat, herinnert iedereen eraan dat het dit jaar 100 jaar geleden is dat De Stijl werd opgericht. Een blad en nieuwe kunststroming waar Rietveld een belangrijk onderdeel van was. Zijn stoel voldoet geheel aan de nieuwe kunstbeweging die nieuwe vormen en veelal primaire kleuren als kenmerkende stijl hanteerd. Hoewel de Rietveldstoel niet bepaald een allesdaags ding is, is het wel een belangrijke tijd in de kunstwereld. Weten jullie dat ook weer, zie je wel dat ik geen kunstbarbaar ben.