Katten

Hoe gaat het nu met Job?

In juli vorig jaar vertelde ik over Job onze Aanloopkater en dan vooral over zijn zielige koppie en zijn nieuwe naam. Maar inmiddels is het een jaar geleden dat ik hem voor het eerst zag. Nou ja zag, ik zag vooral een witte flits want hij was doodsbang maar had wel honger. Hoe gaat het nu met Job? Ik vertel het jullie.

Eten
Van dat magere scharminkel is niets meer over. Job is inmiddels een mollige kater. Twee schaaltjes vlees per dag hebben hem goed gedaan, dat hij er nu nog één krijgt is vooral om te voorkomen dat hij tonnetje rond wordt en zich niet goed meer kan bewegen. Hij slaapt namelijk niet bij ons. Of niet waar we hem kunnen zien. Onder een afdakje staat standaard een bakje brokken. De egels die nu nog in winterslaap zijn genoten er ook van, Job durfde niets met die stekelvarkens te doen. Behalve sip naar zijn eten kijken. Hij eet namelijk wel netjes.

Doezels week in zoveel vragen

Gedrag
Helaas is Job nog steeds heel erg bang. Hij blaast en mept en hoewel hij prima kan zien hoe de andere katten met ons omgaan, is er de laatste maanden geen verbetering gekomen. Tel daar bij op dat we niet weten wat er precies met Marion gebeurd is en de twijfel slaat toe. Want dat Job niet samen gaat met Doezel dat staat wel vast. Maar zijn kapotte neus is ook duidelijk een teken van een flink gevecht, misschien met Marion dus.

En nu?
Onvermijdelijk lijkt het dichterbij te komen dat we Job in plaats van opnemen in ons gezin, af gaan staan. Hij is te bang, te onrustig. Maar op wat sproeien en blazen na is hij eigenlijk nooit vervelend. We weten tenslotte niet zeker of hij degene was die ruzie maakte met Marion. Helaas is Jobs gedrag het laatste half jaar ook niet verbeterd, daarom zitten we in een lastig parket. Want het gaat prima met Job, ondanks de krassen op zijn neus, we weten alleen niet of we hem de toekomst kunnen bieden die hij verdient.