Vandaag heb ik half Nederland doorgereisd, de laatste trein gemist en de nacht doorgetrapt als een bikkel. Mijn dag begon begin van de middag waar ik vanaf Eindhoven de trein naar Hoek van Holland nam. Vandaar met de auto naar Katwijk en na de voorstelling werd ik afgezet op Utrecht station. Ik was bewust en voorbereid op het missen van de laatste trein en zou mij toe gaan leggen op wat ik altijd graag doe; fotograferen.
Ik heb wel iets met stations en een uitgestorven station als Utrecht is eigenlijk best uniek om te zien. Maar zo uitgestorven was het niet er liepen genoeg bouwvakkers rond om naar te lonken, fluiten en om een praatje mee te maken. Voor wie het niet weet, station Utrecht wordt inmiddels alweer heel wat maanden stevig verbouwd. Een redelijk moeilijke klus voor deze treinverkeersader, maar wel een klus die hard nodig is want het station is al jaren te klein.
Met m’n nachtlunch in de tas liep ik het station binnen. Door alle verbouwingen is het vinden van de ingang al een uitdaging, ik ben regelmatig op het station maar kom nooit buiten.
Waar anderen nog hun best deden om op tijd de trein te halen, had ik alle tijd van de wereld. Op mijn gemak wandelde ik rond, keek naar het personeel van de verschillende winkels die de nachtelijke uren gebruiken om aan te vullen.
Zo sjokte ik rond met in m’n neus de geur van de nieuwe dag. Rook de verse broodjes van de komende morgen en hoorde niets anders dan drilboren en af en toe een roep van een bouwvakker. Dan was het even stil en ging het een tel later weer verder.
Waar aan de ene kant de vloer wordt verwijderd, poetsen hun collega’s verderop het station schoon. Een rare combinatie zou je denken, maar het verschil is duidelijk zichtbaar. Eindeloos werk.
Diep onder de grond hoor je het zachte zoeven van de laatste treinen aangevuld met rennende voeten. Niemand lijkt er van op te kijken. Ook van mijn nieuwsgierige blikken niet. De meeste mannen werken stug door lijken zich niet te storen aan mijn fotograferen. Anderen zijn nieuwsgierig, onderbreken even hun werk. Vele accenten hoorde ik, maar allemaal even benieuwd, nieuwsgierig en geïnteresseerd. Bij het zien van bepaalde foto’s lachen ze; haven’t seen you madchen, very sneaky!
Na een uurtje was ik de enige reiziger nog op het station, of nou ja de enige die nog wakker was. Inmiddels ging het station me alweer de keel uithangen dus pakte ik de enige nachttrein naar Rotterdam. Een trein die via Amsterdam, Haarlem, Leiden, Den Haag, Delft naar Rotterdam ging. Ik had een rit van uren voor de boeg, ik rook de geur van de werkende boer gemengd met de frisse buitenlucht. Ik at een broodje, deed een tukje, las wat, keek naar buiten voor zover er iets te zien was.
Met een ritmisch gesnurk als achtergrond koor reden we Rotterdam binnen, waar ik me 2 uur moest gaan vermaken tot de eerste trein naar Eindhoven zou gaan. Ik checkte uit, zag niets dan vreemde snuiters en besloot een wandeling te maken. Het was naar mijn gevoel eeuwen geleden dat ik deze stad ’s nachts onveilig maakte en stiekem had ik daar weer zin in. Verderop werd er gewerkt aan het tramspoor. Ik volgde het werk van deze mannen en vervolgde mijn wandeling langs de schouwburg, het stadhuis, verbaasde me over de drukte bij de Mac, liep langs de koopgoot waar een stel skaters hun kunsten aan me toonde. Of ik ook even wilde? Nee ik ga wel gewoon dood. Hun geluiden verstomden toen ik verder liep door de straat waar ik jaren geleden regelmatig rondliep. M’n oude kroeg nu een kantoor, woonhuis of beide.
De geluiden van de nacht brachten me terug naar die tijd en even voelde ik me weer 19. Ik dacht aan de ijsjes van Capri, de eerste Vanille Cola op een vrijdagavond, de grote discotheek die niet meer bestaat en aan de zon op zien komen boven deze schitterende stad. Ik liep verder naar Schouwburgplein, dacht aan hoe vaak ik hier niet gerend had om de laatste trein te halen. Rennen, toch missen en vervolgens geen taxi maar zoals vandaag de eerste trein naar huis.
De eerste vogels en krijsende meeuwen haalde me terug naar deze tijd. Op mijn gemak liep ik naar het station. Hoorde de zachte ruis van auto’s, wind en het water. Keek naar de langzaam lichter wordende lucht, groette de bestuurder van de eerste tram, haalde de eerste trein naar Eindhoven en realiseerde me dat ook dit een nacht is om nooit te vergeten.
ja dat is zo , en het is geen straf
ik kom vaak op Utrecht en het is er elke dag weer anders , wordt een pracht
Ja dat probeer ik ook dat vermijden, lukt helaas niet altijd. groetjes!
Als je geen keus hebt dan doe je het Karel, ik wacht rustig tot Utrecht helemaal klaar is, ze zullen er vast wat moois van maken.
Thanks, heb geprobeerd de sfeer van de nacht vast te leggen.
Ja absoluut ben mn bed meteen ingegaan en want de nacht erna moest ik werken.
Thanks! Heb me gewoon vermaakt en fotograferen is nou eenmaal mn hobby;)
Nee geen last van! En zeker in Rotterdam niet, ik blijf bewust en alert maar zou het zo weer doen.
Ik heb hier serieus over na moeten den maar ik den Den Haag HS! Je hebt idd wel een punt er worden er heel veel verbouwd nu.
Nee denk het niet
nachtje doortrekken had ik er voor over
Nee totaal geen last van
Wat lijkt mij dat gaaf zeg, een hele nacht op stations rond zwerven hahahaha.
Had je geen moment dat je je ergens bedreigd voelde ofzo ? Aangezien er zoveel onrust en angst heerst is dat bijna het eerste wat je denkt..
Mij lijkt dit een hele ervaring maar jij hebt dit gewoon al vaker gedaan hahahahaha.. another day, like a walk in the park ?
“Oeps, “over hoop ligt” ik was de “hoop” vergeten;-(
Wat een bijzondere invulling gaf jij aan “je trein missen”zo relaxt, zelfs al was je er op berekend.
Het levert een bijzonder logje op met erg mooie foto’s.
Weet jij trouwens in Nederland nog één station te vinden dat niét hopeloos over ligt ( of pas nog pas lag)
Vond je het niet eng, Liesbeth? Ik zou me echt niet op me gemak voelen en dan nog door Rotterdam centrum lopen… brrr nee :-))
Je verhaal en je foto’s vond ik wel heel leuk om te lezen en te bekijken… het zwart/wit van de foto’s doen best wel een beetje spooky aan! ;-)))
Fijne weekend groetjes van Anna ❀
Tja, ondertussen sliep ik gewoon in mijn eigen bed.
Jij hebt er een heel avontuur van gemaakt.
Vriendelijke groet,
Dat is wel een heel aparte belevenis, zo de nacht door.. Maar je hebt er iets moois van gemaakt, mooi verslag en mooie foto’s..
Je hebt een serie fraai foto’s gemaakt tijdens je nachtelijk avontuur Liesbeth, zwart/wit doet het erg goed.
Mooi relaas van een nachtje stappen en fotograferen.Je zal wel moe geweest zijn na zo’n dagje stappen en nachtje gluren.
prachtige foto’s goed dat je ze in Z/W hebt gedaan zo krijg je nog meer sfeer te pakken vind ik
Gaaf zeg.
Stoer ook.
Mooie foto’s!
Gaaf!!
Prachtig blog… de sfeer… de tekst… en vooral de foto’s… genieten!
een prachtig schrijven over een nachtje doorhalen samen met de spoorwegen
Utrecht kan ik goed , was er eergister nog alleen ff om bij NS internationaal een kaartje te halen , maar ook gelijk ff bij mediamarkt binnen in Hoog Catreine , alle vliegen in een klap
ja ze zijn daar al heel lang bezig , maar het gaat nu de goede kant op
Rotterdam is ook mooi geworden en zelfs Amsterdam :) , Zwolle en Arnhem , ja er wordt wat vernieuwd
reis graag en veel met de trein
maar of ik dat in de nacht nog ga doen , nee denk het niet
In Utrecht is altijd wat met spoorwegen. Wij moesten ook om reizen met de treinen in de vakantie. Alles is goed gegaan met reizen. Collega’s om met elkaar werken. Het maakte verschrikkelijk herrie op achtergrond. We kijken altijd via spoorwegen of het werkzaamheden is. Wij vermijden zich. Dan nemen wij ander route. Je reizen ook met treinen. Wij hebben geen auto. Treinen is makkelijk om te doen. Herrie op de spoorwegen is overal. Dan is het wat. Mooie foto’s gemaakt.
Voor jou fijn weekend.