Maar maar maar dat is uh mevrouw Villasappho bent u van uw geloof gevallen? In de verkeerde trein gestapt en in slaap gesukkeld? Compleet verdwaald? Gedronken misschien? Verstand verloren?
Ja mensen ‘mevrouw’ Villasappho was in Amsterdam en nog vrijwillig ook. Echt waar, het moet niet gekker worden.
Ik heb vandaag bij gebrek aan fiets, 7 kilometer door Mokum lopen sjokken. Tijdens mijn wandeling, moet ik eerlijk bekennen, dat ik geen kaart gebruikt heb. Ik kan geen kaartlezen maar heb een goed richtingsgevoel. Zolang ik niet in de auto zit overigens. Helaas liep ik al snel door de hoerenbuurt, waar de meeste lulletjes, mooie vrouwen zien, voelde ik alleen maar het verdriet achter hun glimlach. Het gaf me een onbehaaglijk gevoel, beklemde me en ik wist dan ook niet hoe snel ik moest maken dat ik er weg kwam.
Wat me opviel in die stad is dat ze zeggen dat Rotterdam geen hart heeft, maar loop eens over die Amsterdamse Dam, gezellig is het niet. Je hoort alle talen, ruikt een complete plantage aan wiet maar Amsterdams hoor je niet. En dan de files achter pakket- en andere bezorgers op die grachten. Een zucht van opluchting hoor je als het busje optrekt, om na 5 grachtenpanden het volgende pakketje te gaan bezorgen.
Inmiddels had ik honger gekregen, ik sjokte een Bagels & Beans binnen. Dat ik al uren in die stad, nog niks gezegd had kwam mijn opgepropte accent niet ten goede. Mijn bestelling rrrrrrrrrolde eruit met een R van Rotterdam. Toen mijn bestelling gebracht werd zei de eigenaar van de tent dan ook; ‘Kijk es Feyenoord laat het je smaken’.
Herdenking Februaristaking
Ik vervolgde mijn wandeling en pakte uiteindelijk een trammetje naar het Jonas Daniël Meijerplein. Vandaag is het namelijk 75 jaar geleden dat Amsterdam tegen het naziregime in staking ging, een staking die de boeken inging als de Februaristaking. Overigens ook het enige openlijke protest tegen de Jodenvervolging. De staking was een direct gevolg van verschillende daden van geweld tegen de joden, waaronder de verplichte borden in cafés met ‘voor Joden verboden’. Door een akkefietje werden er razzia’s gehouden in de Jodenbuurt waar 427 Joodse mannen tussen 20 en 35 jaar werden opgepakt en samengebracht op het bovengenoemde plein. Velen van hen zijn onbekend, hun namen weten we niet. Ze zijn afgevoerd naar Buchenwald en niet meer teruggekomen.
Ik was dus in Amsterdam voor de herdenking waar Koning Willem Alexander ook bij aanwezig zou zijn. Op het plein was een kleine tentoonstelling met foto’s en tekst te bekijken, de rest van het plein stond vol. De aankomst van de koning ging zo geruisloos dat meer dan de helft van de mensen dat niet eens heeft opgemerkt. Helaas was het te druk om de toespraak van de burgemeester te verstaan, de Koning zelf zweeg voor de rest. Hij luisterde, genoot van een naar mijn smaak te vrolijk lied, mikte een krans voor monument de Dokwerker neer en ging op een drafje naar zijn warme prakkie. Ik had een verhoging gevonden waar ik redelijk veilig kon staan, maar had ik geweten hoe kort dit allemaal zou duren dan was ik thuis gebleven, wat een aanfluiting.
Met dat in mijn gedachte wandelde ik de ondergaande zon tegemoet en maakte ik bovenstaande foto. De brug op deze foto is de Walter Süskindbrug genoemd naar een echte held. Deze Duitse Jood was een medewerker van de Hollandse Schouwburg waar de Amsterdamse Joden zich moesten melden voor ze gedeporteerd werden naar Kamp Westerbork. In de 18 maanden dat hij in de schouwburg werkte redde hij 600 Joodse kinderen van de Jodenvervolging. Nadat Amsterdam eind september ’43 judenrein was verklaard moest Süskind zelf op transport hij werd al snel van vrouw en dochtertje gescheiden die meteen naar de gaskamer gingen in Auschwitz. Hijzelf is op een onbekende plaats op 28 februari 1945 gestorven.
Zo groots als er over die Amsterdamse staking wordt gedaan, zo weinig is er bekend over de Nederlandse Schindler. Bijna niemand kent zijn naam, maar hij redde wèl die 600 baby’s en kinderen. En die stakers? Die gingen na 2 dagen weer aan het werk stelletje blaaskaken en lieten in de maanden daarna alle Joden afvoeren. Blugh kutamsterdam.
karel says
ja Rotterdam is ruimer , heb er ook met plezier gewandeld :)
ja en 1 moment kan een hele dag goed maken
VillaSappho says
Kan je ook niks aan doen maar ach je bent al lang genoeg weg. In Rotterdam is dat anders omdat er meer ruimte is.
Dat ik zonder bewust te zoeken die brug vond en zo kon fotograferen maakte alles goed hoor.
VillaSappho says
Over zowel Schindler als Süskind zijn films gemaakt, alleen de meeste mensen kennen Süskind niet. Alle daden van verzet zijn bewonderenswaardig. Vooral diegene waar niet over wordt opgeschept.
VillaSappho says
Thank you
marylou says
Kan best begrijpen dat je op dat moment dacht beter thuis gebleven te zijn.
Remus says
Good use of the available light. I think it’s perfect.
Rietepietz says
En er is nog wel een prachtige film gemaakt over Schindler, die is ooit zelfs op TV geweest.
Ik heb de CD met de muziek uit de film die werkelijk prachtig is en de beelden uit de film makkelijk levendig houdt.
In de oorlog hebben veel onbekende mensen “heldendaden in het klein “verricht maar van de meeste weten we niets . Ik heb niet veel met Amsterdam en ook al ook niet al die herdenkingen.
karel says
mogge Liesbeth
hier een geboren en getogen Amsterdammer , er wel al weg sinds “66 , ja toen hoorde je ons taaltje nog en was het echt gezellig in de stad , zelfs in de hoerenbuurt
en ja als je op de grachten komt nu , kan je maar beter met de fiets of benenwagen zijn , de stad staat vol met blik , is dat anders in Rotterdam , ach overal is wat
en de reden je er was is een mooie , jammer dat het dan allemaal wat tegenvalt
ik zou zeggen , geniet de dag