Voor wie het nog weet, een paar weken geleden fietste ik naar Lommel, nou ga ik best ver voor goeie chocola en ontbijtkoek maar 75 kilometer?! Ik combineerde mijn fietstocht. Ik fietste namelijk naar de Duitse Militaire Begraafplaats in Lommel en nam daarbij ook het begin van de Liberation Route in Nederland mee. Ik fietste van mijn huis (zo ongeveer in de rechter bovenhoek van de kaart) maar kwam bij de schouwburg (rode punt) pas op de route.
Het eerste deel van de route brengt mij van Eindhoven, via Aalst naar Valkenswaard. Het is een voor mij bekende lange rechte weg. Net na Valkenswaard kom je langs een kleine militaire begraafplaats van het Gemenebest (oranje punt). De soldaten die hier begraven liggen hebben hun leven gelaten in de directe omgeving, waar ik fietste. Ze liepen over deze weg in een hinderlaag van de Duitse soldaten die zich hier hadden ingegraven.
Voor me ligt een eenzame rechte weg van 7 kilometer, enkel onderbroken door een restaurant, rotonde, zijwegen en wat boerderijen. In de grilligheid van de natuur lijk ik nog wat resten van de Duitse schuttersputjes te zien, of is het verbeelding? Het slokt me op tot aan de grens waar ik naar het monument van Bergeijk kijk (rode punt bij de grens), hier aan de grens stapte op 11 september de eerste verkenningseenheid voet over de grens. Op de foto een krans met Poppys de datum dateert van bijna een jaar geleden.
Even later fiets ik op Joe’s Bridge af (onderste rode punt), vernoemd naar luitenant kolonel John Ormsby Evelyn Vandeleur, zijn initialen vormen zijn bijnaam. De brug is door de Britten vernoemd naar deze veldmaarschalk. Hij veroverde de brug en hield stand. Hier startte het grondoffensief van Market Garden.
Ik fiets verder dwars door Lommel, wanneer ik alle wijken gepasseerd ben fiets ik het centrum door naar het buitengebied. Hier te midden van een prachtig bos ligt de Duitse Militaire Begraafplaats (zwarte punt). Dit is één van de grootste Duitse begraafplaatsen buiten Duitsland en hier liggen 39.102 soldaten, waaronder ruim 500 uit de Eerste Wereldoorlog. Bij elk kruis op deze begraafplaats liggen 2 soldaten begraven. Bovenop de ingang en crypte, staat een groot kruis en is een uitkijkpunt te vinden. Vanwaar je verstild de diepte inkijkt.
Ondanks dat ik deze route al vaker gefietst heb, de geschiedenis ken, blijft het bijzonder. Het is een route van nog geen 35 kilometer, maar zó vol verhalen. Daarin maakt het niet uit op welke begraafplaats je staat, naar welk monument je kijkt. Zolang je niet vergeet wat er gebeurd is en bedenkt dat elk kruis eerst een mens was.
Stevig stukje fietsen, maar lijkt me inderdaad erg indrukwekkend.
Ja dat was een roteind fietsen maar zo de moeite waard. Ik kan alleen beamen dat de mens niks heeft geleerd. Erg genoeg.
Dat was een flinke fietstocht en ik ken het daar vrij goed ben er al vaak geweest.Er ligt altijd iemands kind,vader of broer of echtgenoot.Zo verschrikkelijk zoveel jonge levens brutaal afgebroken en nog heeft men zijn les niet geleerd.
Ik weet van de Poolse begraafplaats maar had niet genoeg tijd.
Het waarom is niet te bevatten
waarom het nu nog steeds gebeurd al helemaal niet.
indrukwekkend, is het en blijft het
Oef das ook een verhaal zeg, pffff.
Klopt, daarom schrijf ik er vaker over. Mensen een beetje wakker schudden en zo.
Het is verschrikkelijk wat er gebeurd is. Met alle jonge jongens die gesneuveld zijn. En het mag nooit vergeten worden.
ja mij doet het ook nog steeds wat
er zou dit jaar een achter achter neef komen , om het graf van zijn oma te zien , welke eind ’44 in Limburg doodgeschoten is van achter de kinderwagen , oké het was een ongeluk , maar toch
ik ontmoete deze jongen in ’76 , hopelijk is van uitstel geen afstel gekomen
er zijn daar meerdere prachtige kerkhoven Liesbeth,
heb je die ook meteen aangedaan…. je staat daar wel een soort van ontredderd te kijken hé,
zóveel jonge mensen die gedood zijn.. en waarom??
Het is iets wat me altijd raakt en daarom schrijf ik erover. Prachtige zinnen schrijf je daar.
Helemaal mee eens. Daarom schrijf ik regelmatig over dit onderwerp.
Haspengauw is prachtig in de lente!
Stil worden?
Dat mag.
Dan raakt het.
Ik word er ook zo stil van zeker omdat ik weet dat het nooit zal stoppen.
nee zeker niet saai. Is mijn informatieve blogpost toch nog ergens goed voor;)
Ja het is een roteind maar wel een bijzondere rit!
Maar toch een flinke trap wáár je ook over nadenkt onderweg.Knap hoor.
het is beslist geen saaie route dus!
Meteen heb ik wat bijgeleerd over dit stukje grensgebied.
militaire begraafplaatsen..
stemmen me tot nadenken..
voor wie ? voor wat ?
en heeft men er de gepaste lessen uit getrokken…
ik vrees van niet
Erg mooi in beeld gebracht Liesbeth, iets om toch weer stil van te worden hoor.
Ik liep ongeveer dezé route en verder richting Hoei.
Vooral de Haspengouw maakte indruk op mij.
Vriendelijke groet,
Een voor mij zeer bekende route. Ja er moet vaker stil worden gestaan bij deze gruwel.
mooi en toch gevoelig blog
ik stond stil bij vele graven van meest zeer jonge mensen
oké op andere begraafplaatsen of zo maar ergens onderweg bij een monument
ik stop en gedenk hen die ik nooit heb mogen kennen
en hen die ons bevrijden
met dank en een goeden nacht wens , karel