Het begon met een zogenaamd onschuldig appje van Vriendjelief die een radio had gekocht in Beverwijk. Vroeg liefjes of hij enig idee had waar dat leg, ja bij jou toch. Nou is ‘bij jou’ al heel lang de omgeving waar ik geboren ben en hoewel ik niet heel best in topografie ben, ben ik blijkbaar nog net iets minder slecht dan Vriendjelief. En dus voegde ik er fijntjes aan toe dat dat toch we een teringeind kruipen was. En rekende even het bedrag voor wat hij kwijt zou zijn aan de benzine en had ik al gezegd waar Beverwijk leg? Tussen Tata, Amsterdam en Schiphol, topomgeving helemaal iets voor mij staat bovenaan de bucketlist.

Ik vroeg nog of het niet opgestuurd kon worden en toen hij mopperde zei ik dat hij ook lekker alleen naar dat godvergeten gat af kon reizen. Ik was er niet blij mee simpelweg omdat we door de achterlijke benzineprijzen genoeg dingen laten, waarom dan ergens heenreizen waar ik bepaald niets echt iets te zoeken had? En dat ook nog op mijn één hele vrije dagen in die week.
Helaas kon het stukje WO2 geschiedenis niet opgestuurd worden en dus wist ik dat ik alle hulplijnen die ik kon verzinnen moest inschakelen. Ik had er twee en beide raadde me nogal duidelijk de bazaar af. Ben er langs gereden en dat was al genoeg om iedereen die het vreselijk vind gelijk te geven. Maar dat bracht me zoveel niet verder, wat ik niet wil weet ik, maar wat wil ik dan wel als combinatie?

Ik zuchtte over de landkaart van Nederland en zag zowaar iets op de route en maakte al snel een lijstje van de tips en met eventuele leuke combinaties. Als je dan toch benzine gaat verrijden dat maar meteen goed niet waar? Eenmaal in Beverwijk haalde we de gekochte spullen op en kregen een lunch aangeboden. Mooie mensen, gastvrij en met een prachtig huis. Ik liet mijn lijstje in gedachte al schieten, sowieso omdat nu we toch een roteind aan het rijden waren nog ‘even’ bij mijn vaders gingen eten. Kijk nou had ik wel zin om met gierende banden weer te vertrekken maar daar hebben ze ook kringlopen en dus bezochten we die. Bijzondere gebouwen, bij de ene hadden ze vissies de ander keek schitterend uit over de snelweg en de achtergelegen landerijen mooi pand slechte inhoud. Slaagde bij de eerste niet slecht trouwens.

En omdat ik er nou toch was, belde ik even aan bij een blogster die gelukzalig lag te tukken op haar achterbalkon of ze was echt voor de baas bezig en hoorde de bel niet. Woont trouwens leuk, we lieten de omgeving achter ons en kachelden naar de bollenvelden. Die allemaal wel zo’n beetje kaal waren en als we een gekleurd baantje zagen dan konden we het niet bereiken. Jammer dan en toen hoorde ik mezelf opeens zeggen, we komen er nog wel eens voor terug, tsss het moet niet gekker worden!