Een maand geleden, een maand en 5 dagen om precies te zijn, kreeg ik tussen klus pruts en gehannes door een mailtje. Een mailtje met een vreemde naam erboven maar met heel mooi nieuws erin. Nieuws wat ik nog even niet met jullie kon delen, maar wel vol trots met m’n vader die vroeg ‘schuift dat nog wat?’. “Niks pa eer, trots dat soort dingen”.
Ik belde naar degene van het mailtje, en sprak zomaar met iemand van een gemeente waar ik zo graag kom maar het accent niet van spreek. Deze mevrouw vroeg of ze een foto èn een gedicht van mij mocht gebruiken voor de uitnodiging van de herdenking bombardement op Nijmegen, want ze wilde niet langer een foto van een verwoest Nijmegen plaatsen. Ik was uiteraard uitgenodigd om de herdenking bij monument De Schommel bij te wonen. Een schommel die me zo diep raakte dat ik daar zittend op een rand, spelend met het grind aan mijn voeten, een gedicht schreef en later samen met de gemaakte foto’s begin november hier plaatste.
Middenin Nijmegen staat een schommel
Niemand speelt ermee
Dat kan ook niet
Want er staat een hek om
Middenin Nijmegen staat een schommel
in een perkje
bij een grote boom
geen fijne plek, dat merk je
Middenin Nijmegen staat een schommel
waar ooit een schooltje was
vielen bommen
stierven 24 kleuters in de klas
Middenin Nijmegen staat een schommel
Niemand speelt ermee
alleen heel zacht de wind
als stille herinnering aan elk gestorven kind.
Het monument raakt omdat wie Nijmegen kent, weet dat het net als die andere stad die ik zo lief heb, een hart mist. Ook hier is dat hart herbouwd, groots ook want Nijmegen heeft een prachtig centrum en daar tussen de winkels slaat opeens een gat. Een terras is er, maar vooral een hele grote boom en een perkje met een ongebruikte schommel.
Ondersteboven van zo’n bijzondere publicatie, stuurde ik die middag nog de groot formaat foto’s op en toen begon het lange wachten. Van de week sprak ik deze vriendelijke vrouw die voor de gemeente Nijmegen werkt nog en die verzekerde me dat de uitnodigingen klaar waren, ze zou er één sturen. Op de foto ziet u de prachtige uitwerking en natuurlijk de uitnodiging die ik niet alleen kreeg maar vele mensen. Mensen die allemaal mijn gedicht lezen, mijn foto zien en misschien wel broer of zus zijn van. Zo’n prachtige en eervolle publicatie is niet om te zetten in geld daar kan en wil ik alleen maar nederig mijn hoofd voor buigen.
Liesbethblogt says
Bedankt voor het delen van je verhaal, dit soort verhalen moeten verteld blijven en gedeeld blijven worden. Al is het maar om de gevolgen van oorlog duidelijk te maken aan nieuwe generaties.
willyduvel says
Hello zeg dat is niet mis Proficiat !!
minoesjka2 says
Wow zeg ……….. dat is zeker een grote eer! Daar kan inderdaad geen geld tegenop.
Hartelijke Hot Hulk says
Zo’n mooi gedicht verdient eerbetoon.
Kanjer!
Mammalien says
Wow! Dat is stoer.
meninggever says
Mooi zeg! Van harte gelukgewenst met dit fraaie resultaat. Het bombardement op Nijmegen is voor velen een wat vergeten verhaal. Rotterdam kent men nog wel, maar de vernietiging van het stadscentrum van die stad aan de rivier is voor velen volkomen nieuw. Goed dat er ook weer aandacht voor is.
Zij says
Fantastisch!
Gefeliciteerd!
Francky says
Proficiat met deze publicatie.
Je mag er trots op zijn.
rietepietz says
De gemeente had géén betere keuze kunnen maken en “de eer” is echt aan jou besteed. Niet alleen voor je prachtige gedicht en dito foto, maar ook om je betrokkenheid bij het onderwerp, je bent de uitnodiging meer dan waard.
mistynotes says
Welverdiend. Gefeliciteerd!
Sjoerd says
Dat zou me ook raken, zo’n publicatie. Een hele eer.
sophia says
een van mijn vrienden woonde in Lent, toen ze een schuilkelkder ingingen liet zijn oudere broer hem en zijn moeder voorgaan.
Hij werd door een scherf getroffen en was op slag dood, de moeder heeft door verdriet het verlies van haar zoon maar een jaar overleefd.
er staat een foto van die broer op de kast, een knappe vrolijke jongen met een guitaar.
mijn vriend is 92 jaar oud, maar zijn leven lang is de herinnering aan zijn dappere leuke broer hem bijgebleven.
Anna says
Waw, proficiat hoor!
Henk Jonkvorst says
Dit is dan ook een foto die nauwelijks verhaal nodig heeft en het gedicht is treffend. Kan me indenken dat je vereerd bent
Joke says
Joh, wat geweldig! Dat is absoluut een grote eer! Gefeliciteerd.
VillaSappho says
Naar Nijmegen de mooiste brug over aan de voet ervan het centrum inlopen eerste links en dan is het aan de rechterkant bij het stadhuis.
Renesmurf says
Daar valt het gedicht precies op zijn plaats. Het is opgevallen, en het zal opvallen. De aanleiding blijft triest natuurlijk.
Ferrara says
Liesbeth, mooi verwoord, schreef ik onder het blog in november. Blijkbaar vonden ze dat in Nijmegen ook.
Van Harte!
Jeanne van Sjannesblog says
Fantastisch, van harte gefeliciteerd!!
Marylou says
Proficiat liesbeth wat een eer valt je te beurt en ook zeer verdiend want foto en gedicht zijn bijzonder knap.
petergreyphotography says
Fantastisch. Zowel het feit dat je foto en gedicht zijn gebruikt voor de – prachtige – uitnodiging, maar ook hoe je hierover schrijft. Het ontroert me.
fietszwerver says
dat is geweldig Liesbeth
wat je zegt een eer en iets om trots op te zijn
dat zal je vader ook op jou zijn
Mrs. T. says
Oh wat bijzonder. Het is je zeer gegund want je betrokkenheid bij wat gebeurd is, is groot.
vivapo says
Ik krijg er kippenvel van. Van harte gefeliciteerd!
Marja says
Super! Proficiat.
AnneMarie says
Gefeliciteerd. Geweldig, een hele eer.
Aukje says
Dat is gaaf!!!!!
Matroos Beek says
Ik ben heel blij voor je. Zoiets is inderdaad niet in geld te betalen. Het goed gevoel is de mooiste beloning. Het is dan ook een prachtig en zeer geschikt gedicht. Proficiat!!!
Edward McDunn says
Dat is geweldig Liesbeth, gefeliciteerd!
Harry says
En heel mooi en gefeliciteerd. Verdient.
annaberg says
Wow. Proficiat.