Duitse Oorlogsbegraafplaats Ysselsteyn
Dit is de Duitse Oorlogsbegraafplaats in Ysselsteyn. Deze militaire begraafplaats wilde ik al ontzettend lang bezoeken maar ik stelde het uit omdat het dan wel in Limburg ligt maar helaas niet in de mooiste omgeving. Ik hoefde er gelukkig niet heen te fietsen, zelfs niet met een ov-fiets, maar kon gewoon met de auto. En eigenlijk bij toeval kwamen in de buurt en sloegen af naar deze locatie.
Op deze begraafplaats liggen ongeveer 31.598 soldaten begraven, waarvan 6000 onbekend. Voor elke soldaat is er een bordje met naam en geboorte- en sterfdatum. Op veel staat niet meer dan ‘Ein Deutscher Soldat’ en juist bij die kruizen neem je pas na twijfel een stap. Degene hier beneden aan mijn voeten had ook een moeder en een vader, net zoals de rest. De sfeer op dit soort begraafplaatsen is precies eender als aan alle anderen die ik heb gezien. Je telt de jaren kom maar zelden boven de 30 uit en kijkt naar de namen waar familie bij hoort die gezien het aantal kransen en kaarsen nog regelmatig op bezoek komen. De begraafplaats ligt dan ook niet ver van de Duitse grens.
Naast slachtoffers uit de Tweede- liggen er ook slachtoffers uit de Eerste Wereldoorlog en doden van na de Tweede Wereldoorlog. Kamp Vught is tijdelijk een interneringskamp voor oorlogsmisdadigers geweest, de overledenen zijn op deze begraafplaats bijgezet. Tussen de 108 plantsoenen met kruizen door loopt een 800 meter lang pad die halverwege gekruist wordt door een groot- en kleine monumenten met zogenaamde kameradengraven. Ook hoor je met regelmaat een bel, die bij een klokkenspel hoort. Zijn geluid doorbreekt de stilte in elke hoek van dit glooiende door bossen omgeven terrein. En ondanks dat ik er op een wat bewolkt en te laat moment was, kan ik iedereen aanraden er heen te gaan. Het is om stil van te worden.
Wat een oneindig veld met kruizen ……….. daar word je inderdaad stil van.
ik kan het alleen maar met je eens zijn!
Mijn verbinding met WO1 is een stuk minder moet ik bekennen. Maar ook daar liggen jonge jongens. Ik moet me eens gaan verdiepen.
Ik snap wat je bedoelt met Overloon het is gewoon te groot. Ken de begraafplaats die je bedoelt, die zag ik een paar weken geleden nog en in juni en vorig jaar september.
Gezien de hoeveelheid kransen bloemen en kaarsen zijn er nog steeds familieleden.
Wat een getallen eigenlijk als je erover nadenkt. Zoveel soldaten die hier begraven zijn, bedenkende dat er vele van deze begraafplaatsen zijn. Maar dus ook 6000 vaders, moeders of echtgenoten die dus niet weten of ooit geweten hebben dat hun geliefde of kind hier begraven ligt.
Wanneer we op stap zijn bezoeken we regelmatig oorlogbegraafplaatsen en blijf ze indrukwekkend vinden.
Altijd een goed idee zet er ook haalbare en kleine dingen op. Wil je ooit nog in een ballenbak doe dat dan dat soort kleine dingen. Ik heb in een jaar meer van Nederland gezien dan heel veel mensen in 5 jaar schrijf zoek en deel ben benieuwd
Ben bang dat ik naar aanleiding van jouw stukjes maar eens een bucketlist ga maken :)
Ik weet wat je bedoelt. In Groesbeek zijn oorlogsgraven, als we naar Kleve fietsten kwamen we langs een groot oorlogskerkhof, in Overloon is een oorlogsmuseum, we hebben ze diverse malen bezocht en ook in Zuid-Limburg, Rhenen, en andere.
Ze hebben allemaal hetzelfde effect: je bent onder de indruk. Van het museum in Overloon minder omdat het een toeristische attractie is; onvermijdelijk voor de inkomsten, funest voor de sfeer.
Erg indrukwekkend Liesbeth, en aanblik om stil van te worden.
In de Westhoek in België, waar zowat overal ter velde begraafplaatsen met slachtoffers uit W.O.1 verspreid liggen, heb je net dezelfde beklijvende sfeer. Een mens wordt er heel stil van…. Nog steeds…
P.S.: mijn hoofdpijn is over… dat duurt bij mij nooit lang…
dat is enorm indrukwekkend om te zien
en wat je zegt , het zijn allemaal eigenlijk nog jongens
met ook ouders thuis
ik vind het mooi dat dit in ons landje zo kan
en hoop dat het altijd zo zou kunnen zijn , maar liefst zonder nieuwe oorlog
Ja dat zál ongetwijfeld maar het is me véél te ver weg en ik heb dus inderdaad véél minder interesse in oorlogsonderwerpen dan jij. Maar goed jij kunt weer iets afstrepen.
Vooral op zo’n plaats besef je hoe nietig we zijn, hoe plots ons ‘zijn’ kan stoppen. Zuur dat dit moet gebeuren door ‘oorlog’, waar anderen beslissen dat je als mens met een wapen andere mensen moet afmaken. Als beesten.