Onder een boog van bloemen liggen 24 kleine vierkante plaatjes ze schitteren in de zon en herdenken 24 Joodse inwoners van een Eindhovens krankzinnigen gesticht. De 24 messing plaatjes beschrijven namen en datums, datums van overlijden met plaatsnamen die we alleen maar kennen door de gruwelijkheden die er hebben plaatsgevonden. Zonder die kleine plaatjes zou je er voorbij lopen, nu struikel je erover figuurlijk ook, je moet bukken om te lezen wat ze zeggen. Bukken alsof je buigt voor hun heengaan, een mooie gedachte nietwaar?
Op 16 december 1992 plaatste kunstenaar Gunter Demnig een klein messing plaatje voor het stadhuis van Keulen, op dit plaatje de eerste regels van Himmlers bevel die 50 jaar eerder werd uitgedragen en die tot deportatie van duizenden Sinti en Roma zou lijden.
Dit messing plaatje werd zonder toestemming geplaatst en Stolperstein, struikelsteen genoemd. Door het plaatsen van zo’n steen krijgt een straat opeens een andere betekenis een persoon, meestal zonder graf, opeens een naam.
In het messing wordt een korte tekst gegraveerd: Hier leefde gevolgd door naam, geboortedatum en daaronder de plaats en datum waar hij of zij is omgebracht; bijna altijd een vernietigingskamp.
Het project groeide uit en inmiddels zijn 45.000 van deze stenen, verspreid over heel Europa, te vinden. Dat zijn 45.000 namen die nooit meer vergeten worden, die dagelijks worden gelezen en herinnerd. Dagelijks worden herinnerd en waar nog elke dag namen bijkomen. En ondanks dat er nog steeds namen en dus stenen bijkomen is dit een symbolisch project omdat nooit alle namen een plaats zullen krijgen voor het huis waar ze ooit woonde en uit het leven werden gerukt.
De messing plaatjes herbergen de namen van 4 bewoners die op 13 maart 1944 op een deportatielijst terecht kwamen. De Duitse Sicherheitsdienst komt hun halen. Hun verzorgers weigerde mee te werken. Eén van hen sprak zelfs de symbolische woorden; ‘Ik heb geen Joden, alleen maar patiënten’. Hun verzorgers en doktoren worden gevangen genomen en bedreigd, de volgende dag worden alle Joodse bewoners opgehaald. Wat er van hun rest zijn 24 stolpersteine, betonnen blokjes met messing plaatjes, messing plaatjes die goudkleurig schitteren in de zon.
Ik vind deze stolpersteine erg indrukwekkend.
Dat er mensen tegen deze herdenkingstenen zijn vond ik vreselijk.
Uiteindelijk is een conflict rondom deze steen toch geschikt.
Herdenkende groet,
Die struikelstenen vertellen hele verhalen he… hier liggen ze ook door heel de stad en er komen nog steeds bij ook
O dat klinkt interessant, vaak kan je aan de hand van die namen al wat dingen opzoeken.
Ja he, mocht je er eens één tegenkomen dan weet ik nu zeker dat je even in zal houden. Mooie gedachte nietwaar?
Ja mooi he, 10 bij 10 cm doet meer dan menig monument.
Klein maar indrukwekkend door de treurnis die er achter schuilt.
Mooi om deze mensen zo te gedenken
Ik was toevallig gisteren in Tilburg bij een symposium ‘omdat wij weten van hun lot’ en dat ging onder andere over de Stolpersteinen. Erg indrukwekkend.
Mooi he dat dat soort kleine plaatjes van 10 bij 10 centimeter dat kunnen bereiken, denk er nog maar eens aan. Op internet zijn de locaties te vinden, voor als je er zelf eens één wil bekijken.
Ik krijg het juist warm van de gedachte dat die mensen nog steeds herinnerd worden.
Ja ik begrijp die gedachtegang niet, het bewijs is overal. Racisten zullen helaas altijd bestaan.
Het is in Duitsland begonnen in andere landen zijn andere ideetje gebruikt die ook als plagiaat gekenmerkt kunnen worden.
Ja klopt, ik wil altijd lezen en weten.
Klopt ja, ze liggen al in heel veel plaatsen.
Ik heb foto’s opgezocht, wel damn ja das wat voor mij ja. Maar mijn interesse in begraafplaatsen komt vooral voort uit mijn interesse in de Tweede Wereldoorlog. Tis weer lekker niet te bereiken met het OV hmmmm.
Indrukwekkend! Dit soort plaatjes of soms steentjes zie je best vaak. Ik heb ze zelfs in .duitsland gezien.
Mooi logje!
Helaas zijn er nog altijd mensen die de joden vervolging ontkennen, hun hoofd is harden dan deze metalen plaatjes.
Stolperstein..iets wat ik niet kende..
en dat tot nadenken stemt
prettige dag Liesbeth
Heel bijzonder en indrukwekkend Liesbeth, van zo’n verhaal krijg je het toch een beetje koud hoor.
er is in oud rekem een kerkhof… daar lopen de rillingen je over de rug… dat zou iets voor jou zijn,
Ook in Amsterdam kom ik ze tegen.
Vriendelijke groet,
mooi dat dit er is
een mooie wijze om hen in herinnering te houden
zo kom je al wandelend door het land op meer plekken
kleine monumenten tegen , waar je eenvoudig niet zonder stoppen aan voor bij komt