Fotoserie: De grote heide-eter

De grote heide-eter

Fotoserie: De grote heide-eter

Met de nog kale heides van vorig jaar vers in m’n gedachte toog ik naar een natuurgebied hier niet ver vandaan. Zoals ik al hoopte was er wederom weinig volk maar toch was er beweging. Knappe Schotse Hooglanders grazen hier al zo lang ik hier kom en hoewel ze soms ver weg zijn zie ik ze meestal wel. Het zijn geen wilde dieren maar rekening met ze houden is wel een goed idee. Ik gaf ze voorrang terwijl ze van links kwamen en tot mijn stomme verbazing begonnen ze vrolijk de prachtige paarse heidebloemetjes op te eten. Ze staken er hun tong bij uit zo lekker vonden ze het en leken zich niet om mij te bekommeren. Blijkbaar zijn ze gewend aan menselijk volk met camera. In rap tempo verdwenen hele plukken heide naar binnen afgewisseld met een grassprietje.

Ik voelde me zo op mijn gemak dat ik uiteindelijk ging zitten op de ongelijke grond. Iets minder verstandig, want behalve foto’s en zelfs een paar seconde gouden uur, hield ik er een natte kont aan over. Dat deerde me niet, ik knoopte een vest om en wandelde verder. Tot de zon eenmaal echt verdwenen was en de terugtocht werd aangevat. Met een fris briesje om me heen kreeg ik iets minder prettige associaties van die klamme afzakkend broek maar je moet iets over hebben om de grote heide-eter te fotograferen.

32 thoughts on “Fotoserie: De grote heide-eter

  1. Dat was die natte kont wel waard, hoor. Prachtige foto’s! Wat een mooie beesten zijn het toch. Mijn dochter noemde ze als kind ‘mozarellakoeien’. Helaas weet ik niet meer waarom. Omdat ze er zacht uitzien door dat haar misschien…

  2. Haha dit is in Best. Net na de snelweg vanaf Son is de parkeerplaats. Maar Let op je voeten voor de hondenshit en als de wind verkeerd staat ruik je de Rendac.

  3. Veel meegemaakt met Schotse Hooglanders tijdens mijn fietstochten door het duingebied.
    Ooit lagen er twee als sfinxen bezijden het pad waar ik op reed.
    En ooit achtervolgd door een stier.
    Toen reed ik een wereldrecord!

  4. Mooi werk, Liesbeth. Foto 4 mijn favoriet. Wat zou hij/zij denken? Lekker puh …

  5. Aah wat een heerlijke plaatjes. En t blijven toch wel hele mooie beesten.

  6. Wat een prachtige foto’s! En geweldig toch dat die dieren zich helemaal niet leken te storen aan jouw aanwezigheid :)

  7. Prachtig om te zien. Heel mooie foto’s geworden. Machtig beesten!!Hooglanders hebben wij werkelijk nooit gezien.

  8. schitterend Liesbeth
    ik woon zo wat aan de hei , tref deze mooie dieren vaak
    denk wel eens , zullen zij denken daar heb je die ouwe gek weer :)

    slaap wel groet

  9. Wat een prachtige foto’s, heb de mooie beesten voor het eerst ontmoet in Schotland in de jaren 80.
    En het leuke is dat twee van mijn drie zonen de zelfde haar kleur hebben. Hans

  10. Ja, dat is wel een veel mooiere omgeving om die beesten in tegen te komen dan ik ze zag.. maar ze blijven sowieso indrukwekkend!

  11. Nou ja zeg, hij (zij?) steekt gewoon zijn (haar?) tong uit!
    Ik vind het prachtige foto’s!
    Als het niet ver bij jou uit de buurt is, hoe ver is het dan bij mij uit de buurt?

  12. Ze zijn prachtig, hier in de buurt lopen ze ook, tussen St. Anthonis en Stevensbeek en bij de Lindense plassen.
    Toch blijf ik ’n beetje bang van ze, die keer dat er jongen bij liepen vond ik eng.
    Ook de Galloways zijn imposant..

Geen reacties meer mogelijk.

Back To Top