Toen ik een paar maanden geleden deelde dat ik het oorlogsgraf van George Dry geadopteerd had wist ik al dat ik zijn verhaal wilde vertellen. Bijna iedereen kent de kenmerkende witte stenen van het Britse Gemenebest wel. Maar zo’n oorlogsgraf verteld, als het goed is, heel veel. Ik vertel je erover aan de hand van wat er op het oorlogsgraf van George Dry staat.
Witte stenen
Vrijwel alle Britse oorlogsbegraafplaatsen bestaan uit de 81 centimeter hoge witte stenen, een deel ervan is van Portlandsteen gemaakt maar toen bleek dat dit van de Engelse zuidkust afkomstige gesteente snel werd aangetast door mossen en algen werd er besloten een marmerachtig gesteente uit Italië te gebruiken. Inmiddels is deze keuze ook al weer een tijd op zijn retour omdat het niet vorstbestendig is. De begraafplaatsen worden onderhouden door het Britse Commonwealth, ze zijn verantwoordelijk voor zo’n 1.7 miljoen gesneuvelden van zowel Eerste- als Tweede Wereldoorlog.
Forrard
Elk Brits regiment heeft een eigen badge en die van East Riding of Yorkshire Yeomanry is die van een vos omdat de vossenjacht een onderdeel is van hun herkomst. Forrard is een dialect van forward. Een andere bekende badge is het zwijn van het 30e corps je weet wel die gasten die Nederland kwamen bevrijden.
Naam
Sergeant George Dry. Hij was de zoon van Joseph en Charlotte Ann Dry. Hij was getrouwd met Agnes A. (Abbie) zij had al een dochtertje uit haar eerste huwelijk ze was onfortuinlijk weduwe geworden haar man stierf aan TBC . George Dry was dol op haar dochtertje en wordt door vrienden uit het leger als een vriendelijke gozer omschreven. Hij was lang, sportief en populair. In een later geschreven boek wordt omschreven als bekwame officier en gerespecteerd persoon.
1st (squadron) East riding (of Yorkshire) Yeomanry
Het onderdeel waar George Dry onder viel is een hele mond vol maar verteld bijzonder veel. East Riding is namelijk een gebied in het Verenigd Koninkrijk en heet voluit East Riding of Yorkshire. Het is vergelijkbaar aan wat wij een provincie noemen en ligt boven rivier de Humber. De grootste stad is Kingston upon Hull. Er waren drie onderdelen van East Riding George Dry behoorde tot het 1e squadron oftewel een bepaald aantal tanks plus bemanning. Het geheel viel onder het Royal Armoured Corps.
Yeomanry
Letterlijk staat Yeomanry voor vrijwillige militie, oftewel een onderdeel van het leger waar je vrijwillig bij bent. In Nederland hebben we de Nationale reserves, mannen en vrouwen die opgeroepen worden wanneer nodig. Hoewel Yeomanry nog steeds bestaat en dient onder verschillende onderdelen in het Britse leger, stamt het uit de tijd dat het leger te paard nog bestond. Ook George Dry was een reservist, hij werd opgeroepen toen de Tweede Wereldoorlog aanstaande was. Zijn eenheid kwam niet te paard maar per tank.
De spreuk die raakt
Naast de meestal veel te jonge leeftijd is ook de regel onderaan de steen vaak raak. Deze regel wordt niet van tevoren gevraagd maar achteraf aan de nabestaanden. In het geval van George Dry staat er de zin
At the going down of the sun and in the morning we will remember them.
Dat is een zin uit het gedicht For the Fallen van Laurence Binyon. Het gedicht werd gepubliceerd in The Times in september 1914. Hij schreef het gedicht naar aanleiding van de vele doden tijdens het Slag om Mons (1914) hij schreef het zittend op de kliffen van Cornwall. Volg de link om het gedicht te lezen, vooral het derde en vierde couplet zijn bekend en worden veelvuldig gebruikt tijdens herdenkingen.
Uiteraard heb ik ondertussen niet stilgezeten ik zie het onderzoek naar George Dry dan ook als verrijking en verdieping van mijn WO2 hobby. Nog even en ik deel het verhaal achter die zo kenmerkende witte steen die voor mij geen geheimen meer heeft.
fotografiemijnlangleven says
Je leeft echt wel heel intens mee met WO2 !
Van de andere kant vertel je daarover meestal dingen die bij ons niet echt gekend zijn,
waarvoor mijn dank !
Nicole Orriëns says
Wat mooi hoe je niet alleen zijn graf hebt geadopteerd maar je ook in hem verdiept en zijn verhaal vertelt! Fijn voor George!
Neeltje says
Wat een mooi initiatief zeg! We hebben onze vrijheid ook aan hen te danken. Opdat we nooit vergeten.
Hans says
Goed dat er vrijwilligers zijn die de oorlogsgraven onderhouden.
Hier bij het Russische begraafplaats is er veel ontdekt. over de graven. Hans
Aukje says
WOII is inderdaad echt jouw hobby.
Mooi!
Ik moet zeggen dat ik het altijd graag lees, en er een hoop van opsteek.
Henk Jonkvorst says
Vrijwilligerswerk bestaat tegenwoordig uit het verzorgen van een wekelijks borreluurtje in een zorgcentrum of het maaien van het gras van een plaatselijke voetbalclub. Als je er goed over nadenkt is het eigenlijk onvoorstelbaar dat mensen geheel vrijwillig torenhoge risico’s nemen om te sneuvelen in een conflict of oorlog.
Nicky says
Wat mooi dat hij nog genoemd wordt hier. Fijn ook dat je zoveel over hem weet. Als het zo leest, was het een fijne kerel, denk ik.
Willie says
De soldaat weet het niet, maar het is hartverwarmend dat je het graf geadopteerd hebt en ons erover vertelt. Vreselijk al die doden die er gevallen zijn…
Edward McDunn says
Een mooi en aangrijpend blog Liesbeth.
Onvoorstelbaar 1,7 miljoen gesneuvelden.
Naomi says
Heel mooi dat je dit verhaal deelt. Die spreuk onderaan zijn steen is echt prachtig.
Judy says
Echt geweldig dat je dit doet, Liesbeth. Het maakt het verhaal van de oorlog persoonlijk. En deze man blijft herinnerd. Ben benieuwd naar het vervolg.
Dimario says
goed om dit te delen. Mensen mogen deze verhalen nooit vergeten en door het een gezicht-verhaal te geven wordt het nog menselijker.
Love as always
dimario
Marylou says
Bijzonder dat je dit graf hebt geadopteerd. Boeiende materie en ik kijk uit naar het verhaal achter de naam
rietepietz says
En ieder verhaal zal even frustrerend zijn door de zinloosheid van de dood van al die jonge mensen.
Mrs. T. says
♥♥♥
Echt zo mooi wat je doet Liesbeth. Maar dat weet je al. Dank voor al je werk en voor het vertellen van de verhalen.
♥♥♥
Matroos Beek says
Boeiend logje. Ik kijk al uit naar het vervolg om meer te lezen over George Dry!
De witte grafstenen ken ik van mijn bezoeken aan de militaire begraafplaatsen in de Westhoek bij Ieper. De achtergrond van deze uniforme stenen kende ik niet. Weer iets bijgeleerd!
Karel says
mooi gedaan Liesbeth
zo leren wij om zo’n grafsteen te begrijpen
willyfotoblog says
een mooi informatief logje Liesbeth
in Vlaanderen zijn er 133 Britse militaire begraafplaatsen, die meestal in de buurt van Ieper bevinden
het betreft wel gesneuvelden van WO I
Marthy says
Mooi om de achtergrond van de persoon die daar begraven ligt te kennen. Goed informatie blogje, bedankt.
Sjoerd says
Dat heb je allemaal goed uitgezocht, maar dat mag ook wel als je graf adopteert, dat doe je niet zomaar. Ik vind het nog steeds uitzonderlijk dat al die vreemden uit een ver land, zoals Amerika, Canada en wat minder ver de UK , ons zijn komen helpen.
petergreyphotography says
Dit vind ik heel interessant, Liesbeth. Ook op het kleine begraafplaatsje in mijn buurt staan een aantal van die stenen. Ik zal er eens extra op letten. Mij valt op dat George Dry relatief ‘oud’ was toen hij stierf. Vaak zie je op dit soort zerken de namen van kinderen van net twintig of nog niet eens twintig. Dat hij reservist was zal daar misschien mee te maken hebben. Het blijven tragische monumenten. Hoe ouder ik ben hoe verdrietiger ik ervan word. Ik ben benieuwd naar je verdere verhaal over George Dry.
Mijnnikonenik says
Heel interessant. Achter al die graven zitten verhalen die we nooit zullen kennen maar eentje volgt binnenkort. Nu al heel spannend.
Jan K. alias Afanja says
Je hebt er een mooi informatief blogje van gemaakt.
We zien het vervolg t.z.t. wel verschijnen.
picpholio says
Mooi ! Bedankt voor de toelichtingen die ons beter doen begrijpen.