Op zich is het voor mij allemaal relatief makkelijk. Als ik naar buiten wil dan pak ik m’n sleutels, m’n tas en een minuut of wat later fiets in m’n straat uit. Maar je hebt van die dagen en hoewel het dus meestal zo gaat, ging dat vandaag ff niet.
Ik pak een shirt uit de kast, veel shirts allemaal netjes op stapels maar natuurlijk flikkert alsnog de hele stapel naar beneden op m’n nest. Doezel die dat soort dingen feilloos ruikt zoeft van het terras naar binnen nog voor ik er erg in heb ploft hij bovenop de complete chaos. Zuchtend trek ik het gewenste shirt onder hem vandaan en pak de plakroller. Na één velletje is die natuurlijk op en ik ga op zoek naar de vervanger. En dan zou je denken dat ik in zo’n klein huis alles weet te vinden. Helaas. Weer 10 minuten verder sta ik met plakband de halve haarbal van een kat van me af te halen.
O maar meteen even het afvalbakje legen. Die zit natuurlijk weer te vol en terwijl ik het in een zak probeer te frotten scheurt de zak. De vuile koffiefilter dondert voor de lol nog even tegen mijn nu niet meer zo schone witte t-shirt aan. Meteen trek ik het uit gooi het in een teiltje mik er vlekkenmiddel bij en zet de kraan aan. Ik ruim de rest van de zooi op, trek van onder Doezel het volgende shirt vandaan, maak ook die haarvrij, zet de kraan uit die onnodig over het volle teiltje loopt en loop even later de trap af. Lopen als in mijn nek breken over helemaal niks want ik schiet van een traptrede af en spontaan gaat er door m’n hoofd, ‘niet voor de deur dood leggen dan komen ze nooit binnen’.
Na een paar tellen krabbel ik op, check de vitale functies camera, tablet, telefoon ah niet gewond maar wel een kapotte sok. Hoe de fock…laat ook maar. Terug naar boven sokken uit sokken aan, die kapotte in het afvalzakje. O ik kan nog wel even een wasje aanzetten. Wasmand open met een rotgang alle niet witte was erin, knop om, deur dicht, klik aan. O sheiss wasmiddel, met een iets te lompe handeling ligt de hele la uit de wasmachine, die net spontaan het idee kreeg om het wasmiddel wat er niet inzit even op te halen. Shitoshit pauze kutding nokken nou.
Met een zucht staar ik naar de armoedige staat waar ik inmiddels ben. Met het laatje nog in mijn hand is er nog een restje wasmiddel over mijn kleren gegaan, blij met het nog droge shirt en mijn tegelvloer trek ik m’n natte broek, schoenen en sokken uit, droog mezelf en de vloer, frot het laatje weer terug vul het alsnog met wasmiddel gebruik een smerig truukje om de natte kleding erbij te stoppen doe de deur dicht en haal de machine van pauze af.
Uit een ander kastje haal ik een paar schone sokken en schoon shirt, goh dejavu, trek een broek van de waslijn, pak m’n tas, het afvalzakje, loop extra voorzichtig de trap af. Check nogmaals of ik alles heb tas, afvalzakje, telefoon, geen huissleutels. Terug naar boven huissleutels van het rekje, weer naar beneden waar ik zonder verdere kleerscheuren m’n fiets uit het hok haal. Ik mik het afvalzakje weg en als ik dan eindelijk bijna op de fiets zit, heb ik m’n slippers nog aan…zucht.
meninggever says
Ik zou daarna toch maar even eerst aan de koffie gaan in de hoop dat die machine dan niet exploseert….Maar herkenbaar. Maken we allemaal wel eens mee…:)Mooi beschreven!
willyduvel says
‘k durf zelfs niet te ……………..grinikken !!!!!!!!!!!!
waarloopjijwarmvoor says
Maar wel weer mazzel dat je band niet lek stond.
rietepietz says
Nee hoor, ik lacht niet…… m’n spieren in m’n gezicht trekken een beetje, écht waar!!!!! Wel herkenbaar hoor dat soort dagen.
Garfjeuh says
Er zijn zo van die dagen hé, pffffffffff.
Groetjes hé.
VillaSappho says
Nee hoor, gewoon bij mij. Nadeel aan verhuizen is ook de overgang in je blog. Deze ellende mocht ik nog net ff meemaken.
francky says
Rustig in een hoekje zitten en wachten tot het voorbij is en je terug greep op de dingen hebt.
Ferrara says
Pure slapstick. Vraagje: is Doezel terug?.
Vlinder1960 says
Je schrijft het nog leuk op! Ik zou allang mega sjaggie zijn en de boel bij elkaar hebben gesmeten. Af en toe heb je van die dagen….!
Renesmurf says
ja, hebt zo van die dagen, maar die gaan gelukkig ook om!
fietszwerver says
lijkt mij een dag , dat je beter was blijven slapen hihi
maar dan hadden wij dit moois niet kunnen lezen :)
ik hoop dat je alsnog een fijn ritje fietste en de voeten wat warm kon trappen
oja , ik kan Doezel geen ongelijk geven :)
Sjoerd says
Mij lijkt dit een heel normale dag, mijn maandag ziet er meestal heel anders uit…
Michel says
Je hebt van die dagen… Gelukkig heb je het overleefd ?
Mrs. T. says
Sorry, ik moet hier vooral om lachen.
Marylou says
Er zijn van die dagen dat alles tegenzit en dan kruip je best onder een dekentje op de zetel.
petergreyphotography says
Ik schoot in de lach bij: ‘Niet voor de deur dood leggen dan komen ze nooit binnen.’ Is waar! Had ik nooit aan gedacht! Goeie tip ook – ga tenminste een meter van de deur dood leggen. Het zijn zo van die dagen Liesbeth. Mooie sokken wel trouwens!
Karin van Raam Open says
Goh, je tart het lot wel hoor! Na twee van dit soort tegenslagen kruip ik liever onder de dekens, want doorgaan is de Goden verzoeken. Maar komisch is het achteraf zeker. ;-)
AnneMarie says
Sorry, ik lig weer in een deuk. Vandaag was het dus zo’n dag, een dag dat alles verkeerd gaat, een fuckingdag. Ben je nog wel weg geweest of heb je de moed toen maar opgegeven?
Rob Alberts says
Rustig iets te drinken nemen is ok een Optie.
Bemoedigende en herkennende groet,
Matroos Beek says
Als het begint fout te gaan, dan gaat het vaak maar door… maar ik moest toch wel hard lachen om je ellende. Hopelijk kun jij dat ondertussen ook.
Edward McDunn says
Bespeur ik hier tekenen van het ouder worden??