Voor iemand die het strand of een fatsoenlijk kanaal, toch wel elke dag mist was het alweer veel te lang geleden dat ik eens een rondje Hoek deed. Ik ben opgegroeid in de buurt van Hoek van Holland, hoefde maar een kwartier te fietsen naar de Nieuwe Waterweg en de Hoek, daar ben je met de trein ook zo. Op de fiets is het een uurtje, maar vandaag besloot ik de trein te pakken en daar een fiets te huren. Het was tijd voor een poosje uitwaaien en tot rust te komen.
Ik regelde een ov-fiets en begon mijn strijd. Met m’n camera om m’n nek vocht ik tegen de wind en fietste naar het Lage Licht. Een van de oude vuurtorens. Zeelui die de Nieuwe Waterweg invoer moesten dit lage licht exact onder het Hoge licht zien, dan lagen ze op de juiste koers. Inmiddels zijn deze vuurtorens door nieuwe lichten vervangen, wel werken deze volgens hetzelfde systeem.
Terwijl ik deze foto lag te maken, kwam een oude heer in pyjama en badjas naar me toe, nieuwsgierig naar de foto’s. Ik maakte een praatje met hem en toen ik omkeek zag ik nog een 6tal ogen naar me kijken. Volgens mij dachten ze allemaal dat ik gevallen was…nou hooguit voor de schoonheid van dit stukje Nederland. Ik groette en zwaaide naar mijn toeschouwers en ploeterde verder tegen de wind in.
Ik fietste het Noorderhoofd op, oftwel de pier. Hier fiets je langs een duingebied maar ook langs een stukje Atlantic wall. De 5000 kilometer lange Duitse verdedigingslinie die moest beschermen tegen de geallieerde invasie. Rechts een bunker, links golfbrekers, zwanen, de Maasvlakte en voor me een stel dames die net in de weg gaan lopen. Ze doen alsof ze me niet zien. Wel een hond bij maar geen stok, stiekem toch blind? Oostindisch gok ik zo. Terwijl ze op 4 meter voor me nog even verder dralen zegt de ene; ‘o meid staan we in de weg?’. Nee hoor ik heb verdomme alle tijd van de wereld domme doos. Ik sta hier voor de gezelligheid gezandstraald te worden. Zelfs toen ik druipend van sarcasme alleraardigst zei dat ze inderdaad in de weg stond bleef ze bleef nog even in beeld staan. Dat soort mensen motje gewoon moge meppen!
Het begon steeds harder te waaien en de enige mensen die zich hier al waagde, waren hard op de terugweg. Ik daarentegen had andere plannen. Hoe harder die wind hoe beter, ik fietste op een kabbelbeekgangetje verder. Eenmaal voorbij het duingebied, wat met een paar jaar vol staat met landalhuisjes, had ik zicht op open zee. Of nou ja ‘zicht’ het stoof alle kanten op en terwijl ik een veilig plekje zocht maakte ik met heel wat moeite foto’s. Ik zag hoe een kustwachtjeep in het zand verdween en fotografeerde over het stuivende strand heen.
Ik hoorde achter me de golven tegen de pier slaan en besloot verder te fietsen. De wind was zo hard dat ik binnen een mum van tijd over het betonplaten pad zou vliegen en eigenlijk wilde ik wel een beetje doorbikkelen.
Ik ging de pier over en niet veel verder houdt rechts het strand op en kijk je links en rechts naar het water. Door de vaargeul links kwam een containerschip aan en wijs als ik ben besloot ik even te wachten tot de golven voorbij waren. Ik hield het droog en kon verder. Na een bepaald punt moet je door een slalom die waarschuwt voor de golven van de schepen. De wind was sterk maar geen seconde heb ik het idee gehad dat ik het niet kon houden en dus ging ik traag tegen de wind verder.
De wind beukte en uiteindelijk kreeg ik toch een flats water over me heen, maar het was niet koud en ik kon er wel om lachen. Waar ik normaal zo de 1963 meter over gefietst ben deed ik er nu beduidend langer over. Maar opgeven zat er gewoon niet in, gestaag kwam de rode lichtmast steeds dichterbij. Toen ik er eindelijk was heb er niet lang stilgestaan want ik zag een schip aankomen.
De terugweg ging een stuk sneller, er vlogen meeuwen met me mee en net voor ik het strand op wilde fietsen stond opeens de knaloranje strandwachtjeep naast me. Ik kreeg een preek, niet te zuinig, en toen hij even zijn mond wenste te houden, gaf ik hem groot gelijk. En benam hem daarmee de wind uit de zeilen. Ik was de enige op de pier en als hij niet wil dat er mensen op komen, dan moet hij het maar afsluiten.
Ik woeide voor de wind langs het strand en vond het toen wel genoeg. Moegefietst en uitgewaaid stapte ik in de trein die net binnen kwam rollen. In de spiegeling van de ramen zag ik m’n kapsel windhoos en dacht glimlachend; Wat een zaaalig strand(weer)!
VillaSappho says
Thanks!
karel says
dat werkt bij mij ook niet altijd :)
FotoAnna says
Heerlijk verslag, Liesbeth!
Mooi verhaal en prachtige foto’s…
Groetjes Anna
VillaSappho says
Doen! Mooi strand en nu kan je nog met de trein! Eet en drink iets bij ‘FF tijd’ en bezoek eventueel de stormvloedkering of het Fort. OV-fiets huren en je komt er allemaal. (meer tips mail me;))
VillaSappho says
Ja zalig! Ik heb er heel wat zand en zout afgewassen ’s avonds!
VillaSappho says
Iedereen heeft verhalen vanuit de duinen Rob…dat doet het strand met een mens;)
VillaSappho says
O ja das bekend dat eigenwijze, maar de regels volgen werkt gewoon niet altijd!
VillaSappho says
Nope! Ik beschermde mn camera met mn lichaam en zat laag. Thuis alles schoongemaakt maar het viel me mee. Had meer zand in mn oren!
VillaSappho says
Gelukkig ben ik nog jong…hahaha! Scheveningen vind ik ook heerlijk. Met de fiets naar de vuurtoren, prachtig stukje fietspad.
VillaSappho says
Ja gaaf ding he. Staat nog op mn lijstje! En ik neem geen achterlijke risico’s ik zat voor een muurtje.
VillaSappho says
ja het is van links naar rechts weer stevig doorgewaaid het floot gewoon:D
VillaSappho says
gewoon gaan!
VillaSappho says
thanks;) was lekker!
VillaSappho says
Hallo Aukje, thanks ik doe graag iets voor mooie foto’s.
Aukje says
De foto’s zijn dan misschien wel met moeite gemaakt maar zo mooi!!!!
Joolzz says
Stoer, met tegenwind flink doorfietsen!!
Hanneke says
Prachtige foto’s ook. groetjes, Hanneke
Zij says
Een dagje naar zee… daar kijk ik al zo lang naar uit..
Zalig zo uitwaaien op het strand
Trees says
Moet een heerlijk tochtje geweest zijn, maar wel een beetje link ook met die wind..
Ben je weer fris in het hoofd? Hope so!
willyfotoalbum says
dat uitwaaien deed je duidelijk deugd Liesbeth
daar in de buurt heb ik de Maeslantkering eens bezocht
die voorlaatste foto is bijzonder mooi, toch maar opletten voor je camera…
groeten
Rietepietz says
Dapper hoor, ik wéét hoe het tekeer kan gaan bij die havens en pieren. Zou me er niet met de fiets wagen maar ik ben dan ook “een breekbaar oudje”;-) Maar lopend wil ik ook graag de wind trotseren bij de Scheveningse haven, héérlijk!
Edward McDunn says
Mooie foto’s van je tochtje naar “de Hoek” Liesbeth, de opname van het stuivende zand met de afvalbakken, vind ik een regelrechte topper…..klasse! Geen zand in je camera gekregen??
karel says
prachtig Liesbeth
in woord en beeld , ik fietste gewoon ff met je mee
het is daar echt een mooi plekje Nederland en ik hoop dat er niet te veel van die huisjes komen
en wat je zegt afsluiten en dan ook degelijk als het echt gevaarlijk is die pier :)
je bent wijs maar ook net dat tikkeltje eigenwijs :)
en dat is mooi
Rob Alberts says
Langer geleden liep ik de voordeur uit om dit Rondje Hoek te lopen.
Later ging ik naar Hoek en reed ik hetzelfde rondje Hoek met een lieve Hoekse Vrouw.
Ja, ik heb goede herinneringen aan Hoek.
Niet te vergeten die nacht in de Duinen naast een betonbunker of die nachten naast die lieve Hoekse vrouw …..
Vrolijke groet,
Hillechien says
Op deze manier zou ik ook van de zee en de wind kunnen genieten. Brengt mooie herinneringen op Cadzand, met mijn ouders, de zandkorrels die je gezicht pijn doen dat zilte van de zee op je lippen heerlijk.
Matroosbeek says
Prachtig stukje, ook de foto’s.
Eline van vliet says
Ik ben er nooit geweest, maar krijg direct zin om te gaan na het lezen van jouw stukje.