Fotoserie: Plakkerige morgen

Fotoserie: Plakkerige morgen

Fotoserie: Plakkerige morgen

Fel onweer maakt me wakker, hoewel ik even denk dat het middenin de nacht is, zie ik aan het licht dat het al 5 uur geweest moet zijn. Vlug maak ik een raam dicht en kruip weer in bed. De slaap komt nog even maar wanneer één van de katten overgeeft ben ik echt wakker. Met de rommel en de deken verdwijn ik naar de badkamer. De deken in de wasmachine en even kijk ik naar buiten. Bijzonder licht, een vlot rondje badkamer later, stap ik op de fiets. In de verte rommelt het alweer, het zal geen lange ronde worden op deze plakkerige morgen.

Ik stap af en loop met de fiets aan de hand over onverharde paden, niet meer dan een karrenspoor. Vreemd die rijden zelfs hier alleen nog voor de lol en zeker niet over een weg als deze. Ik voel de eerste druppels maar besluit me er niets van aan te trekken. Het is vroeg, benauwd en te lang geleden dat ik ’s morgens foto’s maakte.

Druppels in een plas vangen mijn blik, te laat om het uiteenspatten van een bel vast te leggen loop ik verder. De bomen hangen door van al de regen die er de laatste 15 uur is gevallen of komt dat door de droogte? Ik weet het niet. Terwijl het gezoem van de airco’s de stilte vult hoor ik een merel vrolijk fluiten. Misschien wel om de koelte die vies plakkerig is misschien wel over de worm die ze gezien heeft.

Me afvragend of wat van m’n hoofd druppelt zweet, regen of een combi is kijk ik naar de konijntjes in het veld. Verstoord kijken ze op van hun ontbijt maar grazen daarna weer verder. Alsof ze weten dat ze te ver weg zijn en ik echt die sloot niet over ga springen. Even let ik niet op en stap in een diepe plas, bedenkelijk kijk ik naar mijn modderige voet en slippers en haal mijn schouders op.

De inmiddels constante regen zou me aardig nat moeten maken. Maar als ik over m’n schouder kijk begrijp ik waarom dat maar niet gebeurd. Een damp slaat van me af ja het is een plakkerige morgen. Geen enkel briesje koelt me af en het weer is treurig. Het gerommel in de verte komt dichterbij, vlot stap ik op mijn fiets als die bui voorbij is zal de was ook wel klaar zijn.

23 thoughts on “Fotoserie: Plakkerige morgen

  1. Welk een mooi verslagje. Zo moet dat, je voelt bijna de dreiging van het onweer en voelt de vochtigheid van de regen. Goed gedaan!

  2. Mooie “natte” foto’s.
    Die buien hebben deugd gedaan.
    Nu was het weer droger vandaag.
    Onze Anabel produceert zo nu en dan een haarbal op de meest ongewenste plaatsen. Typisch voor katten.

  3. Met dat appeltje voor de dorst is niets mis. Mooie foto’s Liesbeth.

  4. Vond gisteren een plakkaat kattenkots op m’n terrasje.. lekkerrr! Moest nog snel die hond weghalen.. was bang dat ie het.. oehhh.. nu wordt het wel héél smerig! ;-)

  5. Liesbeth, wat een sfeervol verslag van je vroege expeditie. Graag gelezen!

  6. Je bent er maar druk mee met je katten gezin.
    Ondertussen wel mooie foto’s weten te maken. Prachtig.

  7. mooie foto’s weer , en een mooie ritje zo te zien
    jammer dat het geen verkwikkende regen was
    maar je had wel wat regen en de konijntjes waren blij er mee hoor , de hele natuur
    hier was het de hele dag nog 30 graden en nog steeds geen regen :(

  8. Met deze temperaturen is het ’s morgens toch nog het lekkerst buiten en ach, een buitje kan dan ook geen kwaad. Levert je nog mooie foto’s op ook!

  9. Die van mij hebben ook veel overgegeven + diarree, in die mate dat ik ermee naar de dierenarts moest en ze twee inspuitingen kregen en pilletjes. Katten zijn nu eenmaal brakers… dat vind ik dan ook het enige minpunt, want ik kan daar echt niet goed tegen.
    Je beschreef het weer bijzonder sfeervol. Prachtig.

  10. O getsie, de kat staat hier ook net z’n eten eruit te gooien, smerig! Vanmorgen ook door de regen wakker geworden maar ja…… ik doe dan weer andere dingen en stap niét op de fiets.

Geen reacties meer mogelijk.

Back To Top